Gevolgen voor dieren:Vooral pluimvee en paarden zijn gevoelig voor Vingerhoedskruid. Herkauwers kunnen vrij grote hoeveelheden verdragen omdat de glycosiden in de pens worden omgezet. Voor paarden is 100 tot 200 gram blad al dodelijk; runderen verdragen gemakkelijk 400 tot 800 gram.
Vingerhoedskruid (digitalis purpurea). Gehele plant is giftig. Rodondendron (rhodondendreon).
VINGERHOEDSKRUID
Alhoewel een extract van de plant gebruikt wordt voor patiënten met hartproblemen, is de plant in het wild extreem giftig voor mensen, katten en honden.
Het kan via de huid worden opgenomen en veroorzaakt hartritmestoornissen en verlaging van de bloeddruk.
Bloemen voor bijen
Grote exemplaren kunnen tot wel honderd van deze betoverende bloemen dragen, wat een waardevolle aanwinst is voor elke bijentuin. Bovendien fungeert het vingerhoedskruid als waardplant voor bepaalde vlinders, zoals de vingerhoedskruiddwergspanner.
Vooral pluimvee en paarden zijn gevoelig voor Vingerhoedskruid. Herkauwers kunnen vrij grote hoeveelheden verdragen omdat de glycosiden in de pens worden omgezet. Voor paarden is 100 tot 200 gram blad al dodelijk; runderen verdragen gemakkelijk 400 tot 800 gram.
De giftige stoffen zitten in alle delen van de plant. De toxiciteit verdwijnt niet na drogen of koken.
Vingerhoedskruid verspreidt zich gemakkelijk door uw tuin. Er zijn tweejarige soorten en meerjarige soorten. Deze planten zijn giftig bij inname en worden door sommigen gekenmerkt als onkruid, doordat ze vaak ongewenst verschijnen. Voor andere zijn ze erg populair, omdat ze zich juist zo makkelijk verspreiden.
Let op, Vingerhoedskruid is zeer giftig. Geen plant dus om met hele jonge kinderen in de tuin te zetten. En handschoenen aan als je de bloemen voor in je vaas knipt.
Vingerhoedskruid planten
Vingerhoedskruid digitalis houdt niet van een te droge bodem. Ze groeien daarentegen wel graag onder grotere heesters en onder bomen. Een plek in de schaduw of halfschaduw kan prima voor het gewoon Vingerhoedskruid, maar ook een plek in de zon, kan deze Digitalis purpurea prima hebben.
Extreem giftige planten voor honden zijn o.a. taxus (conifeer), gele monnikskap, herfsttijloos (lijkt beetje op een krokus), pontische rododendron, vingerhoedskruid, wonderboom, maretakken, doornappels en bilzekruid.
Alle delen van Vingerhoedskruid zijn giftig, met name het blad en de zaden. Probeer te voorkomen dat sap van de plant je huid raakt, daar kan je huid geïrriteerd door raken. Soms wordt de plant gebruikt als geneesmiddel (hart), maar alleen in hele lage dosis.
Een bekende giftige plant die in veel huishoudens te vinden is, is de monstera. De bladeren en stengels van deze plant kunnen zorgen voor irritaties en diarree. Ook een sansevieria en een schefflera – ook wel een vingerplant genoemd – kunnen leiden tot klachten.
Je kunt genoeg planten vinden die katten niet fijn vinden ruiken zoals: ooievaarsbek, vuurwerkplant, citroenverbena, wormkruid, Pyrethrum, citroentijm, geranium, munt, kattenschrik, goudsbloemen en lavendel.
Paarden reageren verschillend op vergiftiging door esdoorn. In dit geval zijn 32 tot 9.000 opgegeten zaden voldoende. Vingerhoedskruid met zijn opvallende klokvormige bloemen is zowel vers als gedroogd zeer giftig.
Als je vermoed dat je kat van een giftige plant of bloem heeft gegeten, is het belangrijk om direct de dierenarts te raadplegen. De dierenarts kan dan zo snel mogelijk tegengif toedienen of je kat behandelen.
Vingerhoedskruid is een tot 1,8 meter hoge plant met paarse, soms witte bloemen.De bloemen lijken op vingerhoedjes, vandaar de naam. Ze worden druk bezocht door hommels. Een forse plant kan bijna 100 bloemen dragen, en is dus een flinke meerwaarde voor een open plek in het bos, een bosrand of tuinborder.
Hoe moet je vingerhoedskruid verzorgen? Vingerhoedskruid groeit graag in een voldoende vochtige grond, geef de plant als het erg droog is extra water. Een vingerhoedskruid in pot heeft wat meer water nodig, de grond in de pot mag niet helemaal uitdrogen. Bemesten is niet nodig voor het vingerhoedskruid.
Standplaats. Van nature groeit vingerhoedskruid op eerder zure en vrij stikstofrijke, kalkarme bodems. De plant houdt niet van te natte of te droge grond maar geeft de voorkeur aan een zandige, humusrijke ondergrond.
De losse zaden zijn te zaaien in het voorjaar. Dit kan al vanaf het begin van april tot en met juni. Vingerhoedskruid is vaak tweejarig.
Vingerhoedskruid is een plant die van nature in Nederland voorkomt. Hij bloeit zeer rijk met prachtige klokvormige bloemen op een lange stengel. De bloemen zien er uit als vingerhoedjes, hier heeft hij zijn naam van gekregen. De plant is tweejarig, het eerste jaar bloeit hij niet maar vormt blad dichtbij de grond.
Snoei de bloemaren na de bloei (rond juli) tot helemaal aan de basis van de plant terug. Hierdoor stimuleert u een tweede, maar kleinere bloei. Aan het einde van het seizoen snoeit u de bloemaren helemaal tot aan de grond toe af. De plant is dan winterklaar.
Deze plant is zeer geschikt voor 'de tuin op het zuiden'. Verlangt een zonnige, warme plek op niet te arme grond en buiten de schaduwzone van bomen en heesters. Ze kan gebruikt worden als borderplant, want ze laat zich eenvoudig combineren.
De bladeren zijn groen en ongeveer 30 cm. hoog. De volwassen hoogte van deze vaste plant is ca.180 cm.
Omdat deze tuinplant goed tegen (zee)wind en droogte kan, is hij ook geschikt voor een tuin aan de kust. Kan erg goed in lichte schaduw staan. De hele plant is giftig. Vingerhoedskruid wordt geleverd in een pot van 9*9 cm, ga uit van ongeveer 9 planten per m2.