Maïs met een hoog gehalte aan anthocyanides, zogeheten blauwe maïs, heeft minder zetmeel en een lagere glycemische index (GI) dan witte maïs. Dit zou voordelig kunnen zijn voor diabetici en mensen op dieet, zeggen Mexicaanse onderzoekers.
Maïs is een gezonde bron van koolhydraten, welke je lichaam van de nodige energie kunnen voorzien. Daarnaast bevat maïs een ruime hoeveelheid aan folaat (vitamine B11). Je lichaam heeft folaat nodig voor de aanmaak van cellen en weefsels, waaronder je rode en witte bloedcellen.
In mais is vooral het vitamine B complex ruimschoots vertegenwoordigd. Zo bevat mais veel vitamine B1, wat belangrijk is voor de werking van je hart en zenuwstelsel. Maar ook bevat het vitamine B2 en B3, allebei nodig voor een gezonde huid en een goede energievoorziening. Daarnaast brengt mais je vitamine B5.
Maïs bevat veel onoplosbare vezels. Daarom zou het zogezegd niet goed verteren. Is dat een feit of een fabel? Volgens McDaniel zijn deze vezels net goed voor onze spijsvertering en zouden ze zelfs helpen bij de groei van goede darmbacteriën.
De maïs die wij eten en waarmee we koken is suikermaïs, die vooral afkomstig is uit Amerika, Brazilië en Mexico. De maïs die hier in rijen op het veld staat, is snijmaïs en wordt vooral gebruikt als veevoer.
Mais is officieel geen groente maar een graangewas, en alleen de zoete suikermais is eetbaar. In Nederland vinden we, vaak ook langs de weg, veel snijmais terug wat voornamelijk gebruikt wordt als voer voor rundvee.
Suikermais is de mais die gebruikt wordt om popcorn mee te maken. Het verschil tussen beide is ook te zien aan de vorm. Zoete mais heeft de typische vorm van een maiskorrel, d.w.z. een zijdelings afgeplat en meestal citroengeel. Suikermais is kleiner en ronder van vorm eigenlijk druppelvormig, ook is deze gedroogd.
Mais uit blik hoef je namelijk alleen maar even op te warmen in het vocht dat in het blik zit. Gebruik je de mais bij een koud gerecht, zoals bijvoorbeeld een lekkere salade, zoals deze overheerlijke maïssalade? In dat geval hoef je het blikje mais alleen maar goed uit te laten lekken.
Daar kunnen we kort over zijn: ja! Het maakt voor de vitamines en vezels niet uit of je groenten zelf vers kookt of uit blik of pot eet. Kies dan het liefst wel voor "pure" groenten uit blik of pot, zoals sperzieboontjes, worteltjes, mais, doperwten en rode kool.
Het lichaam kan maïskorrels niet afbreken
Ze zijn uit cellulose opgebouwd, het hoofdbestanddeel van bijvoorbeeld katoen en hout. Ons spijsverteringsstelsel heeft geen enzymen om cellulosevezels af te breken, en daarom kan het lichaam de maïskorrel niet verteren en komt hij heel naar buiten.
Gezondheid
AH Geroosterde mais is niet geschikt als onderdeel van je dagelijkse voeding. AH Geroosterde mais kun je wel als extraatje eten. Het advies is om dat niet meer dan drie keer per week te doen.
Een verse maiskolf bevat ongeveer 70 tot 85 calorieën per 100 gram. Mais bevat per 100 gram ongeveer 11% vet, 76% koolhydraten (in de vorm van zetmeel) en 13% eiwitten. Wat mais gezond maakt is dat het veel voedingsvezels bevat, zo'n 3 gram; dit is 12% van wat je ongeveer per dag nodig hebt.
Mais zit namelijk niet alleen boordevol goede antioxidanten, maar ook vol zeaxanthine. Dit stofje zorgt niet alleen voor mooie, gezonde ogen, maar ook voor een stralende huid.
Mais is een graansoort. Je kunt het ook eten als groente. Maiskorrels groeien en rijpen in kolven die omhuld zijn met grote schutbladeren. De zaden van maiskolven zijn meestal goudgeel, maar er bestaan ook donkerrode, blauwe, violette en zwarte soorten.
De maïs die aan dieren gevoerd wordt is een andere soort dan die mensen eten. Voedermaïs groeit in Nederland, maar suikermaïs komt uit verre landen. Als korrels in blik is dat wel goed betaalbaar, maar de verse kolven zijn vanwege de transportkosten enhun beperkte houdbaarheid inderdaad prijzig.
Groente uit blik of pot en diepvriesgroente bevatten evenveel voedingsstoffen als onbewerkte groente. In groente zit onder andere vitamine C, vitamine A, foliumzuur, kalium, ijzer en calcium. De hoeveelheden voedingsstoffen zijn bij elke soort anders, maar zelfs binnen dezelfde soort kunnen verschillen bestaan.
Maïs kun je invriezen. Ontdoe de maïskolven eerst van de bladeren. Blancheer rauwe kolven circa 12 minuten voordat je ze invriest. Bewaar in een goed gesloten zakje of bakje.
Zetmeelachtige en bepaalde wortelachtige groenten zouden op lange termijn bijdragen tot een zwaarder gewicht. Daaronder vallen onder andere erwten, maïs, wortelen, pompoen, pastinaak en – no surprise there – aardappelen.
Breng een pan water aan de kook en kook hierin de maiskolven in 12 min. gaar. Giet af en leg de maiskolven op een bord. Bestrijk ze met de boter en bestrooi met het zeezout.
De kleine maïskolfjes kunnen zelfs rauw gegeten worden, hoeven daarom nauwelijks gekookt te worden, en zijn zeer geschikt voor roerbakken. Ze worden met spil (kern) en al gegeten.
Maïskolven kun je heel gemakkelijk koken. Maak de maiskolven eventueel schoon (als je verse gebruikt) en breng een grote pan met water aan de kook. Leg of zet de maiskolven rechtop in de pan en kook circa 15-20 minuten. Je kunt eventueel nog een klontje boter of een schep suiker aan het kookwater toevoegen.