Er zijn grofweg 3 soorten mosterd: gele mosterd (sinapsis alba), bruine mosterd (brassica juncea, ook wel sareptamosterd genoemd) en zwarte mosterd (brassica nigra). Zwarte mosterd is de meest scherpe van de drie en die gebruiken we dan ook om Abrahams mosterd van te maken, een lekker pittige grove mosterd!
Zwart mosterdzaad is de meest scherpste van de drie. Hou je dus van scherpe mosterd, kies dan voor zwart mosterdzaad. Je kunt ook in de toko en via internet zwart mosterdzaad kopen, let wel op biologisch.
Traditionele mosterd wordt gemaakt van mosterdzaad, azijn, water en zout. Er zitten dus geen ongezonde ingrediënten in en daarom past het prima in een gezond eetschema. De hoeveelheid zout kan wel vrij hoog zijn (ongeveer 3,5 gram per 100 gram), maar je eet er natuurlijk geen grote hoeveelheden van.
Engelse mosterd wordt gemaakt van drooggemalen mosterdmeel van zwart en sarepta mosterdzaad en geel mosterdzaad. In Engeland mag mosterd ook tarwemeel bevatten; in Nederland mag dat dan geen mosterd heten. Beierse mosterd is zacht en zoet, en staat bekend als Süßer Senf.
De geschiedenis van mosterd. Mosterd bestaat al heel lang. Door de eeuwen heen is mosterd altijd een heel populaire 'saus' geweest. We weten dat 3000 jaar voor onze jaartelling al in China mosterdzaad werd verbouwd.
De schaarste is volgens producenten vooral te danken aan grote droogte in Canada, waardoor de oogst het afgelopen jaar tegenviel. Het hielp niet dat ook de oogst in de Franse Bourgogne – waar de beroemde mosterd oorspronkelijk vandaan komt – mislukte na een natte winter en een koud voorjaar.
Mosterd bevat per 100 gram bijna 3,5 gram zout, dat is relatief veel. Het advies voor volwassenen is om niet meer dan 6 gram per dag binnen te krijgen. Omdat er veel zout in zit, is mosterd een minder gezonde keuze.
Het grootste verschil tussen de normale mosterd en de Amerikaanse mosterd is dat de Amerikaanse mosterd een zoetere smaak heeft. Amerikanen gebruiken de Amerikaanse mosterd meestal voor de hotdogs of hamburgers.
Denk bijvoorbeeld aan de bekende Dijon-mosterd (afkomstig uit Dijon in Frankrijk en gemaakt met alleen fijngemalen bruin en zwart mosterdzaad) en Zaanse mosterd (afkomstig uit de Zaanstreek, grof van structuur en gemaakt van gele en bruine mosterdzaden).
Ons unieke Limburgse recept geeft Marne Limburgse Mosterd een ware Bourgondische smaak. Een milde mosterd met in natuurlijke azijn gewelde mosterdzaadjes.
Het heeft een scherpe smaak en wordt vaak gegeten bij vette etenswaren zoals een bitterbal, rookworst en kazen, met als doel de spijsvertering te bevorderen. Maar doordat mosterd zo scherp is, kan het een slokdarm die al is aangetast door maagzuur verder irriteren en dat voel je meteen.
De mineralen in mosterd kunnen samen zorgen voor een sneller metabolisme en een snellere afbraak van vetten en stimuleert de vertering. De gemalen mosterdzaden kunnen laxerend werken en zo zorgt mosterd ervoor dat je darmen gezond blijven.
Mayonaise: 133 kcal, 14.3 gram vet (1.7 gram verzadigd), 0.7 gram suiker, 0.2 gram zout. Ketchup: 15 kcal, 0 gram vet, 2.8 gram suiker, 0.4 gram zout. Mosterd: 24 kcal, 1.6 gram vet, 0.4 gram suiker, 0.8 gram zout. Joppiesaus: 69 kcal, 5.6 gram vet (0.5 gram verzadigd), 2.4 gram suiker, 0.3 gram zout.
Zaanse mosterd (335 g, €0,99). Milde mosterd, beetje zoetig, weinig scherp. Prima mosterd voor bij een blokje kaas.
#1 | Mosterdmolen de Huisman
Scherpste smaak, goed in balans. Fijne viscositeit en een kleur.
En de bijbelse naam Sarah was vroeger een van de meest voorkomende namen. Vandaar de uitdrukking "nu weet jij waar Sarah de mosterd haalt". - De uitdrukking "weten waar Sarah de mosterd haalt" ook wel betekent dat je weet hoe iets in elkaar steekt en dus goed op de hoogte bent van iets.
Dijon is de hoofdstad van de Bourgogne en is naast Crème de Cassis en de indrukwekkende wijngaarden Côte de Nuits natuurlijk ook wereldberoemd vanwege zijn mosterd. Tijdens de 13e eeuw was Dijon een waar mosterdwalhalla en had de stad een monopolie op de mosterdproductie.
De pittige mosterdsmaak blijft zo behouden. Wanneer je mosterd warm verwarmd, wordt de mosterd milder van smaak.
De gerechten die op deze manier worden bereid, zijn aromatisch, sappig en hebben een specifieke, speciale smaak. Mosterd verzacht vleesvezels perfect, impregneert ze met olie. Mosterdpoeder wordt toegevoegd aan jus en sauzen, waardoor ze meer expressiviteit en dikte krijgen.
De schaarste is volgens producenten vooral te wijten aan grote droogte in Canada, waardoor de oogst het afgelopen jaar tegenviel. Het hielp niet dat ook de oogst in de Franse Bourgogne – waar de beroemde mosterd oorspronkelijk vandaan komt – mislukte na een natte winter en een koud voorjaar.
De meest milde soort is het gele mosterdzaad, afkomstig van de Sinapis Alba-plant. Daar geldt de aanwezigheid van glucoside sinalbine.
Het is de eenjarige plant uit de kruisbloemenfamilie waar de mosterdzaadjes van afkomstig zijn. Die mosterdplanten groeien in Europa, Noord-Afrika en Azië. In het voorjaar wordt er in het gematigde klimaat gezaaid. Daar vindt na de bloei de oogst plaats.
Afvallen met mosterd
Mosterd is eveneens een bron van tryptofaan, een essentieel aminozuur, en bevat omega 3-vetten. Dit is een gezonde vetsoort die je niet laat aankomen. Sterker nog, van mosterdzaad val je juist af, omdat het de vetverbranding in je lichaam omhoog brengt.
Tijdens dit proces zorgen de gele mosterdzaden voor de typische mosterdsmaak, terwijl de bruine mosterd en de oriëntaalse mosterd voor de noodzakelijke scherpte zorgen.
Mosterd is een populaire specerij gemaakt van de zaden van de mosterdplant. Deze plant is inheems in het Middellandse Zeegebied en is verwant aan voedzame groenten zoals broccoli, kool en spruiten.