Maïs (uitspraak: [ˈmajis]) of mais (uitspraak: [mɑjs]) (Zea mays) is een graan afkomstig uit Midden-Amerika en behoort tot de grassenfamilie.
Maïs is afkomstig uit de grassenfamilie Poaceae, zoals tarwe en spelt, echter is maïs weer lid van een andere subfamilie namelijk Panicoideae. Maïs valt onder het geslacht Zea.
Maïs (Zea mays L.) behoort tot de familie van de Gramineeën of Grasachtigen. Van oorsprong is maïs een subtropisch gewas.
Mais is een graansoort. Je kunt het ook eten als groente. Maiskorrels groeien en rijpen in kolven die omhuld zijn met grote schutbladeren. De zaden van maiskolven zijn meestal goudgeel, maar er bestaan ook donkerrode, blauwe, violette en zwarte soorten.
Mais. Mais is een onverteerbare vezel, dat betekent dat mais vaak onverteerd met de ontlasting mee terugkomt. Veel mensen kunnen hier klachten van krijgen, de ontlasting is bijvoorbeeld pijnlijk tijdens de toiletgang. Ook is mais vaak één van de oorzaken van prikkelbare darmklachten en diarree.
Het lichaam kan maïskorrels niet afbreken
Het vlies van een maïskorrel bestaat uit taaie vezels, die je ook in het velletje van bonen, erwten en tomaten vindt. Ze zijn uit cellulose opgebouwd, het hoofdbestanddeel van bijvoorbeeld katoen en hout.
Maïs is een gezonde bron van koolhydraten, welke je lichaam van de nodige energie kunnen voorzien. Daarnaast bevat maïs een ruime hoeveelheid aan folaat (vitamine B11). Je lichaam heeft folaat nodig voor de aanmaak van cellen en weefsels, waaronder je rode en witte bloedcellen.
Ons spijsverteringsstelsel heeft geen enzymen om cellulosevezels af te breken, en daarom kan het lichaam de maïskorrel niet verteren en komt hij heel naar buiten.
Een groenling, putter, duif, maar koolmezen willen ook wel een hapje van de mais mee eten. De maïs wordt voornamelijk gegeten door zaadeters zoals goudvink, heggemus, huismus, koolmees, pimpelmees, spreeuw, vink, sijs, putter… De kolf is eenvoudig op te hangen dankzij het touw bovenaan.
Volle granen zoals volkorenbrood, havermout, bruine rijst en volkorenpasta zijn goed voor je gezondheid. Ze bevatten voedingsvezels en nuttige voedingsstoffen.
Mais is een gewas met vele functies: voedergewas, gespreksonderwerp en schutting ineen.
Mais wordt vaak gezioen als een vorm van ruwvoer, maar in feite is het krachtvoer. Door het voeren van een grotere hoeveelheid verse mais kunnen verteringsproblemen ontstaan die zich uiten in onder meer te dunne mest en afname van de melkproductie.
Sinds dit jaar (2021) teelt boer Adjan Vos van boerderij De Vossenburg daar zoete suikermais, zó lekker dat je ze gewoon rauw kunt eten. In Nederland wordt veel mais geteeld maar het meeste is voor veevoer. Het is dus uniek dat zo dichtbij Rotterdam eetbare maiskolven groeien.
Maïs is eigenlijk geen groente, maar een graangewas. We eten alleen de suikermaïs, met zijn zoete, gele korrels. In Nederland wordt deze al ruim 30 jaar geteeld. Suikermaïs staat volop in de belangstelling en wordt steeds meer gegeten.
Maïs kan in principe geen kwaad, je zal het zelfs vaak terugvinden in verschillende soorten hondenvoeding. Maïs is relatief goedkoop t.o.v. andere voedingsmiddelen zoals rijst. Als je hond er niet allergisch aan is, is maïs een prima toevoeging aan zijn dieet.
Graan is een verzamelnaam voor de vruchten van grassen die samen wereldwijd de belangrijkste voedingsbron voor de mens vormen. Als granen kennen we onder meer tarwe, rijst, gierst, gerst, haver, rogge, teff, mais, spelt...
De Gezondheidsdienst voor Dieren (GD) adviseert melkveehouders geen verse maïs te voeren aan de melkkoeien. Dit kan zorgen voor verteringsproblemen en een verminderde productie bij melkvee. Volgens de GD is de oude maïs op sommige bedrijven bijna of helemaal op en wordt verse maïs meteen of snel na inkuilen gevoerd.
Snijmais past perfect naast gras in het rantsoen van de hoogproductieve Nederlandse koe. Mais levert veel glucose uit zetmeel en energie uit de restplant. Belangrijk is om je maisras(sen) goed af te stemmen op het aandeel gras in je rantsoen. Vervolgens is de belangrijkste raseigenschap: VEM-opbrengst (kVEM/ha).
Geef je kippen niet te veel vetrijke snacks
Kippen zijn dol op eten, vooral mais en andere vetrijke granen en zaden zijn hun favoriet. Ze zitten vol belangrijke vitamines en mogen ook zeker niet ontbreken in hun dieet. Maar een overschot aan vetten is slecht voor hun gezondheid en remt de eierproductie.
Zomergroenten in pot of blik bevatten vanaf volgende zomer geen suiker meer. Dat hebben brancheorganisaties in de groenten- en fruitverwerkende industrie afgesproken met supermarktketens. Het gaat om mais, doperwten, wortels, de combinatie daarvan en om jonge kapucijners.
Neem geen: gepaneerde en gefrituurde gerechten; taai en draderig vlees en vis met graten; draderige en vezelige groenten zoals asperges, champignons, tuinbonen, maïs, taugé, aubergine, zuurkool, venkel en peulvruchten (bruine bonen, witte bonen, kapucijners etc); rauwe groente/rauwkost zoals wortel en knolselderij.
Er zijn steeds meer aanwijzingen dat de onoplosbare vezels voor buikklachten kunnen zorgen bij sommige mensen met PDS. Deze vezels zitten in veel gezonde producten, zoals aardappelen, bananen, maïs, wortels, bonen, koolsoorten, bepaalde tarweproducten en appels.
Een komkommer bevat erg weinig calorieën, maar zit wel vol met goede voedingsstoffen en vezels. Voorbeelden hiervan zijn kalium, vitamine K en antioxidanten. Zo houdt het mineraal kalium je vochtgehalte in balans en de normale bloeddruk in stand.
Loonwerkers hebben niet genoeg mensen en machines om alle mais vóór 1 oktober te oogsten. Bovendien zorgt mais nu al hakselen voor problemen: Doordat onrijpe mais veel minder geschikt als veevoer, moeten boeren extra krachtvoer kopen, wat hen op kosten jaagt.
Er zitten 130 kilocalorieën in 1 kolf (175 gram) maiskolf. Wil je weten hoe het zit met de andere voedingswaarden in 'maiskolf'? In onze caloriechecker hieronder kom je te weten hoeveel vet, verzadigd vet, eiwit, koolhydraten, suikers en vezels erin zit.