Radon is een radioactief gas dat van nature vrijkomt uit de bodem en uit bouwmaterialen zoals beton, baksteen en natuursteen. Stoffen die ontstaan uit zogeheten verval van radon, veroorzaken in Nederland enkele honderden gevallen van longkanker per jaar.
Betonspecie is niet gevaarlijk voor het milieu. Het lozen van grote hoeveelheden cementhouden betonspecie in water kan leiden tot een hogere pH-waarde en kan dus onder bepaalde omstandigheden giftig zijn voor het waterleven. Niet van toepassing. Na verharding vormt beton geen toxicologisch gevaar.
Waar komt radioactieve straling in huis vandaan? Radioactieve gassen komen voornamelijk vrij uit bouwmaterialen zoals beton, baksteen of natuursteen. Een kleinere hoeveelheid komt uit de bodem en de buitenlucht. Dat er radioactiviteit is in huis, is dus onvermijdelijk.
Radon gas is kleurloos en ruikt u niet. In de buitenlucht vervliegt het snel maar in en onder uw woning, in de kruipruimte, kan het zich ophopen. En, zoals u zich kunt voorstellen bij een radioactieve stof, is dit niet bevorderlijk voor uw gezondheid.
Radon en thoron kunnen schadelijk zijn voor de gezondheid. Deze radioactieve gassen veranderen van nature in andere radioactieve stoffen. Die stoffen kunnen zich hechten aan zwevende stofdeeltjes in een ruimte. Na inademen blijven ze achter in de longen en geven daar straling af.
Dat is lastig te vermijden want het komt vrij als gas uit de bodem en stenen. Wel kun je met constante ventilatie en andere maatregelen zorgen dat de concentraties laag blijven. Radon is een radioactief gas dat van nature vrijkomt uit de bodem en uit bouwmaterialen zoals beton, baksteen en natuursteen.
De belangrijkste maatregelen zijn het opwerpen van een barrière tegen radon en het afvoeren van met radon besmette lucht. Het verbeteren van de ondoordringbaarheid van het gebouw om het binnendringen van radon te beperken (deuren, barsten in de vloer, plaatsen waar leidingen het huis binnenkomen, ...).
Radon is een radioactief gas dat wordt gevormd door uranium in de bodem en in gesteentes. Overal in de ondergrond is er radon aanwezig, in veranderlijke hoeveelheden naargelang de geologische kenmerken.
Toepassingen. Er zijn weinig industriële toepassingen van radon. Voor medische doeleinden wordt het soms gebruikt bij radioactief labelen, maar daar wordt steeds vaker voor alternatieven gekozen. Bij het bestuderen van interacties tussen grondwater en oppervlaktewater kan radon een belangrijke rol spelen.
Radon is radioactief
Wanneer radon vervalt, ontstaan er radioactieve stofdeeltjes die zowel in het water als in de lucht terecht komen. Radioactief wil zeggen dat de deeltjes ioniserende straling uitzenden. Hierbij wordt een elektron (een negatief geladen deeltje) uit de buitenste schil van een atoom weggeslagen.
Om jezelf te beschermen tegen de andere radioactieve stoffen en tegen de stralen die worden uitgezonden, moet je schuilen: blijf binnen en houd ramen en deuren gesloten. Jodiumtabletten zijn het meest efficiënt als ze op het juiste moment worden ingenomen.
Materialen zoals PEEK en polyimide tonen goede bestendigheid tegen gammastraling en röntgenstraling. PTFE en POM zijn daarentegen zeer gevoelig en daarom minder geschikt voor toepassingen die te maken hebben met blootstelling aan straling.
Nee, straling kun je niet zien of voelen. Alleen met speciale meetinstrumenten kan worden vastgesteld of ergens straling is.
Roest in gewapend beton, ofwel betonrot, kan gevaarlijke consequenties hebben. De stevigheid en betrouwbaarheid van het aangetaste bouwdeel neemt af. Dit heeft uiteraard een negatieve invloed op de constructieve veiligheid van het object. Het tijdig signaleren en repareren van betonrot is dus ontzettend van belang.
Vanwege zijn alkalische eigenschappen is cement officieel geclassificeerd als 'dangerous preparation'. Je dient daarom bepaalde veiligheids- en voorzorgsmaatregelen in acht te nemen. Als je dat doet, hoef je geen enkel gevaar voor de gezondheid te vrezen.
In meer dan de helft van alle mortel zijn toxische stoffen verwerkt. De verwerking van afvalstoffen in cement is een gangbare praktijk, ook in de landen om ons heen. Het ministerie van VROM laat regelmatig onderzoek doen naar cement door het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu (RIVM).
Radon is een radioactief gas dat van nature voorkomt in onze omgeving. Radon ontstaat uit het metaal “Radium”, dat voorkomt in steen- en rotsachtige ondergrond. Veel van het radongas dat in onze omgeving voorkomt is daarom afkomstig uit rotsachtige ondergrond.
Echt serieus wordt het rond de 4000 millisievert. Als een persoon dan niet wordt behandeld, kan hij binnen twee maanden sterven. Bij 10.000 millisievert zal iemand in een of twee weken dood zijn aan interne bloedingen. Het dubbele daarvan tast het centrale zenuwstelsel aan en leidt binnen enkele uren tot de dood.
Instabiele atomen die tijdens verval straling uitzenden noemen we radioactief. Materiaal dat radioactieve atomen bevat, wordt een bron (van straling) genoemd.
Radon werd ontdekt door de Duitse scheikundige Friedrich Ernst Dorn in 1990, terwijl hij de ontbinding van radium aan het bestruderen was. Eerst werd het element niton genoemd, naar het Latijnse woord voor schijnsel, nitens, maar het staat bekend als radon sinds 1923.
Omdat deze symptomen ook optreden bij griep wordt een diagnose vaak laat gesteld. Wanneer de dosis die van 8 Gy overschrijdt, is die dodelijk. Volgens onderzoek overlijdt 99% van de mensen die 8 Gy in het beenmerg te verduren kregen, aan de stralingsziekte.
Bij de meeste onderzoeken wordt gebruik gemaakt van Technetium 99m. De hoeveelheid radioactiviteit van deze stof halveert iedere 6 uur. Daarnaast scheidt het lichaam deze stof via de natuurlijke weg uit. Hierdoor is de radioactieve stof slechts enkele dagen in uw lichaam aanwezig.
Effecten op de mens. Ioniserende straling kan weefsel en DNA beschadigen. Daardoor neemt bij verhoogde blootstelling de kans op gezondheidsschade toe, zoals het ontstaan van kanker.
Nee, de straling van een wifi antenne is in principe niet schadelijk voor uw gezondheid. Er word gebruik gemaakt van elektromagnetische velden om gegevens te verzenden door de lucht. Net als bij andere netwerken, zoals mobiele telefonie. Bij hele hoge sterktes kunnen deze elektromagnetische velden weefsels verwarmen.