De parkeerplaats is een 'weg' in de zin van de Wegenwet. Ook een (verharde) berm valt onder het begrip 'weg'. Het is vaste jurisprudentie van de Afdeling dat parkeren onderdeel is van de afwikkeling van het verkeer. Daarmee kunnen parkeerplaatsen als 'weg' worden gekwalificeerd.
Als u dus een parkeerplaats koopt die gelegen is op een stuk grond dat al 30 jaar openbaar is, is het technisch gezien dus openbare weg en mag iedereen er parkeren. Een bordje neerzetten met de tekst 'eigen terrein' verandert hier strikt genomen niets aan.
Privéparkings. Parkeren is privé wanneer het van u is of wanneer het zich in uw gebouw bevindt. Het is een parkeerplaats die een box, garage of parkeerplaats aan de oppervlakte kan zijn, buiten en open, maar gemarkeerd door markeringen op de grond.
' Een openbare weg is een weg, die vrij voor ieder toegankelijk is.
Denk bijvoorbeeld aan de parkeerplaats die is bestemd voor de bezoekers aan uw bedrijf. Of: een parkeerplaats bij de supermarkt, die als bestemming heeft dat iedereen die bij de supermarkt boodschappen doet, daar kan parkeren. Het kan wel 'eigen terrein'van de supermarkt zijn, maar iedereen kan daar parkeren.
niet langer dan 72 uur op een plaats mogen blijven staan. plaatselijke politie.
Die parkeerplaats is openbaar omdat deze gedurende minimaal tien achtereenvolgende jaren voor eenieder toegankelijk is geweest en door de gemeente is onderhouden. De parkeerplaats is een 'weg' in de zin van de Wegenwet. Ook een (verharde) berm valt onder het begrip 'weg'.
Een weg waar het bord private weg staat, is geen openbare weg. Het verkeersreglement is hier dus niet geldig. Met als uitzondering wanneer de privaat weg door iedereen gebruikt mag worden. Dan is het reglement hier wel van toepassing.
Weg voor een ieder toegangelijk
Dit is bijvoorbeeld niet het geval wanneer de eigenaar de weg feitelijk afsluit met een hek. De weg is niet openbaar als deze beperking is aangebracht door afsluiting en door borden met opschriften met als 'eigen weg' of 'verboden toegang'.
Indien je de eigenaar bent van de parking of de parking huurt, dan heb je in feite ook de beslissingsmacht over wie er al dan niet kan parkeren. Indien er toch iemand staat die er niet hoort te staan, dan kan je de politie inschakelen.Die kunnen dan bestraffen met een geldboete.
Mocht er dus iemand op je privéterrein staan en je hebt niet aangegeven dat het om eigen grond gaat, dan mag zo'n auto blijven staan. De politie bellen of de auto weg laten slepen heeft ook niet veel zin, want de parkeerder is gewoon rechtsgeldig.
Hoewel de parkeerterreinen privéterrein zijn, worden deze gezien als voor het verkeer openstaande weg. In beginsel is het daarom niet toegestaan om andermans voertuig weg te slepen. Dit is een inbreuk op zijn of haar eigendomsrecht. Wegslepen zal daarom veelal onrechtmatig zijn.
En dus heeft de politie het recht om vaststellingen te doen. Zelfs als het effectief over privé terrein gaat, kan de politie dit terrein gebruiken om vaststellingen te doen. Toestemming van de eigenaar is dus niet nodig, al kan de eigenaar wel vragen aan de politie om zijn eigendom te verlaten.
De oprit zelf valt niet onder de openbare weg. Verkeer dat de oprit verlaat dient dus voorrang te verlenen aan het verkeer op de weg waaraan de oprit is aangesloten. Hetzelfde geldt voor een zogeheten eigen weg of een oprijlaan, een weg die op een kavel aangelegd is, en dus eigendom is van de grondeigenaar.
Een openbare weg is een weg of terrein dat publiek toegankelijk is. Dus een bedrijfsterrein dat niet is afgesloten met een hekwerk met poort of slagboom heeft dus de juridische status van openbare weg.
Grondbeleid. Vaak zijn gronden met een openbare bestemming eigendom van de gemeente, maar dat hoeft niet altijd het geval te zijn. Ook particulieren kunnen eigenaar zijn van gronden of andere zaken met een openbare bestemming, zoals een weg of een sloot.
Wanneer een natuurlijke persoon iets in eigendom heeft heet dit particulier-, privaat- of privé-eigendom; iets dat eigendom is van een gemeenschap heet gemeenschappelijk of collectief eigendom; eigendom in handen van een staat heet publiek eigendom of staatseigendom.
De Wegenverkeerswet geldt op de openbare weg. Een eigen terrein en een eigen parkeerplaats is geen weg die openstaat voor al het verkeer. Het Reglement verkeersregels en verkeerstekens (RVV) geldt wel op eigen terrein en een privé parkeerplaats. Ook artikel 54 RVV geldt dus op een privé parkeerplaats.
In een woonerf mag je enkel parkeren op de parkeervakken. Die herken je aan wegmarkeringen, de kleur van de vakken, de letter P of verkeersborden. Stilstaande of geparkeerde voertuigen mogen rechts of links ten opzichte van hun rijrichting parkeren.
Een parkeerterrein is nu eenmaal geen 'doorgaande weg', maar heeft een beperkte bestemming en daardoor is er sprake van een uitrit. En bestuurders die uit een uitrit komen, hebben nooit voorrang.
De stoep behoort tot de openbare weg, dus dat mag ook niet. Voor e-steps die wel zijn goedgekeurd, geldt dat ze ook niet op de stoep mogen.
Wanneer is er sprake van gevaar of hinder bij parkeren? Een voertuig zodanig op de weg laten staan dat gevaar of hinder wordt of kan worden veroorzaakt of verkeer in gevaar wordt gebracht of kan worden gebracht. Daarbij kan het gaan om gevaar voor personen en goederen.
Een parkeerplek kopen of verkopen
De parkeerplaats is vaak los te koop van een woning. Maar ondanks dat komen er toch een aantal verplichte kosten bij de koop van een parkeerplek. De belangrijkste stap die je moet zetten is het opstellen van een koopovereenkomst voor verkoop van je parkeerplek.