Van alle zwangerschappen eindigt ten minste één op de tien in een miskraam. Waarschijnlijk ligt het werkelijke percentage hoger, zo rond de 15%. Als u één miskraam hebt meegemaakt, is de kans op herhaling in een volgende zwangerschap niet of nauwelijks verhoogd.
Kans op een miskraam
In Nederland krijgen jaarlijks 20.000 vrouwen een miskraam. Naarmate je ouder wordt, stijgt de kans op een miskraam: <35 jaar: 10% 35-40 jaar: 20%
Een miskraam is het verlies van een vroege zwangerschap, tot 20 weken zwangerschapsduur. Meestal is de groei al gestopt in de eerste 12 weken. Ongeveer 1 op de 10 zwangerschappen eindigt in een miskraam.
Wereldwijd loopt een op de zeven zwangerschappen vroegtijdig verkeerd af, blijkt uit de analyse van 4,6 miljoen miskramen. Van alle vrouwen maakt zeker 11 procent minimaal één miskraam mee; 2 procent overkomt het twee keer en 1 procent zelfs drie keer of vaker.
De kans op een miskraam vroeg in de zwangerschap is 10 op 100. Hebben jullie bij de echo rond 8-9 weken een kloppend hartje gezien, dan is die kans al veel kleiner en eind nog maar 2 tot 3 van de 100 zwangerschappen in een miskraam .
Een miskraam ontstaat niet door lichamelijke inspanning. Zo kan een valpartij, vrijpartij of stress geen miskraam veroorzaken. De oorzaak is meestal een chromosoomafwijking die bij de bevruchting is ontstaan. Het vruchtje is niet in orde en het lichaam stoot het zelf af.
Voorkomen van een miskraam
Wel kun je zorgen voor een goede start van je zwangerschap door meer te weten van risico's tijdens de zwangerschap. Het is belangrijk gezond te leven en gevarieerd te eten, niet overmatig drinken, niet roken en geen medicijnen innemen zonder overleg.
De meeste miskramen vinden plaats tussen 8 en 13 weken zwangerschap. Een miskraam komt best vaak voor, gemiddeld 1 op de 5 vrouwen maakt dit wel eens mee.
De belangrijkste zijn: Een hogere leeftijd; hoe ouder je bent des te meer kans op een miskraam. Ongezonde leefstijl (roken en overgewicht); rokende vrouwen en vrouwen met overgewicht maken iets vaker een miskraam mee dan vrouwen die niet roken en geen overgewicht hebben.
Je kunt een miskraam niet voorkomen of tegenhouden. Ook niet door rustig aan te doen of door medicijnen. Helaas gebeurt het; zonder dat je daar iets aan kunt veranderen. Van vrijen, fietsen of bijvoorbeeld paardrijden, kun je geen miskraam krijgen.
Wachten tot de termijnecho
De meeste mensen wachten tot na de termijnecho die plaats vindt in de 12e week van de zwangerschap, omdat dan de kans op een miskraam kleiner is. 80% van de miskramen gebeurt namelijk in de eerste 3 maanden van de zwangerschap.
Het bloedverlies kan na een miskraam twee tot vier weken aanhouden. Op deze manier kan je dus alweer zwanger worden in de eerste maand na het stoppen van het bloeden na een miskraam, afhankelijk van wanneer je eisprong plaatsvindt. De eerste menstruatie na een miskraam kan heftiger zijn dan normaal.
Als je ongeveer zes weken zwanger bent, kun je het hartje zien kloppen op een inwendige echografie. Je ziet dan een vruchtzakje met daarin het embryo met een klein knipperend stipje. In principe heb je vóór de zevende week geen echo's, alleen als daar medische redenen voor zijn, zoals een ivf-behandeling.
Als je 6 weken zwanger bent, kun je al flink last hebben van zwangerschapssymptomen: ochtendmisselijkheid, overgeven, je borsten zijn gevoeliger, pijnlijker en gezwollen, je reukvermogen is beter ontwikkeld, je hebt trek in bepaalde voeding en je kunt stemmingswisselingen hebben.
Evenals bij een eenmalige miskraam is er bij herhaalde miskramen meestal een aanlegstoornis die bij de bevruchting is ontstaan. Het embryo groeit dan niet verder en wordt afgestoten. Waarom dit bij de ene vrouw vaker gebeurt dan bij de andere, is niet bekend.
Naast het blije gevoel dat je hebt van de positieve test en je zwangerschap, kunnen deze week de eerste zwangerschapskwaaltjes al opspelen. Misselijkheid en vermoeidheid zijn de meest voorkomende verschijnselen. Ook pijnlijke borsten horen hier bij.
Ongeveer 40% van de bevruchte eicellen komt niet tot innesteling. En na innesteling zal in zo'n 10 % van de gevallen alsnog een miskraam optreden. Hierbij stopt het vruchtje met groeien en stopt het hartje met kloppen. Vaak brengt dit krampen op gang, waardoor het vruchtje en de moederkoek naar buiten komen.
Conclusie. Onderzoekers vinden een verminderde spermakwaliteit bij mannen van wie de partner meermaals een miskraam kreeg. Of dit echter de oorzaak is van de herhaalde miskramen, werd met dit onderzoek niet duidelijk. Er is meer en grootschaliger onderzoek nodig.
Zien we een kloppend hartje en een goed ontwikkeld embryo dan daalt de kans op een miskraam van 10% naar ca. 1-3%.
Meestal begint een miskraam met bloedverlies en buikpijn. De bloeding kan binnen enkele uren tot dagen erger worden en kortdurend (een tot vier uur) hevig zijn. Je verliest daarbij ook stolsels en stukjes weefsel (baarmoederslijmvlies). Kort voordat je het vruchtje verliest, kan de bloeding heftig zijn.
Ongeveer één op de tien vrouwen met een positieve zwangerschapstest krijgt in de eerste twaalf weken van de zwangerschap een miskraam. Dit komt dus relatief veel voor, terwijl je er misschien nooit veel over gehoord hebt.
Adviezen in de eerste 2 weken na een miskraam: geen tampons gebruiken (wel maandverband) geen seks hebben (niks in de vagina) niet in bad gaan, niet zwemmen (douchen mag wel)
Bekendmaking zwangerschap na termijnecho
De meeste stellen kiezen ervoor om de zwangerschap nog even geheim te houden tot na de twaalfde week zwangerschap. Na het eerste trimester is namelijk het grootste gevaar op een miskraam geweken, want 80% van de miskramen vindt plaats in de eerste 12 weken van de zwangerschap.
Dat kan na een week, maar ook na een paar weken, met of zonder partner. Bespreek het ook als je last hebt van somberheid of angst. Het verschilt van vrouw tot vrouw wanneer je weer kunt beginnen met werken. Je kunt met de bedrijfsarts contact opnemen als de miskraam invloed heeft op je werk.