CRP is een bekende marker van infectie en ontsteking. Doordat het niveau van CRP aanzienlijk sneller stijgt bij een acute ontsteking dan het niveau van andere acute fasereactanten, wordt de CRP test al tientallen jaren gebruikt ter indicatie van de aanwezigheid van een systematische ontsteking, infectie of sepsis.
De referentietest voor sepsis in de verschillende studies is onduidelijk. De optimale cut-off bepaald met de ROC-curve viel voor procalcitonine tussen de 0,5 en 6 ng/ml, en voor CRP tussen de 39 en 180 mg/L.
C-reactief proteïne (CRP) is een veelgebruikte biomarker voor sepsis , de belangrijkste doodsoorzaak op Intensive Care-afdelingen (IC's).
Deze score wordt de quick SOFA (qSOFA) genoemd en omvat 1 punt voor elk van de 3 criteria: (1) ademhalingsfrequentie ≥ 22 ademhalingen/min, (2) veranderde mentale toestand, of (3) systolische bloeddruk (SBP) ≤ 100 mm Hg . Een qSOFA-score ≥ 2 is suggestief voor sepsis.
Een laboratoriumonderzoek, inclusief CBC, chemiepanel, LFT's en biomarkers zoals bloedlactaat , is essentieel voor diagnose, risicostratificatie en prognose van sepsis. De SOFA-score wordt gebruikt om sepsis te definiëren en heeft diagnostische en prognostische waarde.
Bij een hoge waarde als dit is het verstandig om een arts te raadplegen en na enkele weken nog een keer een test te doen. Deze hoge CRP waarde geeft doorgaans geen inzicht in je hart- en vaatgezondheid, omdat de waarde verstoord wordt door een acute ontsteking.
Sepsis is geen milde aandoening, maar een levensbedreigende ontstekingsreactie die een pijlsnelle, doortastende reactie vereist. Reden te meer om je goed te informeren, zodat je de symptomen van een bloedvergiftiging meteen herkent.
Verhoogde CRP-waarden werden gevonden bij de meerderheid van de patiënten met een virale infectie en de hoogste waarden werden gevonden bij degenen met influenza A- en B-infecties. De CRP-waarden bereikten een piek tijdens dag 2-4 in onze studie, en daalden vervolgens snel in de daaropvolgende dagen.
Normale waarden zijn lager dan 3 milligram per liter. Wanneer er waardes boven de 3 mg/L worden aangetroffen is er al een hoger risico op cardiovasculaire schade, maar als er een heftige ontstekingsreactie gaande is kan het CRP wel tot boven de 100 mg/L rijzen.
CRP heeft een halfwaardetijd van 19 uur en CRP-niveaus nemen af als reactie op antibioticabehandeling. De klinische richtlijn van de European Respiratory Society en European Society for Clinical Microbiology and Infectious Disease beveelt CRP-testen aan bij gehospitaliseerde longontstekingpatiënten bij opname op dag 1 en op dag 3 of 4.
De CRP-niveaus bij geïnfecteerde patiënten met sepsis, ernstige sepsis en septische shock waren respectievelijk 15,2 ± 8,2, 20,3 ± 10,9 en 23,3 ± 8,7 mg/dL (p 0,044). Er werd geconcludeerd dat CRP een betere marker voor infectie was dan temperatuur.
Een waarde hoger dan 10 mg/l duidt meestal op een acute ontsteking, zoals een bacteriële infectie of een actieve ziekte van het immuunsysteem.
C-reactief proteïne (CRP)
Het C-reactief proteïne (afgekort tot CRP) is een snel reagerend acutefase-eiwit. In basale omstandigheden is de concentratie laag (< 5 mg/L), maar bij een ontsteking stijgt de synthese zeer snel op enkele uren tijd (in extreme gevallen tot 500 mg/L en meer!).
CRP-niveaus dalen snel als reactie op een behandeling en het verdwijnen van de infectie. Als het CRP-niveau niet binnen enkele dagen na de start van de antibioticatherapie daalt, kan dit wijzen op een gecompliceerde ziekte of op een ineffectieve antibioticabehandeling6.
Resultaten en bespreking: 1. CRP-bepaling heeft diagnostische waarde bij urineweginfecties. Een cutoff van 40 mg/L wordt weerhouden voor de waarschijnlijkheidsdiagnose van pyelonephritis en nood aan antibiotica.
Omdat sepsis snel kan optreden, is het belangrijk om alert te zijn op vroege signalen. De meest voorkomende signalen zijn onder andere: Bron van infectie (hoesten, keelpijn, buikpijn, pijn bij het plassen) en koorts . Hoge hartslag .
Om te zien of u een sepsis hebt, krijgt u een aantal onderzoeken. De arts begint met een kort lichamelijk onderzoek en stelt een aantal vragen, bijvoorbeeld hoe lang u zich al ziek voelt, of u benauwd bent en of u pijn bij het plassen hebt. Dit geeft al richting in de oorzaak van de infectie.
Het CBC van een patiënt met sepsis wordt doorgaans gekenmerkt door lymfocytopenie, neutrofilie, eosinopenie, trombocytopenie, verhoogde RDW en verhoogde NLR (Figuur 2). Het belang van trombocytopenie bij patiënten met sepsis wordt benadrukt door de opname van het aantal bloedplaatjes in de SOFA-score.
Sepsis moet worden vermoed bij patiënten die voldoen aan ten minste twee van de drie qSOFA-criteria: ademhalingsfrequentie van 22 ademhalingen per minuut of hoger, veranderde mentale status en systolische bloeddruk van 100 mm Hg of lager . Deze patiënten moeten een aanvullende evaluatie ondergaan.
Mogelijke onderzoeken bij sepsis
Dit bestaat uit het meten van de hartslag, ademhaling en bloeddruk. Soms is er meer onderzoek nodig, bijvoorbeeld: bloedonderzoek: meten van ontstekingswaarden, en hoe uw organen werken. bloed en urine op kweek zetten: kijken of daar een ziekteverwekker in zit.