Biologisch gekweekte zalm wordt gezien als topkwaliteit omdat veel van de mogelijke nadelen van andere gekweekte vis hier niet van toepassing zijn: de zalm heeft meer ruimte (de dichtheid is minder dan de helft van reguliere kweek), er worden geen antibiotica of bestrijdingsmiddelen gebruikt, de netten worden niet ...
Gekweekte zalm blijkt minder gezond dan de variant die in het wild gevangen wordt. Voorbeelden van gezonde wilde zalm, zijn de sockeye-zalm, de chinookzalm (koningszalm) en de Pacifische cohozalm.
Goede zalm is verder te herkennen aan een glanzend vel (als het velletje er nog aan zit), stevig vlees en niet te duidelijke witte (vet)lijnen. Het vlees van een slechte zalm is losjes en trekt uit elkaar.
Biologische vissen worden bovendien op een pijnvrije manier geslacht. Bekende producenten van biologische zalm in Europa zijn Ierland, Noorwegen en Schotland. Biologische forel komt voornamelijk uit Frankrijk, biologische garnalen vaak uit Ecuador.
Wilde zalm is (zoals de naam al doet vermoeden) geen gekweekte zalm, maar zwemt in de vrije natuur en heeft daar toegang tot een grote variëteit aan voedsel. Ze eten voornamelijk planktonkreeftjes en garnalen, waar ze hun extra rode kleur van krijgen.
Als je op zoek bent naar een gezonde zalm, komt de biologische zalm niet veel beter uit de bus dan de gewone zalm van de supermarkt. De gezondheidsrisico's van gekweekte zalm zijn al jaren bekend en om nu opeens de term 'biologisch' op de verpakking te plakken is een complete deceptie.
Er kleven effectief enkele risico's aan het eten van vis in het algemeen en zalm in het bijzonder. Zo is vis een belangrijke bron van kwik, dioxines en PCB's. Door milieuverontreiniging kunnen er schadelijke stoffen voorkomen in vis. Het gaat vooral om zware metalen (kwik), dioxines, PCB's en pesticiden.
Biologisch gekweekte zalm wordt gezien als topkwaliteit omdat veel van de mogelijke nadelen van andere gekweekte vis hier niet van toepassing zijn: de zalm heeft meer ruimte (de dichtheid is minder dan de helft van reguliere kweek), er worden geen antibiotica of bestrijdingsmiddelen gebruikt, de netten worden niet ...
Visvetzuren zijn goed voor je hart en bloedvaten. Daarom is het advies 1 keer per week vis te eten. Bij voorkeur vette vis, zoals makreel, haring, sardines of zalm.
Deze vette vis, bekend om zijn mooie roze kleur, is niet alleen rijk aan gezonde eiwitten, maar aan omega-3 vetzuren, die goed zijn voor je hart en voor je hersenen. Ook is zalm rijk aan vitamine D, voor sterke botten. Elke dag zalm op het menu zou voor de meeste mensen te ver gaan.
Gekweekte zalm is minder voedzaam
De natuur doet het het beste. Bepaalde wilde zalm soorten bevatten ongeveer 130 calorieën minder dan gekweekte vis. Wilde zalm bevat half minder vet, drie keer meer vitamine A en acht maal meer vitamine D per 100 gram. Gekweekte vis bevat ook 3 keer meer verzadigde vetten.
Let op de ogen, de huid en de geur van de vis. Vis is vers als de ogen van de vis helder en doorzichtig zijn en een beetje bol staan. De huid moet vochtig en glanzend zijn, en de kieuwen rood.
De voornaamste oorzaak: de wereld zit zo'n beetje aan de top van de productie, schijft Quartz. De voorraad wilde zalm is erg beperkt, waardoor twee derde van de geconsumeerde zalm tegenwoordig gekweekt is. En de vraag neemt gestaag toe, vooral uit China.
