Ook de zelfstandige naamwoorden aanhouding en arrestatie zijn synoniemen. De inbreker werd op heterdaad betrapt. Hij werd meteen aangehouden / gearresteerd. De verdachte kan vijf dagen aangehouden / gearresteerd blijven.
Als je wordt aangehouden, moet je je ook identificeren maar dan wordt je door de politie meegenomen naar een politiebureau. Dit noemen mensen ook wel een arrestatie. Op het politiebureau wordt je dan voorgeleid en verhoord. Stilhouden betekent dat de politie je aanspreekt, zonder dat je ergens van verdacht wordt.
Na staandehouden, voor bijvoorbeeld een verkeersovertreding, krijgt u van de politie meestal een geldboete. Wordt u betrapt op bijvoorbeeld diefstal? Dan wordt u meegenomen naar het politiebureau. Dan spreken we van aanhouding.
Als u door de politie wordt aangehouden, wordt aan u verteld waarvan u wordt verdacht en u gewezen op uw rechten.Aan u wordt medegedeeld dat u niet tot antwoorden verplicht bent. Dit is de cautie. Er wordt een folder met uw rechten uitgereikt en u mag contact opnemen met een advocaat.
doel van iemand aanhouden is de verdachte overbrengen naar een plek waar hij of zij zal worden voorgeleid aan een (hulp)officier van justitie die hem zal verhoren. Dit is meestal het politiebureau.
Sinds 1 maart 2017 mag de politie u maximaal 9 uur vasthouden voor onderzoek. Bijvoorbeeld om uw vingerafdrukken af te nemen of foto's te maken. De tijd tussen 0.00 uur en 9.00 uur telt hierbij niet mee.
De politie mag een persoon op verdenking van het plegen van een strafbaar feit aanhouden en verhoren op het politiebureau.
Na de aanhouding word je overgebracht naar een politiebureau of cellencomplex waar je zult worden ingesloten, in afwachting van het politieverhoor. Je wordt gefouilleerd om te kijken of je geen scherpe voorwerpen bij je hebt. Álle spullen die je bij je hebt worden in een sealbag gedaan.
Nood aan een babbel? Word je op heterdaad betrapt bij het plegen van strafbare feiten, dan mag de politie je maximaal 48 uur vasthouden. Dat is dan een gerechtelijke aanhouding, waarbij de politie onmiddellijk het parket verwittigt.
Als de politie u heeft gearresteerd, moet u vervolgens mee naar het politiebureau. Op het politiebureau vinden verhoren plaats door de politie. Dag en nacht bij elkaar opgeteld, mag u maximaal 18 uur worden vastgehouden. Na de verhoren wordt bepaald of u weer naar huis mag of langer vast gehouden wordt.
Het voorarrest kan dus in totaal uiterlijk 110 dagen duren: maximaal 2 keer 3 dagen inverzekeringstelling; maximaal 14 dagen bewaring; maximaal 90 dagen gevangenhouding.
U heeft het recht om te weten van welk strafbaar feit u wordt verdacht. U hoeft de vragen niet te beantwoorden (zwijgrecht). U heeft het recht om vóór het (eerste) verhoor vertrouwelijk met een advocaat te praten. U heeft recht op de aanwezigheid van een advocaat tijdens het verhoor om u bij te staan.
Als iemand verdacht wordt van een strafbaar feit, mag een opsporingsambtenaar deze persoon staande houden als dit nodig is voor het vaststellen van de identiteit. Houdt de politie u staande, dan vertelt de politiemedewerker u voor welk strafbaar feit hij dat doet.
U heeft het recht om te weten van welk strafbaar feit u wordt verdacht. U hoeft de vragen niet te beantwoorden (zwijgrecht). U heeft het recht om vóór het (eerste) verhoor vertrouwelijk met een advocaat te praten. U heeft recht op de aanwezigheid van een advocaat tijdens het verhoor om u bij te staan.
De arrestatie: Is een vorm van vrijheidsberoving die de aanhouding, resp. voorlopige hechtenis, door de onderzoeksrechter voorafgaat en mag maar maximaal 24h duren.
Aanhouden is een dwangmiddel, bestaande uit het (desnoods door aangrijpen en vasthouden) beroven van de vrijheid van de verdachte om hem naar een plaats van onderzoek te (doen) leiden. Bij ontdekking op heterdaad is iedereen, dus ook een burger, bevoegd tot aanhouding van een verdachte (vgl. art. 53 lid 1 Sv).
De politie mag u maximaal negen uur vasthouden voor bij voorlopige hechtenisfeiten en maximaal zes uur bij niet voorlopige hechtenisfeiten. Dit onderzoek kan bestaan uit verhoren, het afnemen van vingerafdrukken of het achterhalen van uw identiteit.
De politie is op grond van artikel 52 van het Wetboek van Strafvordering bevoegd om u aan te houden. Dit mogen zij, omdat zij opsporingsambtenaren zijn. Zij hebben volgens artikel 127 van het Wetboek van Strafvordering als taak het opsporen van strafbare feiten.
Wanneer een verdachte in voorlopige hechtenis zit, moet een strafzaak in beginsel binnen 16 maanden is afgerond. Wanneer een verdachte niet in voorlopige hechtenis zit, moet de strafzaak in beginsel binnen 24 maanden zijn afgerond. Er zijn uitzonderingen op die 16 maanden en 24 maanden.
Tijdelijke of levenslange gevangenisstraf
Een gevangenisstraf kan tijdelijk zijn (maximaal 30 jaar). Of levenslang. De levenslange gevangenisstraf is de zwaarste straf die Nederland kent.
Volgens de rechter heeft een politieagent de bevoegdheid vaststellingen te doen over gans België. Hij kan dat volgens de rechter zelfs doen als hij in burger is en als hij op het ogenblik van de vaststelling niet aan het werken is.
Kan de politie zomaar iedereen aanhouden? De politie mag elk persoon aanhouden en verhoren op het politiebureau indien diegene verdacht wordt van het plegen van een strafbaar feit.
Als er geen staande houding is dan krijgt de kentekenhouder de boete. De kentekenhouder is degene op wiens naam het voertuig staat. Eigenlijk is dat oneerlijk omdat de kentekenhouder niet altijd de bestuurder is. Daarom is een staandehouding verplicht want dan pakt de politie de daadwerkelijke bestuurder.
Het verschil is derhalve dat bij gevangenhouding de verdachte zich (al) in bewaring bevindt en dat men bij gevangenneming op vrije voeten is. Bovendien komt gevangenneming voor bij uitleveringsverzoeken.