De woelrat of 'waterrat' is geen rattensoort, maar een knaagdiersoort die sterk op ratten lijkt. Desalniettemin kan het beestje op verschillende terreinen voor een hoop schade zorgen.
Een jonge bruine rat is ook grijs van kleur. Een woelrat is ook dik en fors gebouwd en heeft een bruingrijze kleur op de rug.De buik is lichtgrijs gekleurd.De woelrat is 12 tot 23 cm en vaak kleiner dan de bruine rat.
De woelratklem. Als u definitief van de woelratten in de tuin verlost wilt zijn, is woelratten vangen met een klem de beste optie voor woelratten bestrijden. Met een woelratklem kunt u eenvoudig en snel de woelrat vangen. Kijk niet gek op wanneer er een mol in de klem blijkt te zitten.
Als de rattenplaag escaleert en er geen actie wordt ondernomen, is het verstandig om met de buurt en de gemeente in gesprek te gaan. Samen kunnen jullie een plan opstellen om de rattenplaag te bestrijden. In sommige gevallen ligt de verantwoordelijkheid voor het bestrijden van ratten bij de gemeente.
Gebruik natuurlijke afweermiddelen en rattenafweermiddelen
Enkele populaire natuurlijke afweermiddelen zijn: Pepermuntolie: Ratten haten de geur van pepermuntolie. Week wattenbolletjes in deze olie en leg ze rond toegangspunten in uw schuur. U kunt het ook mengen met water en afwasmiddel en het rond uw schuur spuiten.
Om ratten levend te kunnen vangen moet men in het bezit zijn van een degelijke vangkooi. Meestal wordt dan lokaas aan een pinnetje gebracht binnenin de kooi. Zodra de rat van het lokaas eet, zorgt een haakje voor het dichtklappen van de ingang. De rat zit dan levend opgesloten.
Een woelrat en woelmuis knaagt aan de zachte ondergrondse plantendelen van bijvoorbeeld bloembollen, groenten en vruchtbomen. Woelmuis, mol, woelrat,... Al die ondergrondse gravers verluchten je bodem en verspreiden ook sporen van nuttige bodemschimmels.
Een mierenplaag in het gazon herken je aan de kleine ronde gaatjes waar een fijn laagje zand omheen ligt. De zandhopen ontstaan doordat de hardwerkende mieren het zand op het gazon gooien terwijl ze hun tunnelsysteem graven.
Woelratten hebben een hekel aan de geur van acetyleengas. Dit gas komt vrij wanneer carbid in contact met water wordt gebracht en verspreidt zich dan in het gangenstelsel van de woelrat. De woelrat zal zo snel mogelijk willen verhuizen.
Woelmuisnesten bevinden zich doorgaans in ondiepe holen die vaak verborgen zijn onder gras, planten of bodembedekkers. De nesten zelf zijn gemaakt van gras, bladeren en ander plantaardig materiaal. Om woelmuisnesten te vinden, moet u letten op tekenen van woelmuisactiviteit, zoals de aanwezigheid van landingsbanen en tunnels op het oppervlak .
De belangrijkste reden dat mollen uw tuin binnendringen, is om naar voedsel te zoeken . Hun primaire voedselbronnen zijn regenwormen, larven en gazoninsecten. Als er geen voedsel beschikbaar is, vinden ze uw tuin niet aantrekkelijk. Om de voedselvoorraad van de mollen te beperken, gebruikt u producten met een label om larven, mieren, molkrekels en andere gazoninsecten te bestrijden.
Hoewel beide soorten vaak zwemmend in het water te vinden zijn, zijn woelmuizen en ratten aparte soorten uit verschillende families .
De woelrat graaft aan de slootkant schuin oplopend holen bestaande uit een zeer uitgebreid ondergronds gangenstelsel, van soms wel 100 meter lang en tot 1 meter diep. Dit doet hij met zijn poten en voortanden. In dit gangenstelsel bevinden zich voorraadkamers en nesten.
Zo houden ratten niet van de geur van azijn, chloor, eucalyptus, uien en kamille.
Woelratten bestrijden kun je doen met een speciale woelratklem. De woelrat komt op zijn weg door de gang de klem tegen en loopt erin. Zodra de woelrat de klem raakt, slaat de klem dicht. De woelrat wordt hierbij op slag gedood.
Veelvoorkomende vallen zijn standaard muizenvallen . De plaatsing van de val is cruciaal. Woelmuizen wijken zelden af van hun looppaden, dus zet vallen langs deze routes. Zoek naar holen en looppaden in gras of mulch in of nabij de tuin.
In eerste instantie lijkt een woelmuis erg op een woelrat. Met name op de foto is het onderscheid lastig te maken. In de praktijk is een woelrat aanzienlijk groter. Daarnaast heeft een woelrat een langere staart (circa 50% van de eigen lichaamslengte).
Toch is het wel aan te raden om iets aan ratten in je tuin (of in je huis) te doen. Erg hygiënisch zijn de dieren namelijk niet (ze zijn een bron van virussen en bacteriën). En dan hebben we het nog niet gehad over kapotgebeten kabels, verpeste gazons (door ondergrondse tunnels) of 'rondslingerende' uitwerpselen.
Een slimme manier om ratten in vallen te lokken is om aan elke kant van een schoenendoos een gat te maken en deze langs een vermoedelijk rattenpad te plaatsen met een val met lokaas erin . De doos wekt de nieuwsgierigheid van de rat naar wat erin zit — en als ze er eenmaal in zitten, komen ze er niet meer uit.
Met name huisdieren kunnen niet altijd tegen de pulserende vibraties. Ratten kunnen naast geluid ook worden verjaagd met geur. Zo kunnen ratten niet tegen de geur van onder andere azijn, chloor, eucalyptus, munt, uien, kamille, knoflook en peper.
Stap 1: Trek rubberen of plastic handschoenen aan. Stap 2: Spuit urine en uitwerpselen in met bleekoplossing of een EPA-geregistreerd ontsmettingsmiddel tot het heel nat is. Laat het 5 minuten intrekken of volgens de instructies op het etiket van het ontsmettingsmiddel. Stap 3: Gebruik papieren handdoeken om de urine of uitwerpselen en het schoonmaakmiddel op te vegen.
Ratten zijn voornamelijk actief tussen 18.00 uur en 6.00 uur. Ze graven het liefst in losse, droge en licht hellende grond. Soms graven ze tot 3 meter diep, maar over het algemeen gaan ze niet dieper dan 0,5 meter. Ze maken korte gangen met een heel complex gangenstelsel.
De bruine rat heeft 5 tot 15 knaagdieren per nest. In sommige gevallen zaten er wel 100 in één nest. Binnennesten zijn meestal beperkt tot 5 tot 10 ratten ; je kunt echter ook een kolonie vinden met meerdere nesten die bestaan uit volwassen en jonge ratten. Elke vrouwelijke rat kan tot 40 jongen per jaar krijgen.