Eten van vis kan gevaarlijk zijn. Vissen kunnen namelijk een hoog gehalte aan dioxines in hun vet hebben opslagen. Dat heeft Tinka Murk, toxicoloog aan de Wageningen Universiteit, zaterdag in het televisieprogramma Kassa gezegd. Het Voedingscentrum adviseert om twee keer per week vis te eten.
Welke Zalm kun je gebruiken voor sushi? Benodigdheden voor sushi met zalm Rauwe zalm. Kies erg verse kweekzalm – wilde zalm kan parasieten bevatten en kan dus beter niet rauw gegeten worden. Eventueel kunt u ook voor gerookte zalm kiezen.
Wat is Noorse zalm? Noorse zalm is ook een Atlantische zalm met de Latijnse naam 'Salmo. Het wordt Noorse zalm genoemd omdat het nabij Noorwegen wordt gekweekt of wild gevangen. Door het lagere vetpercentage en de kwaliteit is het iets langer houdbaar, ongeveer 17 dagen.
Voor een gezond voedingspatroon is het advies om 1x per week vis te eten, of schaal- en schelpdieren. Kies bij voorkeur vette vis, zoals makreel, haring, sardines of zalm. Daarin zit het meeste omega-3: een gezond visvetzuur. Een portie van 100 gram bevat ongeveer 7 keer de aanbevolen dagelijkse hoeveelheid.
Roofvissen zoals zwaardvis, marlijn, snoekbaars, tonijn en haai zijn ook minder veilig. Dat komt doordat roofvissen aan het eind van de voedselketen zitten en andere dioxine houdende vissen eten. Deze vissen bevat vooral veel methylkwik. Tonijn bijvoorbeeld kunt u beter niet meer dan één keer per maand eten.
Dorade, inktvis, paling, poon, rog, blauwvintonijn, wijting en zeewolf zijn voorbeelden van vissen die nooit een goed idee zijn. De redenen kunnen uiteenlopend zijn: overbevissing, habitatvernietiging, vervuilende kweektechnieken, de kweek is niet duurzaam of de vis is met uitsterven bedreigd.
Vette vis zoals haring, makreel, sardines, tonijn, zalm en zeepaling bevat veel omega 3-vetzuren. Dit zijn bijzondere vetzuren die de ontwikkeling van kanker mogelijk kunnen vertragen. Uit studies blijkt ook dat kankerpatiënten die vette vis eten, minder gewichtsverlies hebben.
Vooral het feit dat gerookte zalm antibiotica, chemische kleurstoffen en over chemicaliën, die ziektes kunnen veroorzaken, beschikt. Welke zalm kan je dan wel eten? De gezondste zalm is de wilde zalm uit Alaska, dit omdat het leeft in één van de schoonste oceanen ter wereld met gezonde voeding.
De rug van de zalm is gewoon zalmfilet toch? Yes, maar dan noemt de Appie het zalmhaas, snijdt het in plakjes en verkoopt het voor €14,99 voor 400 gram. Dames en heren, koop gewoon een hele zalm bij je visboer, ben je goedkoper uit en dan heb je alles van de mooie vis. Ja, ook het zalmhaasje.
Gerookte of rauwe zalm, en dan vooral de voorverpakte supermarktvariant, kan de Listeria bacterie bevatten. Omdat deze variant lang bewaard kan worden is de kans groter dat de Listeria bacterie zich vermenigvuldigt tot schadelijke hoeveelheden.
De huid van zalm is helemaal veilig te eten, het is zelfs erg voedzaam om de huid te eten. Hierin zit namelijk een hogere concentratie eiwitten en omega-3-vetzuren dan in de zalmfilet zelf. Vooral de omega-3-vetzuren in de zalmhuid zijn positief, aangezien veel mensen te weinig van deze vetzuren binnenkrijgen.
Maar vette vis (zalm, makreel en haring) is minstens zo goed voor de lijn. Hierin zitten góede vetten die noodzakelijk zijn voor onder andere gezonde bloedvaten, en die helpen je cholesterol laag te houden. Bovendien zit er in vette vis vitamine D en een tekort hieraan belemmert gewichtsverlies.