Ouders kunnen dan letten op de klachten van roodvonk bij hun kind. Een volwassene met roodvonk die zich goed voelt, kan gewoon werken.
Bij roodvonk krijgt je kind keelpijn, koorts en heeft het last van ruwe, rode huiduitslag. Oudere kinderen en jongvolwassenen kunnen ook roodvonk krijgen, maar dat is erg zeldzaam. Roodvonk is vervelend, maar kan gelukkig geen kwaad.
Wat zijn symptomen van roodvonk? Een roodvonkinfectie kent meestal een mild verloop. De eerste ziekteverschijnselen zijn hoge koorts, braken, hoofdpijn en keelpijn en treden 2 tot 7 dagen na infectie op.
Door hoesten en niezen komen kleine druppeltjes met de bacterie in de lucht. Mensen kunnen deze druppeltjes inademen en besmet raken. Iemand is besmettelijk als de eerste klachten beginnen. Na 10 tot 21 dagen is iemand niet meer besmettelijk.
Roodvonk is een kinderziekte. Vooral kinderen tussen 3 en 8 jaar krijgen het. Het komt heel soms voor bij oudere kinderen of jonge volwassenen. Roodvonk komt door een bacterie.
Roodvonk gaat vanzelf over. Soms besluit een arts toch medicijnen te geven. Voelt een kind zich goed? Dan kan het gewoon naar een kindercentrum of school.
Roodvonk is een kinderziekte: het komt vooral voor bij kinderen tussen 3 en 8 jaar. Uw kind heeft koorts, keelpijn en ruwe plekjes op de huid. Geef uw kind regelmatig een slokje koud water.
Bij oudere kinderen en volwassenen is er vaak een prodromaal symptomencomplex dat enkele dagen voor de huiduitslag begint: algemene malaise, lichte verhoging, gevoelige opgezette lymfklieren achter het oor, mediaan achter in de nek en ter hoogte van de aanhechting van de nekspieren aan het achterhoofdsbeen.
Penicilline-antibiotica
Vanwege deze specifieke werking en de goede opname, worden deze middelen ingezet bij roodvonk. Voorbeelden zijn feneticilline en fenoxymethylpenicilline.
Vroeger was roodvonk een ernstige ziekte die vaak voorkwam. Vandaag is de aandoening eerder zeldzaam en kent ze een minder ernstig beloop. Ze komt voor bij kinderen van drie tot zes jaar, maar ook volwassenen kunnen de ziekte krijgen.
Roodvonk wordt veroorzaakt door een bacterie, de zogenaamde “bêta – hemolytische streptokok groep A”. Deze bacteriën komen het lichaam binnen via de mond of de neus. Ze zitten in de speeksel van iemand die besmet is, en in druppeltjes die uitgehoest of uitgeniest worden.
Na twee tot drie weken kan de huid vervellen, vooral aan de handen en voeten. De koorts daalt binnen de drie à vijf dagen. De uitslag verdwijnt enkele dagen later. Roodvonk gaat over het algemeen binnen een week tot tien dagen vanzelf over.
Bij wondroos krijgt u medicijnen tegen bacteriën (antibiotica). Bijvoorbeeld flucloxacilline, claritromycine of clindamycine. U slikt de pillen 10 dagen. Tot alle pillen op zijn.
De oorzaak is onbekend. Er wordt gedacht dat het een reactie zou kunnen zijn op een virusinfectie, maar dat is niet zeker. Aanwijzingen daarvoor zijn dat het vooral in de koudere maanden wat vaker voorkomt, en dat er ook gevallen bekend zijn die vrijwel tegelijkertijd zijn ontstaan binnen één gezin, of schoolklas.
verkouden met keelpijn, opgezette amandelen in de keel en klieren in uw hals. koorts. roodvonk met een bobbelige tong en rode uitslag op uw huid. een huidontsteking krijgen, meestal bij een wondje op uw onderbeen.
Mensen met griep zijn besmettelijk op de dag vóórdat de ziekteverschijnselen beginnen tot en met 5 dagen daarna. Mensen met verkoudheid zijn besmettelijk vanaf het moment dat de klachten ontstaan aan neus of keel. Na een paar dagen vermindert de besmettelijkheid.
Besmettelijke periode: Ongecompliceerde, onbehandelde gevallen 10-21 dagen. Maatregelen: Bron- en contactonderzoek, profylaxe op indicatie. Symptomen: Respiratoire, oppervlakkige en diepe huidinfecties, invasieve infectie (o.a. puerperale sepsis, sepsis en septische shock).
Het lijkt een samenstelling van rood en vonk: de naam zou dan iets betekenen als 'ziekte die wordt gekenmerkt door rode, vurige vlekjes'. Maar deze herkomst is schijn: in werkelijkheid is roodvonk een verbastering van 'roodhond', de oorspronkelijke vorm van rodehond.
Er zijn geen medicijnen tegen rodehond. Ook geen medicijnen waar het sneller van overgaat. Als uw kind zich erg ziek voelt, kunt u het eventueel paracetamol geven. Hoeveel u mag geven hangt af van de leeftijd en het gewicht van uw kind.
Rodehond begint vaak met wat algemene ziekteverschijnselen zoals lichte koorts, moeheid, neusverkoudheid en lichte oogontsteking. Hierna komt er een rode huiduitslag. De uitslag zit vooral achter de oren, in het gezicht en in de nek. De ziekte verloopt meestal erg mild en vaak met weinig koorts.
Hoe ziet huiduitslag eruit ? Een huiduitslag is een plots verschijnen van rode, roze of paarsrode bultjes of vlekjes op een bepaalde lichaamsdeel (bijv. het gezicht of de handen) of over grotere delen van het lichaam. Wanneer de gehele huid rood is spreken we ook wel van erytrodermie.
Aardbeientong of frambozentong is in de geneeskunde een symptoom waarbij de tong eerst wit wordt en na een aantal dagen rood en gezwollen en regelmatig bespikkeld met rode puntjes, in een verdeling zoals de zaadjes op de buitenkant van een aardbei.
Uw kind heeft misschien een beetje koorts en de vlekjes kunnen jeuken. Verder voelt uw kind zich niet ziek. Na ongeveer 10 dagen zijn de vlekjes weg. Soms komen ze weer even terug, vooral bij warmte, kou of als uw kind zich inspant.
De lymfeklieren kunnen opgezet zijn (bij wondroos aan het been: in de liezen; bij wondroos in het gezicht: in de hals) en de lymfebanen kunnen ontstoken zijn. Dit uit zich als een rode streep tussen de plaats van wondroos en de klieren. Deze zogeheten lymfangitis wordt - ten onrechte - wel 'bloedvergiftiging' genoemd.
De patiënt voelt zich ziek en heeft (soms hoge) koorts. Wanneer niet snel behandeld wordt, kan de infectie zich in de diepte uitbreiden en de spieren aantasten. Hoe wordt de diagnose gesteld? De diagnose wondroos is meestal eenvoudig te stellen door de kenmerkende verschijnselen hiervan.