De wettekst van artikel 300 van het Wetboek van Strafrecht luidt als volgt: Lid 1 “Mishandeling wordt gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste drie jaren of geldboete van de vierde categorie”.
Voor een eenvoudige mishandeling met zwaar lichamelijk letsel, of een eenvoudige mishandeling met voorbedachten rade, staat een gevangenisstraf van 4 jaar of een geldboete van de vierde categorie.
Over het algemeen blijven de straffen bij eenvoudige mishandeling beperkt tot een geldboete of een werkstraf, maar bij recidive of ernstig letsel kan er soms ook een gevangenisstraf worden opgelegd. N.B.: Indien er sprake is van zwaar lichamelijk letsel, gelden de straffen voor zware mishandeling.
Als slachtoffer van een mishandeling wilt u de dader aansprakelijk stellen voor de door u opgelopen schade. Niet alleen materiële schade maar ook uw geestelijke schade. Als u bent mishandeld, dan is de dader volgens de wet strafbaar en zal de deze bij de rechtbank worden vervolgd voor zijn agressie daden.
Als u slachtoffer bent van geweld, moet u altijd aangifte doen. Bel 0900 - 8844 (belkosten). Dan kunt u bespreken welke manier voor u het beste is. Voordat u aangifte doet, vertelt de politie u graag wat uw rechten als slachtoffer zijn.
Openlijke geweldpleging in de wet
Openlijke geweldpleging is strafbaar gesteld in de artikelen 141 Wetboek van strafrecht (Sr.). “Zij die openlijk in vereniging geweld plegen tegen personen of goederen, worden gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste vier jaren en zes maanden of geldboete van de vierde categorie.
Opzet betekent dat u echt de bedoeling had iemand zwaar lichamelijk letsel toe te brengen. Terwijl bij eenvoudige mishandeling dit een onbedoeld gevolg is van de mishandeling. U geeft bijvoorbeeld een klap en daardoor belandt iemand ongelukkig met zijn hoofd op een stoeprand.
Wat veel mensen niet weten is dat enkel het toebrengen van pijn al voldoende is voor een strafbare mishandeling. Ook weten veel mensen niet dat een enkele duw ook een mishandeling kan inhouden als dit pijn of letsel veroorzaakt. Mishandelen bestaat dus niet enkel uit schoppen of slaan en is veel breder dan dat.
er is geen bewijs of onvoldoende bewijs. het belang van de aangifte is te klein. Dat kan bijvoorbeeld het geval zijn bij een gestolen fiets. er is al te veel tijd verstreken sinds het strafbare feit is gepleegd.
Het is belangrijk om erover te praten, ook als je twijfelt of het misschien normaal is. Je kunt bellen met de Kindertelefoon. Daar zitten mensen die elke dag tussen 11.00 uur en 21.00 uur naar jouw verhaal kunnen luisteren. De Kindertelefoon is gratis te bereiken via telefoonnummer 0800-0432.
30 jaar na de einduitspraak of 30 jaar na het volledig voldoen van de strafbeschikking tenzij de duur van de gevangenisstraf of vrijheidsbenemende maatregel (bijvoorbeeld TBS) langer is dan 20 jaar, dan wordt de termijn van 30 jaar verlengd met 20 jaar (dus verwijdering na 50 jaar).
Eenvoudige mishandeling houdt in dat u iemand opzettelijk pijn en/of letsel toebrengt. Men denkt vaak dat er geen sprake is van mishandeling wanneer het slachtoffer geen letsel heeft.
Mishandeling is het bewust verwonden of pijn doen van een ander, door iemand bijvoorbeeld te slaan of te schoppen. Als je door iemand gekleineerd, geïntimideerd of gepest wordt, kan er sprake zijn van geestelijke mishandeling.
Lichamelijk geweld is bedoeld om iemand aan te vallen of te verwonden. Hierbij kun je denken aan vuistslagen, slaan, steken, snijden, knijpen, bijten, duwen, stompen, trekken aan het haar, trappen, schoppen, spugen, urineren, wurgen.
Droge klap of schop (alleen pijn, geen letsel) Mishandeling, enig letsel ten gevolge hebbend. Mishandeling met behulp van een slagwapen of door een kopstoot, enig lichamelijk letsel ten gevolge hebbend.
Als je aangifte doet, verzoek je om strafvervolging. Dit betekent dat je wil dat de dader gestraft wordt. Doe je een melding, dan stel je de politie op de hoogte van de situatie.
Wat gebeurt er na de melding of aangifte? Het slachtoffer kan bij zijn aangifte doorgeven dat hij op de hoogte wil blijven van de voortgang. Zoals het opsporen en aanhouden van de dader door de politie en wat het Openbaar Ministerie (OM) gaat doen. Het slachtoffer kan de voortgang via het slachtofferloket volgen.
Nee. Alleen de ambtenaren die daarvoor geautoriseerd zijn door de politie. Omdat de politie zulke gevoelige persoonsgegevens verwerkt, stelt de wet strikte eisen aan het systeem dat regelt wie waar toegang toe heeft.
Onder lichamelijke of fysieke kindermishandeling vallen alle vormen van lichamelijk geweld tegen een kind, zoals slaan met de vlakke hand of een voorwerp, schoppen, bijten, knijpen, krabben, aan haren trekken of brandwonden toebrengen.
De maximumstraffen voor verschillende vormen van mishandeling variëren van 3 jaar tot 15 jaar. In sommige gevallen kan de strafeis hoger zijn dan 15 jaar. Bijvoorbeeld als er sprake is van mishandeling met een terroristisch doel. De rechter mag bij ernstig geweld nooit alleen een taakstraf geven.
Mishandeling: het aan een ander toebrengen van lichamelijk letsel of pijn zonder dat daarvoor een rechtvaardigingsgrond bestaat. Geweldsdelict.
In de aangifte staat zoveel mogelijk over de mishandeling vermeld. Alles wat de politie tijdens zo'n onderzoek doet, bijvoorbeeld een buurtonderzoek, komt op papier. Wanneer je weet wie de mishandeling gepleegd heeft, kan de politie deze persoon aanhouden of uitnodigen op het politiebureau voor een verhoor.
Een bedreiging is een handeling waarmee iemand of iets door woorden of daden dreigend wordt bejegend. Door iemand te bedreigen wordt hem iets onaangenaams, bijvoorbeeld leed of geweld, in het vooruitzicht gesteld.
Psychische mishandeling (ook wel emotionele - of geestelijke mishandeling genoemd) is het stelselmatig uitschelden, treiteren, vernederen, bedreigen, kleineren, overvragen, isoleren of elk ander gedrag dat een negatieve invloed kan hebben op de emotionele ontwikkeling van een kind.