Bij sedatie krijgt u dezelfde medicijnen als bij narcose, maar veel minder. U gaat daardoor slapen, maar blijft zelf ademen. Wanneer u wakker wordt, kunt u zich niets meer herinneren van de ingreep.
U voelt zich rustiger en ervaart minder ongemak van het onderzoek. U slaapt meestal tijdens het hele onderzoek of behandeling. Sommige patiënten worden tussendoor een beetje wakker, maar u heeft dan geen pijn. Meestal bent u na een half uur weer goed wakker.
Bij sedatie verlagen we uw bewustzijn tot een zodanig niveau dat u zich slaperig en comfortabel voelt. Dit gebeurt met het toedienen van slaapmedicatie en eventueel in combinatie met pijnstillende middelen. Sedatie kan worden toegepast indien algehele anesthesie (narcose) of regionale anesthesie niet nodig is.
2.1.
Ernstige complicaties komen rondom sedatie bijna niet voor. Het kan gebeuren dat een allergische reactie optreedt op bepaalde medicijnen. Ernstige complicaties door sedatie hangen in de meeste gevallen samen met uw gezondheidstoestand. Dit wordt met u besproken tijdens het pre sedatie spreekuur.
Bij een behandeling onder sedatie krijgt u medicijnen die u slaperig en minder gevoelig voor pijn maken. Deze vorm van anesthesie wordt in de volksmond ook wel een 'roesje' genoemd.
Gemiddeld duurt het een tot drie dagen voor de patiënt overlijdt. Hoe langer het duurt, hoe minder positief mensen zijn. Patiëntenfederatie Nederland onderstreept het belang van duidelijke informatie voor patiënten en hun naasten.
Wakker worden na sedatie
Na het stoppen verschilt het per patiënt wanneer hij wakker is. Dit varieert van minuten tot dagen. Het hangt af van het type medicijn en de werking van de organen. De patiënten die in coma liggen zonder sedativa worden pas wakker als hun lijf weer een beetje hersteld is.
Als u een roesje heeft gehad, duurt het nog enige tijd voordat de medicijnen zijn uitgewerkt. Daarom blijft u na het onderzoek nog 1 tot 2 uur uur in uw bed op de uitslaapkamer totdat u weer goed wakker bent. Gedurende deze tijd worden uw hartslag en zuurstofgehalte bewaakt.
Sedatie is een vorm van anesthesie waarbij je bewustzijn wordt verlaagd. Hiertoe krijg je een slaapmiddel (een zogenaamde sedativum) toegediend. Propofol is een voorbeeld van middelen die gebruikt worden. Bij sedatie raak je in slaap, maar de slaap is minder diep dan bij narcose.
Sedatie: Bij sedatie krijgt de patiënt via een infuus rustgevende en angstwerende medicijnen toegediend. De patiënt slaapt, is ontspannen en blijft zelf ademen. De ingreep kan poliklinisch worden uitgevoerd in plaats van op de operatiekamer.
Wat is een roesje? Een roesje is anders dan een narcose of algehele anesthesie waarbij uw bewustzijn wel volledig uitgeschakeld wordt. Bij een roesje is het de bedoeling dat u het onderzoek als draaglijk ervaart. Het is ook mogelijk dat u door het roesje in slaap valt.
Een narcose: je lichaam werkt door, maar op een laag pitje. Je hersenactiviteit is laag, je kunt je niet bewegen, niet slikken en meestal niet zelf ademhalen. Je krijgt niets mee van wat er in de operatiekamer gebeurt.
Binnen een dag is het effect van de narcose daardoor helemaal uitgewerkt. Natuurlijk moet het lichaam wel herstellen van een operatie, wat energie kost en waardoor je je een aantal weken moe of minder fit kan voelen dan normaal.
Waarom krijgt u sedatie? Sedatie wordt toegepast om een onaangenaam en/of pijnlijk onderzoek of behandeling zo veilig en zo comfortabel als mogelijk te laten verlopen voor u als patiënt. Dit wil zeggen: met minder ongemak zoals stress, angst en pijn.
Voor het veilig ondergaan van diepe sedatie moet je altijd nuchter zijn. Het maakt niet uit welk onderzoek je krijgt. 'Nuchter' betekent dat je maag leeg is. Zo voorkomen we dat de inhoud van je maag tijdens het onderzoek/de behandeling in de luchtpijp en longen komt.
De apparatuur die je in slaap houdt kan slecht functioneren. De anesthesist heeft tijd nodig om uit te zoeken wat er mis loopt. Tijdens het oplossen van een probleem met het anesthesietoestel zou je kunnen wakker worden.
Wat is (lichte) sedatie. Bij sedatie wordt het bewustzijn tijdelijk verlaagd. Het is dus geen verdoving, maar u wordt wel wat rustiger en kunt zich beter ontspannen zonder uw bewustzijn volledig te verliezen. Dit wordt ook wel bewuste sedatie genoemd.
Ook angst voor de narcose komt veel voor. Tijdens de narcose wordt u nauwkeurig in de gaten gehouden door het anesthesieteam. Uw bloed(druk), hartritme, lichaamstemperatuur en de diepte van uw slaap worden voortdurend gecontroleerd. Het is dan ook erg zeldzaam dat er iets misgaat tijdens een narcose.
Dit komt zelden voor, in minder dan een half procent van alle narcoses. De anesthesioloog bewaakt de diepte van de narcose en kan zo nodig bijsturen om te voorkomen dat iemand wakker wordt tijdens de operatie. Awareness wordt soms verward met dromen tijdens de narcose.
Narcose kan een zware aanslag op de hersenen zijn. Jonge kinderen kunnen er hersenschade door oplopen, en menige bejaarde die met een gebroken heup in het ziekenhuis belandt, is bij het ontwaken uit de narcose langdurig, soms voorgoed, de weg kwijt.
In dit flapje worden enkele niet-oplosbare hechtingen geplaatst. Onder dit flapje door kan het oogwater langzaam wegstromen waardoor de oogdruk lager wordt. Als de operatie klaar is, wordt het slijmvlies van het oog gesloten met oplosbare hechtingen en wordt uw oog afgeplakt.
Het doel van palliatieve sedatie is het verlichten van de klachten en zo min mogelijk lijden van de cliënt. De sedatie kan tijdelijk of blijvend (in de laatste levensfase) worden ingezet. Palliatieve sedatie is een medische handeling. De arts is daarom gebonden aan richtlijnen en moet zorgvuldig handelen.
Daar zit het grote onderscheid tussen palliatieve sedatie en euthanasie. Iemand die gesedeerd is eet en drinkt niet meer. Het stervensproces is gaande en uiteindelijk volgt de natuurlijke dood.
' Palliatieve sedatie duurt soms langer dan de patiënt en naasten denken, continue sedatie kan heel soms een week of nog langer duren. Na enkele dagen wordt het waken voor naasten sowieso vaak zwaar, zegt Vogelaar.