Het ligt voor de hand dat voedingsproducten uit de zee meer jodium meedragen. Kabeljauw en makreel bevatten bijvoorbeeld zo'n 100 microgram per 100 gram vis. In een portie melk van 200 milliliter zit 14 microgram jodium, in een ei 10 milligram.
Als je een portie (100-150 gram) witvis (kabeljauw, koolvis, schelvis, rode mul) neemt, krijg je ook voldoende jodium binnen. Als je twee keer in de week een portie van 150 gram vis (waarvan 1 vette vissoort zoals makreel, zalm, haring) eet, dan krijg je tussen de 100 en 480 microgram jodium binnen.
Het zal je misschien verbazen dat bananen eveneens een kleine hoeveelheid jodium bevatten, naast andere gezonde mineralen als magnesium en kalium. Zo levert één banaan (zo'n 150 gram) je bijna 4 microgram jodium op.
In een glas melk van 150 milliliter zit 22 microgram jodium, in kaas zit 7 microgram per portie van 30 gram, in 1 ei zit 18 microgram jodium en in 100 gram witvis zit 243 microgram jodium.
Het innemen van de jodiumtabletten heeft boven 40 jaar geen beschermend effect. Maar geeft wel beperkte risico's op allergie en schildklierfunctiestoornissen. Een uitzondering geldt voor zwangeren die ouder zijn dan 40 jaar.
Er zit zelfs een beetje jodium in andijvie en bananen. Maar de beste bron is zeewier! Zeewier zoals kombu bevat extreem veel jodium.
De belangrijkste bron van jodium is brood. Daarnaast zit jodium in zuivel (zoals melk of yoghurt), eieren en vis. Als je zwanger bent, en het lukt je structureel niet om voldoen jodium binnen te krijgen, dan is het advies jodium aan te vullen met een supplement.
Als iemand geen of minder dan 6 sneetjes brood eet, of brood dat niet met gejodeerd zout bereid is, dan ligt een jodiumtekort op de loer. Andere manieren om aan voldoende jodium (de aanbevolen hoeveelheid van 150 mcg) te komen zijn bijvoorbeeld het eten van 9 eieren, 1050 gram kaas of 6 glazen halfvolle melk per dag.
Om het schildklierhormoon te kunnen aanmaken, heeft de schildklier jodium nodig. Jodium komt uit de voeding in het bloed. Vervolgens wordt het actief door de schildklier uit het bloed opgenomen. Dagelijks is zo'n 150 microgram jodium nodig voor een goed werkende schildklier (vanaf 9 jaar).
Kaliumjodide is een vorm van jodium die gemakkelijk door het lichaam wordt opgenomen. Het behoort tot de groep van schildkliermiddelen. Ieder jodiumtablet bevat 65 mg kaliumjodide. Door jodiumtabletten te slikken, raakt uw schildklier verzadigd met stabiel jodium (ongevaarlijk jodium).
Hoe vul je een jodiumtekort aan? De minimale dagdosering (ADH) voor jodium is vastgesteld op 150 mcg per dag. Soms zit de dagdosering al in een multivitamine. Het maximum (of volgens veel wetenschappers de adequate dosering) is 600 mcg.
Als je denkt dat je een jodiumtekort hebt
Met 4 sneetjes brood per dag krijg je al 100 ug jodium binnen. Daarnaast kunnen eieren, zuivel en vis voldoende jodium bieden om tot 150 ug te komen. Mensen die minder brood eten overwegen weleens om dit aan te vullen met 2 tot 3 x per week een tabletje kelp of extra zeewier.
Haring – 28,9 mcg per 100 gram = 19% van de ADH. Tong – 25 mcg per 100 gram = 17% van de ADH. Zalm – 23,8 mcg per 100 gram = 16% van de ADH.
jodiumtabletten uitdelen en adviseren deze op een bepaald tijdstip in te nemen; besluiten tot evacuatie van een bepaald gebied; mensen vragen te gaan schuilen. Dit houdt in: binnen blijven of naar binnen gaan en deuren, ramen en alles wat als ventilatie werkt, sluiten.
De aanbevolen dagelijkse hoeveelheid is 150 microgram. Waarom deelt de overheid gratis jodiumtabletten uit? De regering wil de bevolking beter beschermen bij een eventuele kernramp.
Jodiumtabletten in huis halen: een goede reflex
Vooral bij kinderen is de bescherming van de schildklier tegen een besmetting door radioactief jodium belangrijk om kankers op lange termijn te voorkomen. Om het nodige effect te hebben, moet het stabiel jodium op het juiste moment worden ingenomen.
In de NEVO-tabel staat nu nog 14,9 jodium/100 g halfvolle melk. Een jodiumhoeveelheid van 15,9 µg/100 g melk is 16,4 µg/100 ml melk. Als 3 glazen halfvolle melk (totaal 450 ml) per dag worden gedronken, is de jodiuminname via de melk 74 µg.
Bij sommigen zorgt een te veel jodium voor een overstimulering van de schildklier. Hierdoor produceert de schildklier te veel schildklierhormonen waardoor klachten als slapeloosheid, nervositeit, toename van eetlust en gewichtsverlies kunnen ontstaan. Dit noemen we hyperthyroïdisme.