Begindosering 10–30 mg 2×/dag, bij een lichaamsgewicht > 50 kg doorgaans 30 mg 2×/dag en bij een lichaamsgewicht < 50 kg, als ook bij ouderen, 20 mg 2×/dag; de dosering zo nodig verhogen met 30-50% op geleide van de pijn.
Tabletten, drank en zetpillen werken binnen 1 tot 2 uur. Injecties en infuus werken sneller. Deze werken allemaal 4 tot 7 uur lang. Tabletten met gereguleerde afgifte (MGA of retard) werken langer: ongeveer 12 uur.
De pijn bepaalt hoeveel morfine u nodig heeft. Daarbij is het goed om te weten dat de dosis van morfine in principe geen bovengrens heeft. Er zijn mensen die het honderdvoudige van de dosering waarmee ze gestart zijn, krijgen toegediend.
Epiduraal Volwassenen: begindosering 5 mg, bij onvoldoende pijnverlichting zo nodig na 1 uur 1 - 2 mg, zo nodig herhalen, gewoonlijk maximaal 10 mg per dag. Epiduraal als infusie Volwassenen: aanvankelijk 2 tot 4 mg per 24 uur, zo nodig verhogen met 1 - 2 mg per dag.
De zwaarste onder de soorten pijnstillers zijn de sterkwerkende opioïde pijnstillers zoals morfine zelf, oxycodon en fentanyl. Deze pijnstillers kunnen op verschillende manieren ingenomen worden.
Volwassenen. Begindosering 10–30 mg 2×/dag, bij een lichaamsgewicht > 50 kg doorgaans 30 mg 2×/dag en bij een lichaamsgewicht < 50 kg, als ook bij ouderen, 20 mg 2×/dag; de dosering zo nodig verhogen met 30-50% op geleide van de pijn.
Het is een misverstand dat morfine alleen wordt gegeven in het eindstadium van kanker. De veronderstelling dat morfine levensverkortend werkt, is niet juist. Morfine wordt niet gegeven om de dood te bespoedigen. Ongeveer 25% van de morfine wordt gebruikt door patiënten met langdurige, chronische ziekten zoals reuma.
Wanneer je 1 mg morfine nodig zou hebben, deel je dus 2 door 2, is 1. Je deelt daardoor ook de 1 ml door 2, dus 1 gedeeld door 2 is 0,5 ml. Nu weet je dat er 1 mg morfine zit in 0,5 ml. Je wilt 0,5 mg hebben dus deel je 1 mg door 2 = 0,5.
Vaak (1-10%): Anorexie, droge mond, buikpijn, dyspepsie, obstipatie, misselijkheid (vooral als de patiënt rondloopt) en braken (vooral in de eerste 1–2 weken van de behandeling). Verwardheid, slapeloosheid, vermoeidheid, slaperigheid, sedatie die meestal na enkele dagen afneemt, duizeligheid, hoofdpijn.
Bij patiënten die al een opioïd gebruiken wordt 1/6 van de dagdosis aangehouden (omgerekend naar morfine en naar subcutane of intraveneuze toediening. Bij dreigende verstikking of verbloeding zullen in het algemeen hogere doseringen morfine (10-20 mg) worden gebruikt.
Sufheid door morfine
Dit gaat vaak binnen een paar dagen over. Gaat de sufheid niet over, dan kan de arts je een medicijn voorschrijven met een oppeppende werking (methylfenidaat of modafinil). Bij aanhoudende sufheid kan de arts proberen of je een ander opioïd beter verdraagt.
Dit middel mag niet worden gebruikt voor de behandeling van lichte pijn. Morfine HCl retard CF tabletten met verlengde afgifte geven de werkzame stof gedurende een lange periode gelijkmatig af. Het pijnstillende effect houdt lang aan, waardoor deze tabletten om de 12 uur kunnen worden ingenomen.
Hoe werkt morfine? Morfine en morfine-achtige medicijnen zorgen ervoor dat de pijngrens sterk verhoogd wordt. Het pijnsignaal komt minder hard aan in de hersenen, waardoor je minder pijn ervaart.
Bij kortademigheid wordt er een prikkel naar de hersenen gestuurd die vertelt dat u benauwd bent. Dit wordt de ademprikkel genoemd. Opioïden kunnen er voor zorgen dat deze prikkel minder sterk wordt doorgegeven, waardoor u zich minder benauwd voelt. Opioïden kunnen worden gebruikt als tabletten, pleisters en neusspray.
De meeste case reports in de literatuur noemen morfine als oorzaak van hallucinaties, maar er zijn ook meerdere rapportages waarin fentanyl, methadon, tramadol, hydromorfon, buprenorfine en oxycodon hallucinaties veroorzaken [4].
Langdurig gebruik morfine
Zoals bij ieder geneesmiddel dat langdurig gebruikt wordt, went het lichaam na verloop van tijd aan morfine. Op zich kan dat geen kwaad. Alleen als het gebruik van morfine plotseling gestopt wordt, kan dat zogenaamde ontwenningsverschijnselen tot gevolg hebben.
Fentanyl is een zeer krachtige pijnstiller. Het medicijn behoort tot de klasse geneesmiddelen die morfine-achtige pijnstillers of opiaten worden genoemd. Fentanyl is een chemisch bewerkte variant van morfine en is zo'n 80 tot 100 keer sterker dan deze bekende pijnstiller.
Morfine, een middel dat vaak als pijnstiller wordt ingezet, kan chronische pijn mogelijk ook in de hand werken.
Je moet 2,5 mg medicijn spuiten, hoeveel ml is dat? Antwoord: 0,5 ml.
b.
Op het etiket van een medicijnflesje of van een ampul staat meestal: hoeveel mg medicijn en hoeveel ml injectievloeistof er in totaal in het flesje of de ampul zit. Zo kan er bijvoorbeeld staan: 10 mg/2 ml of 2 ml = 10 mg. Dit betekent: de totale inhoud van de ampul is 2 ml, hier zit 10 mg medicijn in opgelost.
Het middel is twee keer sterker dan morfine en dus ook extreem verslavend. Oxycodon werkt erg goed bij het onderdrukken van pijn, maar tolerantie treedt al snel op. Het afbouwen van oxycodon is daarom heel moeilijk als de pijn is geweken. Deze vorm van drugsverslaving noemen we een medicijnverslaving.
Op Lijst I staan de opiumwetmiddelen die ook wel harddrugs worden genoemd. De bekendste voorbeelden zijn heroïne, cocaïne, morfine, opium en MDMA (XTC).
Fentanyl, buprenorfine, oxycodon, hydromorfon, methadon of tapentadol. Deze medicijnen werken ongeveer even goed.
Gemiddeld duurt het een tot drie dagen voor de patiënt overlijdt. Hoe langer het duurt, hoe minder positief mensen zijn. Patiëntenfederatie Nederland onderstreept het belang van duidelijke informatie voor patiënten en hun naasten.