Zonder enige behandeling zal de gebroken vinger stijf en pijnlijk worden, ook kan het zijn dat de vinger een tijdje dik blijft. De belangrijkste tekenen van een gebroken vinger zijn zwelling, gevoeligheid, onvermogen hem te bewegen en er kan een vervorming plaatsvinden.
Bij een gekneusde vinger is een verkeerde houding aangenomen of een verkeerde beweging gemaakt. Deze symptomen kunnen onder andere zijn dat de vinger pijnlijk is, een zwelling optreed en er kan een bloeduitstorting te zien zijn.
Bij een kneuzing ontstaat ook vaak een zwelling of een blauwe plek. Een kneuzing kan ook erg veel pijn doen, maar vaak zie je dat een kneuzing in een groter gebied pijnlijker is en bij een breuk de pijn met één vinger is aan te wijzen.
U voelt pijn op de plaats van de breuk, simpele bewegingen worden opeens moeilijk uitvoerbaar en er ontwikkelt zich een zwelling. Deze zwelling is het gevolg van een bloeduitstorting, die ontstaat bij een breuk. Soms kunt u een fractuur herkennen aan een krakend geluid, net nadat het bot gebroken is.
Kan je werken met een gebroken pink
Een gebroken pink heeft rust en stabiliteit nodig. Om deze combinatie voor een goede herstelperiode te bieden, wordt een gebroken pink geopereerd of in het gips gezet. Het is de bedoeling dat de pink zo min mogelijk belast wordt.
Behandeling van een gebroken vinger
Bij een gebroken vinger is er meestal geen operatie nodig. Een periode van gips of een spalk voor zes weken is dan voldoende om de breuk te laten herstellen. In sommige gevallen, zoals wanneer er botdelen verplaatst zijn, moet een operatie plaatsvinden.
door de naastliggende vinger te spalken door middel van een zelfklevende vingerband. door een zimmerspalk. Dit is een aluminiumplaatje met onderaan een zachte mousse die we bovenop de gebroken vinger plaatsen. Het geheel wordt met een verband ter plaatse gehouden.
We spreken van een fractuur wanneer een bot gebroken is. Dit kan uiteenlopen van een scheurtje in het bot tot een volledige verbrijzeling ervan. In alle gevallen zult u pijn hebben, er ontstaat een zwelling door de bloeduitstorting bij de breuk en normale bewegingen zijn vaak niet meer mogelijk.
In principe kunnen alle botjes van de hand en vingers breken. Vaak gebeurt dit door een val op de hand of door een harde klap tegen de hand. Afhankelijk van waar de breuk zich precies bevindt en hoe de breuk verloopt, zal de behandeling specifiek worden ingezet.
Drukken op de kneuzing of verzwikking verergert de pijn. Na enkele dagen neemt de zwelling weer af. De klachten van een kneuzing of verstuiking lijken soms erg op die van een botbreuk. Bij twijfel kan een röntgenfoto in het ziekenhuis uitsluitsel geven.
Anderzijds kan er een pathologie van het bot aanwezig zijn (bijvoorbeeld bij osteoporose of botmetastase), waardoor het bot zo broos wordt dat het breekt onder invloed van normale krachten zoals wandelen of rechtopstaan (pathologische fractuur). Een barst wordt technisch gezien als een breuk.
Bij een botbreuk doet het gebied rondom de breuk pijn. Ook is de plek rond de breuk dik (zwelling). Deze zwelling wordt veroorzaakt door een bloeduitstorting rond de breuk. Vaak is het moeilijk om het lichaamsdeel dat gebroken is te bewegen.
Beschadigen deze weefsels dan komt er door kapotte bloedvaten en cellen vocht en bloed vrij. Dit zorgt voor een zwelling en door de verhoogde druk komen zenuwen in de knel. Hierdoor ontstaat pijn. Druk je op de kneuzing, dan verhoogt de druk op de zenuwen en voel je dus meer pijn.
Afhankelijk van waar de breuk zit en de stand van de breuk, bepaalt uw traumachirurg hoe lang de gipsbehandeling moet duren. Bij vingers is dit over het algemeen vrij kort (soms zelfs slechts 1 week, daarna tape). Bij de middenhand of bij de handwortelbeentjes is dit meestal wat langer (circa 3-4 weken).
Hoe kan het dat mijn enkel zo lang dik blijft nadat ik hem verzwikt heb? Het is normaal dat de enkel de eerste 10 dagen vocht blijft vasthouden. Meestal wordt vocht als een storend verschijnsel ervaren na een trauma.
Over het algemeen hoeft een lichte kneuzing niet behandeld te worden. Dit soort kneuzingen zullen meestal binnen drie weken vanzelf weer verdwijnen. Een zware kneuzing is meestal binnen zes weken genezen.
Bij sommige botbreuken is helemaal geen gips nodig. Deze breuken genezen vanzelf. Dit geldt bijvoorbeeld voor een breuk van het sleutelbeen.
Alle breuken veroorzaken alle of sommige van deze soorten pijn. Direct nadat u een breuk hebt opgelopen, ervaart u acute pijn. Tijdens deze fase wordt vaak medicatie voorgeschreven om de ergste pijn te verminderen. De acute pijn neemt met de tijd af.
Een dijbeenbreuk (femurfractuur) is meestal het gevolg van een grote kracht of ongeval. Er is aanzienlijke kracht voor nodig om een normaal dijbeen te breken – het is het langste en sterkste bot in het lichaam. De gebruikelijke behandeling voor deze breuk is een operatie.
Niet-operatieve behandeling van een gebroken vinger
Als bij de botbreuk de botdelen niet te veel zijn verplaatst en als de breuk 'stabiel' is, kiezen we meestal voor een periode met rust in gips. Soms krijg u dan ook begeleiding door de handtherapeut. Het gaat hierbij om de juiste balans.
De klachten van een kneuzing of verstuiking lijken soms erg op die van een botbreuk. Bij twijfel kan een röntgenfoto in het ziekenhuis uitsluitsel geven. Deze foto kan alleen na verwijzing van een arts gemaakt worden.
Wanneer er sprake is van een botbreuk, kan het ook zo zijn dat het botvlies is gescheurd. Wanneer je vervolgens gaat koelen, kan de kou rechtstreeks het bot intrekken. Dit heeft een averechts effect en kan in plaats van verlichting bij het slachtoffer zelfs zorgen voor extreem veel pijn.
Een verzwikking heeft vaak ernstiger gevolgen dan een kneuzing. Nu zit er vocht in het gewricht. Een zwelling in het gewricht geeft door het bewegen meer pijn.
Bij een botbreuk is het aanraken van het gebied rondom de botbreuk pijnlijk. Ook ontstaat er een zwelling. Deze zwelling wordt veroorzaakt door een bloeduitstorting rond de breuk. Een gebroken bot maakt het vaak moeilijk het lichaamsdeel bewegen.
In het begin kunnen bij moeilijke botbreuken complicaties optreden zoals bloedingen of beschadiging aan omliggende organen. Bijvoorbeeld de hersenen en de longen. Ook kunnen de zenuwen, huid of bloedvaten beschadigd raken.