Hondsdolheid, ook wel rabiës genoemd, is een dodelijke infectieziekte die wordt veroorzaakt door een virus. Hondsdolheid kan via een beet, krab of lik van een geïnfecteerd dier overgedragen worden op mensen. Infectie leidt tot zenuwverschijnselen.
Buitenland. Het risico voor reizigers (toeristen en expats) op een beet door een dier bedraagt in het algemeen gemiddeld 0,4% per maand bij verblijf in een land waar het rabiësvirus endemische is [Gautret 2012]. Via de website van de WAHIS is informatie beschikbaar over het vóórkomen van rabiës in een land.
Volgens deskundigen zijn er wereldwijd slechts 5 gevallen bekend van mensen die rabiës hebben overleefd na het optreden van symptomen. In tegenstel- ling tot Jeanna Giese waren deze patiënten echter voordien gevaccineerd.
Rabiës kan in een vroegtijdig stadium, dus zo snel mogelijk na een eventuele besmetting, worden behandeld. De behandeling bestaat uit toediening van het specifieke antiserum Menselijk Anti Rabiës Immunoglobuline (MARIG) (aan reizigers zonder voorafgaande vaccinaties) en aanvullende vaccinaties.
Rabiës begint met griepachtige verschijnselen zoals koorts. Vervolgens kunnen er spierkrampen, stuipen en/of verlammingsverschijnselen optreden. Uiteindelijk treden er slik- en ademhalingsproblemen en soms watervrees op. Rabiës is een zeer ernstige ziekte die vrijwel altijd tot de dood leidt.
Hoe? Het virus wordt overgebracht door een beet, krab of lik van een besmet dier. Via wondjes in de huid of de slijmvliezen (ogen, mond) dringt het virus het lichaam binnen. Eenmaal in het zenuwstelsel doorgedrongen, zal het virus rabiës veroorzaken en is geen genezing meer mogelijk.
Behandeling van deze ziekte is helaas niet mogelijk.
Wel kunnen we mensen en dieren behandelen indien ze net gebeten zijn door een besmet dier. Eigenlijk is dit ook preventie, aangezien diegene op dat moment nog geen rabiës heeft.
Door het bijten of likken van een dier dat het virus draagt, kan het dier het hondsdolheid-, of rabiësvirus doorgeven. Vaak is dit een hond, maar soms ook een vleermuis of een aap. Zonder de juiste inentingen of medicijnen is de ziekte dodelijk. Jaarlijks sterven meer dan 55.000 mensen aan rabiës.
Rabiës is een dodelijke infectieziekte die onder andere voorkomt bij honden en katten. Rabiës komt niet voor in Nederland, maar komt nog wel voor in Oost Europa.
De ziekte van Weil geeft veelal wel ernstige verschijnselen, die tot in 20% van de gevallen een dodelijke afloop kunnen hebben, indien behandeling niet tijdig wordt gestart.
Rabiës komt in de meeste delen van de wereld voor en met name veel in Afrika, India, Zuidoost-Azië, China, en Zuid- en Centraal-Amerika (vooral Brazilië, Peru en Mexico). In enkele landen komt het rabiësvirus niet voor (bijvoorbeeld Engeland, Ierland, Australië, Noorwegen, Zweden en Japan).
Spoel de wond met lauwwarm water uit de kraan of douche. Ga naar uw huisarts. Een bijtwond kan tot 8 uur later worden gehecht. Uw huisarts controleert of u voldoende tegen tetanus bent ingeënt.
De belangrijkste verspreiders van de ziekte zijn wereldwijd vooral carnivoren (honden, katten, vossen, apen en vleermuizen). Met rabiës besmette dieren zijn niet altijd herkenbaar; vooral van vleermuizen is bekend dat ze niet zichtbaar last hebben van het virus.
Belangrijk om te weten over rabiësvaccin
Is het meer dan 5 jaar geleden dat u ingeënt bent met rabiësvaccin? Dan kunt u een nieuwe vaccinatie nodig hebben. Bijvoorbeeld als u door uw beroep veel werkt met dieren die besmet kunnen zijn. Een herhalingsinjectie beschermt 5 jaar lang.
Het is voor een hond dé manier om zichzelf te verdedigen. Zijn gedrag kan gericht zijn naar andere honden, vreemde mensen, specifieke honden of mensen (bijvoorbeeld kinderen, mannen of voor de hond aparte verschijningen) en zelfs richting zijn eigen baasjes!
Bijten zonder dreigen
Dat kan komen doordat de hond in het verleden gestraft is voor bijvoorbeeld grommen. Als hij zo heeft geleerd dat zijn waarschuwingen niet helpen en dat de situatie er voor hem zelfs slechter op wordt, zal hij het waarschuwen gaan overslaan en direct bijten om zichzelf toch te verdedigen.
Wanneer uw eigen hond iemand (bijna) gebeten heeft (of ander ongewenst gedrag heeft vertoond), laat uw hond dan eerst nakijken door een dierenarts om te zien of er lichamelijk iets aan de hand kan zijn. Blijkt uw hond gezond, schakel dan een gedragstherapeut in om het gedragsprobleem in kaart te brengen.
Als u volledig bent ingeënt tegen rabiës is nog steeds een herhaling van de inenting nodig (2 prikken). Met deze prikken moet zo snel mogelijk na de beet gestart worden. Dat verkleint de kans om ziek te worden. In veel landen zijn vaccinaties wel, maar de antistoffen niet of moeilijk verkrijgbaar.
Zoönosen zijn ziekten die van dier op mens kunnen overgaan. Zoönosen komen regelmatig in het nieuws. Denk hierbij aan Q-koorts, maar ook gekkekoeienziekte en hondsdolheid zijn bekende zoönosen. Er zijn echter meer ziektes die (huis)dieren kunnen overbrengen op mensen.
Veel geïnfecteerde honden tonen helemaal geen symptomen. Honden die de ziekte van Lyme ontwikkelen, hebben in eerste instantie vaak koorts, kunnen wisselend kreupel zijn en vergrote lymfeknopen hebben. Ook neurologische verschijnselen kunnen optreden en in een later stadium nierproblemen.
Hondsdolheid, ook wel rabiës genoemd, is een dodelijke infectieziekte die wordt veroorzaakt door een virus. Hondsdolheid kan via een beet, krab of lik van een geïnfecteerd dier overgedragen worden op mensen. Infectie leidt tot zenuwverschijnselen.
Pak de teek met een puntig pincet zo dicht mogelijk op de huid bij de kop vast en trek hem er rustig uit. Als een stukje van de kop in de huid achterblijft is dat ongevaarlijk. Dat komt er vanzelf weer uit, net als bij een splinter. Ontsmet hierna het beetwondje.