De juiste vorm is veel te. Veelste is net als veels te een verkeerd gespelde variant. Chimene is veelste vaak te laat.
In ongeveer 15 procent van de gevallen wordt de combinatie van veels + te en een ander woord overigens gespeld als 'veelste' ('veelste groot'). En in combinatie met veel vormt 'veels te' zelfs regelmatig een samenstelling: veelsteveel.
Te veel bestaat uit het bijwoord van graad te en het telwoord veel. Te veel betekent dus iets als 'overdreven veel'. Een ezelsbruggetje: als je in plaats van te veel ook te weinig op dezelfde plaats in de zin kunt gebruiken ('We hebben te weinig gegeten'), komt er een spatie na te.
Teveel, aaneengeschreven, is een zelfstandig naamwoord met als betekenis 'overschot, overmaat'. U kunt er een lidwoord voor zetten: een teveel, het teveel. Het tegengestelde van het teveel is het tekort.
Tekort is een zelfstandig naamwoord dat “een gebrek” betekent.Te kort, met spatie, betekent “niet lang genoeg” of “te weinig”. Als “tekort” onderdeel uitmaakt van de werkwoorden tekortschieten, tekortdoen en tekortkomen, schrijf je het ook aan elkaar.
De correcte spelling is ter zake, in twee woorden.
Ter zake is een vaste combinatie met een oude naamvalsvorm.
Evengoed, aaneengeschreven, betekent 'zonder dat het verschil uitmaakt, met evenveel recht, net zo goed, ook'. Ik werk in de filmwereld, maar ik had evengoed in de autosector kunnen zitten. Je zou het een gemiste kans kunnen noemen, maar je zou evengoed kunnen zeggen dat we die kans nog tegoed hebben.
De officiële spelling maakt het volgende onderscheid: ten slotte is juist in de betekenis 'tot slot'.Tenslotte (één woord) betekent 'per slot van rekening, immers'.
Als boven op gevolgd wordt door een zelfstandig naamwoord of een persoonlijk voornaamwoord, schrijven we de combinatie in twee woorden. Op is dan een voorzetsel en boven een bijwoord dat als specificatie bij de woordgroep (bijvoorbeeld op de kast) staat. De vaas staat boven op de kast.
Het verschil tussen opzoek en op zoek
Als je op zoek bent naar iets, is het woord zoek een zelfstandig naamwoord. Als je iets opzoekt, gebruik je een vorm van het werkwoord opzoeken. Je bent dus op zoek naar iets, maar om dit te kunnen vinden, moet je het opzoeken.
Weleens en wel eens zijn allebei correct in de betekenissen 'soms', 'ooit, wel een keer', 'heel graag'. Een kleine vonk ontsteekt weleens / wel eens een grote brand. Iedereen heeft weleens / wel eens wat gestolen. Daar wil ik ook weleens / wel eens op vakantie gaan!
Zo ver wordt los geschreven als er een afstand mee wordt aangeduid.In andere gevallen is zover juist. Met zo ver wordt vaak een letterlijke afstand aangeduid, maar soms gaat het om een ander soort 'voortgang'.
Wanneer is tenminste juist en wanneer ten minste? Tenminste als één woord betekent 'althans, in ieder geval'.Ten minste als twee woorden betekent 'op z'n minst, minstens'.Als tenminste 'althans, in ieder geval' betekent, is het één woord.
In informeel taalgebruik kan omstebeurt wel gebruikt worden. In wat formelere contexten past dat woord niet goed. In de hedendaagse woordenboeken, zoals die van Prisma en Van Dale, komen om de beurt, om beurten én omstebeurt voor. Bij omstebeurt staat wel vermeld: 'informeel'.
Teveel is een zelfstandig naamwoord dat “een overschot” betekent. Het wordt voorafgegaan door een lidwoord (een teveel, het teveel). Te veel, met spatie, betekent “een te groot aantal” of “meer dan nodig/gewenst”.
De correcte spelling is evenveel, aaneen.
Als na achterin geen zelfstandig naamwoord of persoonlijk voornaamwoord volgt, schrijven we de combinatie in één woord. Achterin is dan een bijwoord van plaats, dat op zichzelf een zinsdeel vormt. Je wandelschoenen liggen achterin.
Formuleringen met op tijd zijn het gebruikelijkst, zowel in gesproken als geschreven taal. Tijdig is een formeler woord. We kunnen veel schade voorkomen door op tijd maatregelen te nemen. Elke heeft haar aanvraag niet op tijd ingediend.
We schrijven er bovenop ook in twee woorden als er en bovenop tot een verschillend zinsdeel behoren. We schrijven er boven op in drie woorden als boven op deel uitmaakt van een afzonderlijk zinsdeel. Boven op wordt dan altijd gevolgd door een naamwoord.
Houd is goed in bijvoorbeeld: 'Ik houd de deur open', 'Houd jij de deur open? ' en 'Houd de deur open! ' Houdt is goed in bijvoorbeeld: 'Jij houdt de deur open', 'Maaike houdt de deur open' en 'Houdt u de deur open? '
Wat is juist: 'Ik voelde me allesbehalve plezierig' of 'Ik voelde me alles behalve plezierig'? 'Ik voelde me allesbehalve plezierig' is juist. Allesbehalve ('helemaal niet') is hier één woord. Of alles( )behalve aan elkaar of los geschreven wordt, hangt dus af van wat er bedoeld is.
Je gebruikt hoelang als je wilt vragen naar de tijdsduur van iets.Hoe lang gebruik je als je vraagt naar een afstand of de lengte van iets.
Allergisch voor is standaardtaal in het hele taalgebied.
Wat is goed: zo-even, zoëven of zo even? Zo-even (met een streepje) is goed. Zo-even is een samenstelling en betekent 'een paar momenten geleden, daarnet'. Vergelijkbare samenstellingen zijn zojuist, zonet, zopas en zostraks.