De transitievergoeding bedraagt grofweg 1/3 maandsalaris per dienstjaar. Er geldt geen minimale periode dat je in dienst moet zijn geweest. Als een ontslag plaatsvindt als gevolg van een combinatie van verschillende onvoldragen ontslaggronden, kan de vergoeding vermenigvuldigd worden met een factor 1,5.
Per volledig gewerkt dienstjaar krijg je 1/3 van je bruto maandsalaris. Kortere dienstverbanden worden naar rato berekend voor het aantal gewerkte dagen.
De gemiddelde ontslagvergoeding die werkgevers bij ontslag met wederzijds goedvinden betalen, is ongeveer € 12.000. De transitievergoeding is het belangrijkste uitgangspunt bij het bepalen van deze vergoeding, maar ook andere afspraken komen regelmatig voor.
En goed om te weten: de transitievergoeding bedraagt in 2021 maximaal € 84.000 of een jaarsalaris, wanneer jouw jaarsalaris hoger is dan € 84.000. Op deze pagina vind je alle regels achter de transitievergoeding.
De hoogte van de transitievergoeding die uw werkgever betaalt bij ontslag wordt bepaald op basis van 2 onderdelen: uw maandsalaris en de duur van het dienstverband. De vergoeding is per 1 januari 2022 maximaal € 86.000 bruto. Of, als uw jaarsalaris hoger is dan € 86.000, maximaal 1 bruto jaarsalaris.
Bij ontslag krijgt u een financiële vergoeding van uw werkgever. Dit heet de transitievergoeding. Voorwaarde is dat het initiatief om het dienstverband te beëindigen of niet voort te zetten bij uw werkgever ligt. Dit geldt voor zowel vaste als tijdelijke werknemers.
Tijdens de eerste 2 jaar van uw ziekte of arbeidsongeschiktheid mag u niet worden ontslagen. Hierop zijn enkele uitzonderingen. Bent u langer dan 2 jaar ziek of arbeidsongeschikt? Dan kan uw werkgever ontslag voor u aanvragen bij UWV.
Als een werkgever een werknemer ontslaat, moet de werknemer meestal een ontslagvergoeding meekrijgen. In de volksmond noemen we dit ook wel een oprotpremie of gouden handdruk. Het woord oprotpremie klinkt eigenlijk best wel negatief.
U bent als werkgever verplicht om een transitievergoeding te betalen indien u besluit de arbeidsovereenkomst te beëindigen of niet voort te zetten, ongeacht de duur van het dienstverband en ongeacht of sprake is van een arbeidsovereenkomst voor bepaalde of onbepaalde tijd.
Binnen het ontslagrecht onderscheiden we drie ontslagvergoedingen: de transitievergoeding. de (aanvullende) billijke vergoeding. de cumulatievergoeding.
Het grootste verschil is dat een transitievergoeding een wettelijk vastgelegd recht is bij verlies van je baan en een ontslagvergoeding komt uit de onderhandelingen met je werkgever bij ontslag met wederzijds goedvinden of na ontbinding door het UWV of rechter.
Na het ontslag moet uw werkgever u een eindafrekening geven. Dit is een overzicht waarop staat wat u nog krijgt uitbetaald. Zoals uw laatste salaris, vakantiedagen en vakantiegeld. Daarnaast hebt u misschien recht op een 13e maand, bonussen en het uitbetalen van overuren.
Je mag volgens de wet een werknemer wel ontslaan tijdens zijn of haar ziekteperiode, maar niet omwille van die ziekte. Dat is een belangrijk juridisch verschil. Je mag namelijk niemand discrimineren vanwege zijn of haar gezondheidstoestand, waaronder ziekte dus valt.
Het gebeurt daarom wel vaker dat een werkgever een werknemer die ontslag wil nemen, tracht op andere gedachten te brengen. Toch kan een werkgever een ontslag niet als zodanig weigeren. Het ontslag is niets meer dan de eenzijdige wilsuiting van één van de contractspartijen om de arbeidsovereenkomst te beëindigen.
Zowel de hoogte van als de voorwaarden voor de transitievergoeding zijn in de wet neergelegd. Hierin is ook uitdrukkelijk bepaald dat géén recht op een transitievergoeding bestaat als – kort gezegd – een werknemer wordt ontslagen in verband met of na het bereiken van de AOW-gerechtigde leeftijd.
Zodra uw werknemer uit dienst is, is hij niet meer verzekerd voor de Ziektewet. Maar als hij dan ziek wordt, kan hij soms toch een Ziektewet-uitkering krijgen. Dit heet nawerking. Een werknemer heeft namelijk recht op een Ziektewet-uitkering als hij ziek wordt binnen 4 weken nadat hij uit dienst is.
Uw werkgever mag u alleen ontslaan als hij daarvoor een goede reden (redelijke grond) heeft. Dit staat in het ontslagrecht. In veel gevallen moet uw werkgever wel eerst proberen u te herplaatsen.
Regelmatig onevenredig hoog ziekteverzuim
Wanneer een werknemer regelmatig ziek is bestaat de mogelijkheid dat een werkgever deze werknemer wil ontslaan. Hiervoor is meer vereist dan dat de werknemer zich vaak ziek meldt. De mate van het ziekteverzuim moet regelmatig en onevenredig hoog te zijn.
Ontslag nemen als je nog geen andere baan hebt, is meestal niet verstandig. Vaak zijn er meerdere redenen waarom je zelf ontslag wil nemen. Er is bijvoorbeeld een conflict op het werk, je vindt het werk niet leuk, je kan niet met je collega's overweg of je wil je met andere dingen gaan bezighouden.
Deze bedraagt: 1/3 maandsalaris per gewerkt jaar voor de eerste 10 jaren, daarna 1/2 maand per gewerkt jaar. Voor 50-plussers geven jaren boven het 50ste levensjaar bij een dienstverband van meer dan 10 jaar: 1 maand per gewerkt jaar.
Te laat op werk vanwege verslapen is niet gelijk reden voor ontslag op werk. De ene werkgever vat dit zwaar op, de andere vindt verslapen voor werk minder erg. Vaak heeft de reactie van de werkgever met de functie van de werknemer te maken, maar soms heeft het ook te maken met een sanctiebeleid van de werkgever.
Transitievergoeding: 1/3 maandsalaris per gewerkt jaar
Loopt het ontslag via het UWV of de kantonrechter, dan betaal je een transitievergoeding. Deze vergoeding is bedoeld als compensatie voor ontslag. Je betaalt 1/3 maandsalaris per gewerkt jaar met een maximum van 83.000 euro.
1/3 maandsalaris per gewerkt jaar. Dit totaalbedrag is uw totale minimum transitievergoeding. Hoeveel u hier uiteindelijk netto van overhoudt is afhankelijk van uw persoonlijke omstandigheden en de totale hoogte van de vergoeding.