De planeten blijven in een mooie baan om de zon heen omdat ze vastgehouden worden door de aantrekkingskracht van de zon. Doordat de aarde om de zon heen draait en vastgehouden wordt door de aantrekkingskracht valt de aarde niet naar beneden.
Als een ruimtevaartuig deze snelheid bereikt, kan het vrij rondreizen in het zonnestelsel. Binnen in een ruimtevaartuig dat in een baan om de aarde draait, voelen we de zwaartekracht van de aarde niet. Voorwerpen vallen niet, ze zweven; als je omhoog springt, ga je niet meer naar beneden.
Helaas, bijna alles wat leeft, gaat dood. Bij de evenaar draait het oppervlak van de aarde met een snelheid van 1700 kilometer per uur om haar as. Als de aarde stopt met draaien, en de lucht niet, steekt er plotseling een wind op van 1700 kilometer per uur. Een superstorm vernietigt alles op het oppervlak van de aarde.
De regendruppels onder de aardbol vallen ook naar de aarde toe. Maar ze vallen precies de andere kant op. De zwaartekracht zorgt er namelijk voor dat alles naar het midden van de aarde toe wordt getrokken. Daardoor kun je nooit van de aarde af vallen, ook al sta je aan de andere kant van de aarde!
Dat komt doordat het voorwerp met tegenwerkende krachten kampt: luchtweerstand en wrijving van het onderliggende oppervlak. In de ruimte is er geen lucht en de aarde zit nergens aan vast. Daarom kan hij in principe altijd door blijven draaien.
We voelen vrijwel niets van het feit dat de Aarde roteert: we worden niet van de planeet af geslingerd, we vallen niet om en bomen groeien niet scheef. De reden hiervoor is dat het effect van de zwaartekracht door de grote massa van de Aarde veel sterker is dan dat van de centrifugaalkracht als gevolg van haar rotatie.
4 De Schuine Stand Van De Aardas
De aardas beweegt dus evenwijdig met zichzelf in het eclipticavlak rond de zon. Als gevolg daarvan zijn de Noordpool en de Zuidpool gedurende een half jaar naar de zon gericht en gedurende een half jaar van de zon afgekeerd. Door die schuine stand van de aardas ontstaan de seizoenen.
Functie. Jupiter vervult een belangrijke functie binnen het zonnestelsel. Doordat hij zwaarder is dan alle andere planeten tezamen is hij een belangrijke component van het massa-evenwicht van het zonnestelsel.
Vrijwel al het leven op aarde zou per direct kapotgaan. De reden is dat onze atmosfeer net zo hard met de aarde meedraait. Stopt de planeet, dan zwiept de atmosfeer nog wel even verder, en wel met de oorspronkelijke 1.670 kilometer per uur.Over het oppervlak gaat dan een waanzinnige wind waaien.
De mensheid, en praktisch alle andere levensvormen, zouden dit niet overleven. ' Lekker houden dus, die zwaartekracht.
De aarde draait rond zijn as in 23 uur 56 minuten en 4 seconden. Aangezien de evenaar 40.075 km lang is, beweegt iemand die zich op de evenaar bevindt, zich met een snelheid van 40.075/(bijna) 24 uur = 1.670 km/h. Bij ons, op de 51ste breedtegraad, halen we nog altijd een snelheid van 1.050 km/h.
Sterkere orkanen
Als de aarde sneller draait, buigen de winden nog verder af, en dat zorgt ervoor dat orkanen nog krachtiger worden. Bij zeer hoge snelheden – zoals ongeveer 30.000 kilometer per uur- zou uiteindelijk ook de aardkorst verschuiven, afvlakken aan de polen en uitpuilen rond de evenaar.
Als de aarde recht zou staan, dan zouden landen rond de Noord- en Zuidpool het hele jaar lang in de kou en in het donker staan. En als de aarde nog schever zou staan, dan zouden er hele gekke dingen gebeuren met de seizoenen… Net zoals op de planeet Uranus.
Voor de Aarde bedraagt de ontsnappingssnelheid ongeveer 11,2 km/s (ongeveer 40.000 kilometer per uur), voor de Maan 2,38 km/s, voor de planeet Jupiter 59,5 km/s, voor de Zon 600 km/s, maar voor een zwart gat is zelfs de lichtsnelheid (ongeveer 300.000 km/s) niet genoeg.
Aangezien het gewicht van je lichaam in dezelfde mate verandert als dat van de gewichten wanneer je naar de Maan zou gaan (het is immers de zwaartekracht die verandert, en die zwaartekracht werkt hetzelfde op alle lichamen), is je massa op de Maan dus gelijk aan die op Aarde, omdat er net zoveel gewichten nodig zijn om ...
Het zware voorwerp raakt als eerste de grond
De geleerde Aristoteles uit de Griekse oudheid wist het al:zware voorwerpen vallen sneller dan lichte voorwerpen.
Op de evenaar is deze kracht het grootst, aan de polen is ze nul. De niet-gecorrigeerde gemeten zwaartekracht is daarom op hogere breedtegraden groter dan op lagere.
Als de kracht verdwijnt, zal het water afzakken naar de polen. Het resultaat is dat grote delen land onder water komen te staan en er eigenlijk twee grote oceanen ontstaan: eentje in het zuiden en eentje in het noorden.
Omdat er in de ruimte geen zwaartekracht is, ga je zweven. In de ruimte weegt een astronaut nul kg. Alles is gewichtloos omdat er geen aantrekkingskracht van de aarde is.
Venus wordt ook wel de 'zus van de Aarde' genoemd, omdat Venus ongeveer even groot is als de Aarde.
Jupiter heeft het sterkste magnetische veld van alle planeten in het zonnestelsel.
Bijna in botsing met Pluto
Vandaag de dag beschouwen we Neptunus als de verste planeet in ons sterrenstelsel, maar tot 1996 was die eer voorbehouden aan Pluto. In 2006 werd Pluto echter gedegradeerd tot dwergplaneet. Eens in de 248 jaar staat Pluto dichter bij de zon dan Neptunus.
Het zonnestelsel beweegt met een snelheid van ongeveer 220 km/s in 225-250 miljoen jaar in een vaste baan om het centrum van de Melkweg. Een theorie onder wetenschappers is dat de route die de Zon door spiraalarmen in de Melkweg volgt bijdraagt aan de periodieke massale uitsterving van leven op aarde.
De rotatieas van de aarde staat scheef t.o.v. het baanvlak van de planeten, de ecliptica. De hoek bedraagt 23,5 graad.
Volgens de gregoriaanse kalender telt een gewoon jaar 365 dagen. Omdat een tropisch jaar bijna 6 uren langer duurt, wordt om dit te compenseren bijna elke vier jaar een dag toegevoegd.