Weglopen op zich is niet strafbaar. Houd er wel rekening mee, dat degene die jou onderdak verleent wel een meldingsplicht heeft. Dit houdt in dat wanneer je jonger bent dan 18 jaar, hij of zij aan jouw ouders, voogd, de politie of een hulpverleningsinstantie moet melden dat jij bij deze persoon verblijft.
Nee. Weglopen is niet strafbaar. De politie zal je dus niet arresteren.
Wanneer dit niets uithaalt schakelen de meeste mensen de politie in. Deze zal trachten uit te zoeken waar het kind is of verblijft, en of het terug naar de ouders kan of wil.
Ga dan naar de politie bij jou in de buurt of bel 0900-8844. Er zijn organisaties die je kunnen helpen aan onderdak voor langere termijn, zoals Veilig Thuis. Als je in levensgevaar bent, bel dan 112!
Jongeren lopen ook weg uit een voorziening omdat ze opnieuw in hun gezin willen zijn. Vaak zijn deze jongeren geplaatst wegens een moeilijke familiale situatie, maar blijven ze toch zo gehecht aan hun ouders dat ze er weer naartoe willen.
Deurwaarder. Komen ouders en kind na een minnelijke schikking tot een akkoord, of beslist de vrederechter in zijn vonnis dat het kind het huis moet verlaten, dan krijgt het kind een bepaalde tijd om de ouderlijke woonst vrijwillig te verlaten. Doet hij of zij dat niet, dan kunnen de ouders naar de deurwaarder stappen.
Als kinderen niet meer thuis kunnen wonen, voor korte of langere tijd, dan zijn er verschillende mogelijkheden. Een pleeggezin, een gezinshuis, een leef- of behandelgroep, een gesloten plaatsing of een crisisopvang. Lees op deze pagina meer over deze verschillende vormen en over wat de beste plek voor een kind is.
Als je 18 jaar bent en dus meerderjarig dan mag je zelf beslissen waar je woont. Wanneer je als meerderjarige niet meer welkom bent thuis en je in een crisissituatie bevindt dan kan je terecht bij het CAW en/of bij het JAC (tot 25 jaar). Je kan langsgaan bij een onthaal in je buurt of telefonisch contact opnemen.
Ja, maar er zitten 'maren' aan. Je bent niet meerderjarig en tot je dat bent val je onder het ouderlijk gezag. Je ouders hebben tot je 18e de plicht te voorzien in huisvesting en levensonderhoud. Daarnaast moeten ze toezien in opleiding en opvoeding tot je 18e.
Ouders kunnen zowel hun minderjarige als meerderjarige kind uit huis zetten. Al zijn daar bij minderjarige kinderen wel voorwaarden aan verbonden en zijn de ouder in geval van meerderjarige kinderen die jonger zijn dan 21 niet automatisch van hun onderhoudsplicht af.
Weglopen is niet strafbaar. De politie kan jou niet arresteren, want volgens de wet doe je niets verkeerd. Je ouders, legale voogd(en) of de jeugdrechter beslissen wel over je woonplaats tot je 18e verjaardag. Zonder hun toestemming mag je, als minderjarige, niet zomaar ergens anders wonen.
Zijn straf: een gevangenisstraf van vier maanden en een ontzegging van de rijbevoegdheid voor de duur van 10 maanden (voor een misdrijf). Verder nog één maand hechtenis, een ontzegging van de rijbevoegdheid voor de duur van drie maanden en een geldboete van € 250,- (voor overtredingen).
Je hebt nare ervaringen vanuit het verleden waardoor je uit angst het probleem liever vermijdt dan onder ogen ziet. Je kent een vorm van uitstelgedrag. Je bent conflictvermijdend. Je bent bang voor kritiek of je bent bang voor afwijzing.
Een tiener is een persoon die, strikt genomen, een leeftijd heeft tussen de tien en negentien jaar. Doorgaans wordt hiermee een puber bedoeld.
Je kan als minderjarige niet alleen wonen. Je kan namelijk wettelijk geen contract ondertekenen. In sommige gevallen én met toestemming van je ouders kan je wél alleen wonen. Dat doe je met begeleiding van een erkende dienst.
Heb je plannen om alleen te wonen en wil je daar hulp bij? Vraag na hoe het OCMW je kan ondersteunen. Dat kan een leefloon zijn, als het OCMW dat goedkeurt.
Ga naar JAC of CLB. Het JAC of CLB bekijkt samen met jou wat je best doet. Vaak kan iemand bemiddelen tussen jou en je ouders, waardoor je toch samen tot een oplossing komt.
Heeft u geen huis of dreigt u dakloos te worden? Dan kunt u terecht bij de maatschappelijke opvang voor een tijdelijke verblijfplek. Deze opvang biedt ook zorg, begeleiding en praktische hulp.
Problemen thuis
Er is bijvoorbeeld veel ruzie in huis, er is geen rust meer. Je ouders zijn vaak negatief tegen je, je wordt misschien wel uitgescholden of geslagen. Of je ouders maken veel ruzie met elkaar. Misschien zijn ze bezig met scheiden.
Ik wil geen contact meer met mijn ouders
Deze tips kunnen helpen: Blijf rustig, word niet boos. Praat over wat je voelt, niet over wat jij vindt dat je ouders fout doen. Als je het moeilijk vindt om te zeggen, schrijf het dan op in een brief.
Bij uithuiszetting moet iemand zijn huis verlaten na een besluit van de rechter, of soms van de burgemeester. Dit wordt ook wel ontruiming genoemd. Uithuiszetting kan gebeuren als iemand de huur niet betaalt of overlast veroorzaakt. Zoek snel hulp en houd goed contact met de verhuurder.
Ouderverstoting is strafbaar volgens art. 279 en 300 Wetboek van strafrecht! Veel kinderen van verstoten ouders ontwikkelen op latere leeftijd zelf psychische en emotionele problemen.
Een kind mag vanaf zijn 12e verjaardag dus niet zelf kiezen waar hij/zij gaat wonen of hoe vaak hij/zij naar de andere ouder gaat. Pas vanaf het moment dat een kind volwassen is, vanaf zijn/haar 18e verjaardag, mag een kind zelf keuzes maken.