Er waren meer dan twintig soorten gladiatoren, maar de zeven die in dit artikel worden beschreven waren het meest populair.
Spartacus ging de strijd aan met een supermacht
De beroemdste gladiator van het Romeinse Rijk vocht nooit in een arena, maar ging de geschiedenis in als een succesvolle rebellenleider. Spartacus (ca. 111 v. Chr.)
Zijn beroep was vechten op leven en dood. Maar de meeste gladiatoren deden dit niet vrijwillig. De meeste gladiatoren waren slaafgemaakten. Een enkele keer waren gladiatoren vrije Romeinse burgers.
Vrouwelijke gladiatoren waren zeldzaam, maar komen wel voor in de Romeinse literatuur. Gaius Suetonius Tranquillus schrijft in zijn biografie van diverse keizers – De vita Caesarum – dat keizer Titus Flavius Domitianus het geweldig vond om te zien hoe vrouwen en dwergen in de arena tegen elkaar vochten.
Gladiatoren waren over het algemeen slaven, ter dood veroordeelde misdadigers of krijgsgevangenen, alle mensen die in de Romeinse wereld geen rechten genoten en wier leven als vervangbaar werd beschouwd, terwijl de veroordeelden en krijgsgevangenen, bijzonder fel omdat ze jarenlang van strijd hadden overleefd en lijden ...
Een gladiator die het had uitgeschreeuwd van de pijn of om zijn leven had gesmeekt, werd als een lafaard gezien. Als zo'n eerloze strijder verloor en doodverklaard werd, rende een slaaf de arena in om zijn schedel met een knuppel in te slaan. Dan werd de dode de arena uit gesleept.
Hoe word ik een gladiator? van Gary Northfield is een gigagrappig doeboek in Julius Zebra-stijl. De boeken over de gigagrappige zebragladiator zijn megapopulair in Nederland en Vlaanderen. Naast leesboeken, een moppenboek en een quizboek is er nu ook een doeboek.
#11 Gladiator – R.
Het gevaarte is 62 meter hoog en aan beide uiteinden hangt een gondel. In iedere gondel kunnen tien mensen plaatsnemen, vijf aan elke kant. De gondel draait zelf én de arm draait rond.
Er waren allerlei varianten. Zo werden er soms wilde tijgers in het spel gebracht of werden historische veldslagen nagebootst. De gladiatorengevechten dienden niet alleen ter vermaak, maar ook voor het verspreiden van de krijgersethiek en voor het verbeteren van de verstandhouding tussen het keizerlijk hof en het volk.
Gladiatoren waren ingedeeld in verschillende types, naargelang de wapens waarin ze getraind waren. De thraex (of Thraciër) had een kort schild, hoge beenplaten en een kort kromzwaard. De murmillo had een langer schild, kortere beenplaten en een lang zwaard. Zijn helm had een hoge vertikale kam en een brede rand.
De Romeinse slaaf Spartacus leidde in de eerste eeuw voor Christus een grote slavenopstand die duurde van 73 tot 71 voor Christus. Over zijn jonge jaren is vrij weinig bekend. Er wordt gezegd dat hij werd geboren in Thracië, een gebied in de huidige Balkan.
Gladiatoren waren meestal slaven die voor de lol van de keizer en andere Romeinen tegen leeuwen en 'goede' gladiatoren moesten vechten. Deze slaven waren boeren die werden ontvoerd, omdat ze niks waard waren tegenover de soldaten van de keizer.
Historici schatten dat in de loop der eeuwen tussen de 300.000 en 500.000 mensen in het Colosseum zijn gestorven.
Gladiator is een Amerikaanse-Britse film uit 2000 die zich afspeelt in de Romeinse tijd. De film werd geschreven door David Franzoni en geregisseerd door Ridley Scott. Het is een fictief verhaal geïnspireerd op keizer Commodus en zijn vader Marcus Aurelius.
Een Amfitheater is een Romeinse arena. In een Amfitheater werden gladiatorengevechten gehouden, maar ook dierengevechten.
Hij draagt een helm met een gedetailleerde verenbos en gezichtsbedekking, een lendendoek met riem, arm- en beenbeschermers van linnen, een rechthoekig schild en een kort recht zwaard.
Gladiatoren waren dik
In films hebben gladiatoren vaak een gespierd en getraind lichaam, maar in werkelijkheid waren de meeste vechters moddervet. Ze aten waarschijnlijk met opzet te veel, omdat een flinke vetlaag zenuwen en slagaderen beschermde tegen diepe snijwonden.
De maaltijden van de gladiatoren bestonden – net als die van de 'gewone' bevolking – voornamelijk uit graan en gerechten zonder vlees. Dat gladiatoren in historische bronnen vaak 'gerst-eters' worden genoemd zou niet te verklaren zijn doordat zij in vergelijking tot de 'gewone' bevolking bijzonder veel granen aten.
In deze kooien werden tijdens gladiatorenspelen leeuwen, tijgers, olifanten, honden, wolven of andere wilde dieren gestopt. Eenmaal met kooi in de arena gehesen, ging het luik open en moest de leeuw het bijvoorbeeld tegen een neushoorn opnemen. Het was een gevecht op leven en dood.
Het gewicht van de kermisattracties ligt tussen de 28.000 kg en 78.000 kg. Prijzen van attracties beginnen bij 350.000,00 Euro en lopen op tot boven de 4.000.000,00 Euro.
120 kilometer per uur
De Airborne is met z'n 65 meter de hoogste booster ter wereld. De twee gondels bieden samen plaats aan liefst 32 waaghalzen, die met een snelheid van 120 kilometer per uur worden rondgedraaid. Toen de kolossale machine stilviel, werd een noodplan in werking gesteld.
door Romulus en Remus. In de, volgens de Romeinse overlevering, tweehonderdvijftig jaar durende (753 - 509 v. Chr.) koningstijd, zijn er na Romulus nog zes (grotendeels legendarische) koningen geweest.
Het Colosseum is gebouwd om de mensen in het Romeinse Rijk te vermaken. Ze hadden al hun macht verloren en toch moesten de keizers ze tevreden houden. Ze organiseerden veel evenementen, zoals de gladiatorengevechten in het Colosseum. In het Colosseum vochten de gladiatoren met elkaar, soms op leven en dood.
Venatio (meervoud venationes, naar het Latijnse woord voor jachtpartij) noemde men in het Romeinse Rijk het volksvermaak waarbij mensen tegen wilde (roof)dieren of dieren onderling tegen elkaar in het strijdperk traden.
Een Romeins badhuis bestond uit een gewoon zwembad (natatio), een zaal met koude baden (frigidarium), een zaal met lauwe baden (tepidarium) en een ruimte voor hete baden (caldarium). Het noordelijke thermencomplex was gereserveerd voor de notabelen van de stad en was dus ook het rijkst versierd.