De rode boktor richt over het algemeen weinig schade aan houten constructies en meubilair aan. Het is de huisdokter die ontzettend schadelijk is. Deze boktor is 10 tot 25 mm lang en hiermee een stuk groter dan de rode boktor soorten. Zijn lichaam is zwart, verder heeft hij bultige uitsteeksels op zijn dekschilden.
Welke boktor is schadelijk? Vooral de huisboktor is schadelijk voor houtwerk in woningen of bedrijfspanden. Deze houtkever richt zich immers vooral op onbewerkt hout.
Ze voeden zich veelal met onbewerkt hout. De larven van de boktor richten meer schade aan dan de larven van de gewone houtwormkever, omdat ze in de lengterichting van het hout knagen. Het hout verzwakt dan sneller. Het zijn dus niet de kevers zelf, maar hun larven die voor rampzalige situaties kunnen zorgen.
De larven van de rode boktor en de vuurboktor kunnen zich echter wel vergrijpen aan onbewerkt (dus ongeverfd en dus ook onbeschermd) hout. Vermoed je dat je één van deze twee kevers in jouw woning of bedrijf leeft? Dan is het altijd verstandig om dit even te laten onderzoeken door een professionele bestrijder.
Hoe kom je aan boktor in je huis? Je kapt hout uit het bos en je brengt het binnen voor de openhaard. Als je niet merkt dat er eitjes. larven of kevers in zitten, word je niet lang daarna geconfronteerd met een boktorprobleem.
Boktorren kunt u herkennen doordat ze geluid maken in de houten balken in de kap van uw woning. Terwijl ze zich gedurende een aantal jaren een weg door het hout banen, kunt u hun geknaag horen. Dit geluid is in de zomer eerder waarneembaar dan in de winter.
Boktor kan je herkennen aan de kleine gaatjes in het hout. Dit zijn de uitvliegopeningen en het begin van een heel gangenstelsel in het hout. Deze gaatjes zijn ovaalvormig en enkele millimeters groot. De gaatjes zie je pas als de larve van de boktor voldoende hout hebben gegeten om een volwassen boktor te worden.
Het beestje brengt namelijk alleen schade toe aan het hout. Voor het hout is de boktor dus gevaarlijk. Mensen hoeven zich geen zorgen te maken dat het beestje bij ze in de buurt komt of misschien bijt.
Boktor bestrijden met petroleum, benzine of terpentine
Petroleum, benzine en terpentine zijn zeer brandbare middelen. Toch gebruiken mensen ze soms om boktor te bestrijden. Het hout goed insmeren met een van deze middelen werkt echter vooral preventief en dan ook nog voor de korte termijn.
Levenscyclus van de boktor
Na een maand komt er een larve uit het eitje. De larve eet meteen van het hout waar het in leeft. Gaandeweg boort de larve zich steeds dieper in het hout. De larve blijft drie tot zelfs tien jaar in het hout.
De boktor zelf leeft niet van hout en leeft bovendien maar twee weken. De larve echter is zeer vraatzuchtig en kan meer dan tien jaar oud worden voor de verpopping plaatsvindt, hoewel vier tot vijf jaar gebruikelijker is en als de omstandigheden gunstig zijn nog sneller.
De oogstmijt, Latijnse naam Trombiculidae autumnalis, ook wel rode fluweelmijt genoemd, is een heel klein helderrood spinnetje. Er bestaan over de wereld duizenden verschillende soorten van. Dit spinnetje leeft in de bodem en op bomen en struiken en is voor de mens volledig ongevaarlijk.
U kunt houtworm herkennen als u in uw hout ronde gaatjes ziet die een grootte hebben van 3 - 6 mm gekomen. De kevers zijn chocolade bruin van kleur en hebben een ronde doorsnede. Het houtwormkevertje verbergt meestal zijn kop onder het halsschild. Een wijfje dat bevrucht is legt ongeveer 20 tot 60 eitjes.
Houtworm is niet gevaarlijk voor mensen. De larven bijten en steken niet. Ze verspreiden ook geen ziektes, voor zover bekend. Vreten ze houten draagconstructies aan, dan ontstaat er mogelijk wel een gevaarlijke situatie.
Nee. Eenmaal volwassen hebben houtaantastende kevers maar één taak en dat is zich voortplanten en eitjes in hout afzetten. Niets meer en niets minder.
De meeste boktorren eten als volwassen kever alleen boomsappen, nectar en stuifmeel; geen enkele soort jaagt actief op andere prooien. Sommige soorten eten in volwassen staat zelfs helemaal niets meer, en richten zich volledig op de voortplanting. De eieren worden een voor een onder boomschors afgezet.
De Aziatische boktor herken je onder andere aan de ronde uitvlieggaten van 0.9 tot 1.5 cm groot, boormeel aan de voet van aangetaste bomen of op aangetaste takken, bastvraat van volwassen kevers aan takken en twijgen en uittredend sap in de vorm van bloedingen op de bast. De kevers leggen eitjes in de bast van bomen.
Soms is deze schade te zien door de boorgaatjes in het hout of door zichtbaar boormeel. In veel gevallen is de schade echter niet te zien, zodat sprake is van een verborgen gebrek. Dit gebrek kan een dure zaak worden: de boktor moet verwijderd worden en houtconstructies zullen vervangen moeten worden.
In de meeste gevallen vergoeden verzekeraars niet de kosten voor het bestrijden van houtworm. (Verzekeraars dekken helaas maar zelden de schade aangericht door ongedierte.) Wellicht maakt dit het op voorhand minder interessant om de houtworm te laten bestrijden.
Houtworm in huis verdwijnt niet vanzelf. Sterker nog, een plaag kan elk jaar terugkeren. Een worm wordt namelijk een volwassen houtwormkever en die zal later ook ergens eitjes willen leggen.
De meest voorkomende manier waarop houtworm zich verspreidt is door de larven. Deze beestjes knagen zich jarenlang door houten constructies en kunnen in houten meubels verschuilen. Ze tasten langzaam het hout aan en verspreiden zich op deze manier naar andere houten delen.
Huisboktorren worden 1 tot 2,5 cm lang en zijn bruinzwart van kleur. Ze zijn te herkennen aan lange voelsprieten en twee grijzige vlekken te zien op de rugschilden. Mannetjes zijn veel kleiner dan vrouwtjes. Een larve van de boktor kan tot 3 cm lang worden en is witgeel.
Leefwijze. Kort na de paring legt het wijfje ca. 200 eitjes in naden en spleten van het hout of in oude gangen nabij uitvliegopeningen. De larven, die na 1 à 2 weken uitkomen, boren zich in het hout en houden zich in het begin dicht onder de oppervlakte op; naarmate ze ouder worden, trekken ze dieper het hout in.