Trombose kan in principe in elke ader in het lichaam optreden. Wanneer een bloedpropje in een bloedvat in de hersenen, het hart of een slagader blijft steken, kan dit levensgevaarlijk zijn. We noemen een aantal symptomen waarbij het van groot belang is direct de huisarts of 112 te bellen.
Bij een trombose raakt een bloedvat in het lichaam verstopt door een bloedstolsel. Dit is gevaarlijk, omdat het de bloeddoorstroming belemmert of blokkeert. Trombose kan in alle bloedvaten ontstaan en leiden tot ernstige, blijvende klachten en zelfs tot overlijden.
Trombose is een van de belangrijkste doodsoorzaken in Nederland. 1 op de 4 mensen overlijdt aan de directe of indirecte gevolgen van veneuze of arteriële trombose.
Bij trombose raakt een bloedvat in het lichaam verstopt door een bloedstolsel. Dit stolsel belemmert of blokkeert de bloeddoorstroming. Dit kan in alle bloedvaten in het lichaam gebeuren. Trombose kan gevaarlijk zijn en leiden tot ernstige, blijvende klachten en zelfs tot overlijden.
De meeste gevallen van trombose in het been of de long genezen met behandeling zonder restverschijnselen. Slechts bij een minderheid van de patiënten is de trombose levensbedreigend (ernstige longembolieën). Restverschijnselen blijven bij een deel van de patiënten aanwezig, zoals kortademigheid en vermoeidheid.
Trombose in het hart
Wanneer trombose in een kransslagader ontstaat, krijgt de hartspier te weinig of onvoldoende zuurstof en kan een hartinfarct optreden. Dit kan weer leiden tot een hartstilstand en overlijden.
Het is belangrijk dat een trombosebeen direct behandeld wordt, want anders kan dit een aantal ernstige gevolgen hebben, zoals: een longembolie. Een bloedstolsel in de ader van het been schiet los, passeert het hart en loopt vast in één van de longslagaders. Het achterliggende weefsel kan afsterven.
Vaak wordt aangeraden om gevarieerd te eten en te drinken en extremen te vermijden (bijvoorbeeld met alcohol). Vitamine K komt vooral voor in groene groenten. Dat betekent niet dat u zulke producten niet meer mag eten. Wilt u meer informatie of persoonlijk advies?
Symptomen trombose
Trombose in het been is te herkennen aan een zwelling van één been, die snel optreedt. Daarnaast is er sprake van een zwaar gevoel of pijn in het been, een strakgespannen huid en kleurt het been meestal rood of juist blauw. Trombose kan leiden tot een longembolie.
Deze stollingsafwijking heet trombose. Hoewel een bloedpropje en trombose veel met elkaar te maken hebben, is het niet hetzelfde. Het gebeurt overigens nooit dat al het bloed stolt. Het is vaak maar een minuscuul beetje terwijl de rest van het bloed doorstroomt.
Verschillende oorzaken
Denk bijvoorbeeld aan slagaderverkalking. Maar ook een te trage bloedsomloop kan ertoe bijdragen. Zoals tijdens langdurige bedrust, bijvoorbeeld na een operatie. Ook kanker en de behandelingen ertegen kunnen trombose veroorzaken.
Het sterftecijfer na veneuze trombose bedraagt ongeveer 20% binnen 1 jaar [2],[8]. De sterfte is 2 tot 4 keer hoger voor patiënten met longembolie (PE), van wie 10%–20% binnen 3 maanden na de gebeurtenis overlijdt, dan voor patiënten met een diepe veneuze trombose (DVT) van het been [2],[9]–[11].
Trombose is een aandoening waarmee door vele technologieën inmiddels goed valt te leven. Echter zijn er beperkingen waarmee rekening gehouden moet worden. Denk hierbij aan sporten, vakanties en verre reizen, maar ook ingrepen en zwangerschap.
Spoed: Bel direct je huisarts of de huisartsen-spoedpost in deze situaties:Je kuit is dik, glanst, doet pijn en is warmer dan normaal.
Verschijnselen. Pijn bij het lopen is de belangrijkste klacht bij vernauwde bloedvaten in de benen, ook wel etalagebenen genoemd. De krampende pijn gaat weer over na een paar minuten rust. Als de vaatvernauwing erger wordt, treedt er ook pijn op in rust, meestal eerst aan de tenen.
Mensen die dit wel hebben, kunnen klagen over zwelling in het aangetaste been of pijn die vanuit dat been uitstraalt en die begint in de kuit en aanvoelt als een zere plek of hevige krampen.
Als je trombose hebt, krijg je medicijnen die zorgen dat je bloed minder snel stolt. Dit noemen we antistollingsmiddelen of bloedverdunners. Deze medicijnen voorkomen dat trombose ontstaat of dat bloedstolsels groter worden. Ze ruimen de stolsels niet op.
een vrij snel optredende zwelling van één been. een zwaar gevoel of pijn in het been. een rode of juist blauwachtige verkleuring van het been.
Wat is het? Wanneer je lang stilzit en weinig beenruimte hebt (bijvoorbeeld tijdens een lange vlieg- of busreis), kan je bloed minder goed rondstromen in je benen en voeten. Daardoor kan een bloedklonter (trombose) ontstaan. Het bloed in ons lichaam wordt rondgepompt in slagaders en aders.
De hersteltijd van een trombosebeen wisselt per persoon, ligt meestal tussen zo'n 3 tot 8 weken. Het is mede afhankelijk van de ernst (grootte) en impact van de trombose.
Trombose kan op meerdere manieren behandeld worden. Vaak gebeurt dat met antistollingsmiddelen, soms in combinatie met een elastische compressiekous. Soms zijn meer rigoureuze maatregelen nodig.
Wacht na het innemen van uw medicijn minimaal 4 uur met het eten of drinken van grapefruit(sap) of sinaasappel(sap). Eet per keer niet meer dan 2 grapefruits of sinaasappels. Drink per keer niet meer dan 1 glas grapefruitsap of sinaasappelsap.
Door middel van doppleronderzoek kan de arts nagaan of er sprake is van een verstopping van de bloedvaten en evalueren hoe ernstig die is. Om verstopping of slecht functionerende kleppen in de diepe aders van de benen vast te stellen, wordt doppleronderzoek vaak uitgevoerd in combinatie met een echografie.
Een trombosebeen of –arm wordt behandeld met bloed verdunnende medicijnen. Uw been of arm wordt ingezwachteld. En u draagt voor een langere periode een therapeutische elastische kous (compressietherapie). De behandeling zorgt ervoor dat bloedstolsels niet groter worden en uw klachten verminderen.
Een stolsel in een bloedvat in het hart of in de halsslagader kan loslaten en via de bloedstroom worden meegevoerd naar de hersenen. Dit kan levensbedreigende gevolgen hebben, zoals een herseninfarct of een sinustrombose.