Onder de geschriften van de christenen waren vier boeken, evangeliën genaamd, die vertelden over de uitzonderlijk nieuwe figuur van Jezus, de Messias.
Marcus, Lucas, Johannes en Matteüs beschreven het levensverhaal van Jezus in de vier evangeliën. De evangelisten zijn misschien wel de meest afgebeelde heiligen in de kunstgeschiedenis. Je kan geen Rooms-Katholieke kerk binnenlopen zonder ze ergens tegen te komen.
Het Evangelie van Thomas, niet te verwarren met het Kindheidsevangelie van Thomas, is geschreven tussen 130 en 160 in het Koptisch. Het is kort en het bekendste apocrief; het bestaat uit 114 uitspraken (logia) die van Jezus zouden zijn. Evangelie van Filippus waarschijnlijk geschreven door een leerling van Valentinus.
Het Nieuwe Testament is een verzameling van 27 geschriften in de Bijbel, die onderling sterke verschillen vertonen in omvang, literaire vorm en inhoud, maar hun ontstaan allemaal te danken hebben aan een gemeenschappelijke inspiratiebron: het geloof in Jezus Christus als de door God gezonden Messias.
De bekendste boeken uit het tweede testament zijn de VIER EVANGELIES: Marcus, Matteüs, Lucas en Johannes. Het woord evangelie betekent: "Blijde Boodschap". Voor alle duidelijkheid: de evangelisten zijn niet de apostelen en zijn ook geen leerlingen van Jezus.
In de westerse kunst wordt Johannes vaak afgebeeld als de enige apostel zonder baard. Dat zou wijzen op zijn jonge leeftijd. Als apostel heeft Johannes meestal de gifbeker als martelattribuut. Als evangelist heeft hij het attribuut van de adelaar.
Volgens de Kerkvaders koos Jezus twaalf apostelen omdat Hij zichzelf beschouwde als hoofd van het nieuwe Israël. Het Israël van het Oude Verbond telde twaalf stammen, waarvan de stamvaders de twaalf zonen van Jakob waren (Jakob kreeg de naam Israël: 'Hij die met God gestreden heeft').
Van oorsprong is het Oude Testament een joods geschrift. De christenen hebben het overgenomen en erkend als Heilige Schrift. Zij hebben aan dit geschrift het in het Grieks geschreven Nieuwe Testament toegevoegd. In het Nieuwe Testament staat Jezus Christus centraal.
Verhaallijn Marcus. Marcus is het kortste en meest simpele evangelie. Matheüs schreef met als doelgroep de Joden, Johannes voor de Grieken en Marcus voor de 'heidenen': mensen die er sowieso nog geen hol van begrepen.
In het Nieuwe Testament duidt 'evangelie' op de 'goede boodschap' die door Jezus Christus is verkondigd. 'Evangelie' is in de christelijke traditie bovendien de aanduiding van een boek dat de grote betekenis van Jezus' levensloop voor het heil van de mensen schetst.
Meest gezocht. De kwalificatie apocrief wordt gebruikt voor religieuze geschriften waarvan de heiligheid, de authenticiteit of het gezag niet wordt erkend. Het bijvoeglijke naamwoord 'apocrief' komt van het Griekse αποκρυφος (apokruphos).
Het Thomas-evangelie is een van de teksten die werden teruggevonden in 1945 bij Nag Hammadi. Anders dan de evangeliën uit het Nieuwe Testament bevat het Thomas-evangelie geen levensgeschiedenis van Jezus. De tekst bestaat uit 114 losse uitspraken van Jezus, zogenoemde logions.
De gnostiek is een vroegchriste- lijke stroming uit de eerste eeuwen van onze jaartelling. Kernthema van de gnostiek is dat de mens vergeten is wie hij in werkelijkheid is. Jezus is in de gnostische teksten een bood- schapper die de mens oproept zich- zelf te herinneren: "Sta op en herinner jezelf."
Veel uitleggers nemen aan dat Marcus het oudste evangelie is. In deze tekst zou voor het eerst allerlei overgeleverd en in kleine bundels verzameld 'evangeliemateriaal' zijn samengevoegd tot een groter inhoudelijk geheel. Het evangelie van Marcus vormt als zodanig een mijlpaal in de traditie.
Dit geschrift is voor een groot deel in bewerkte vorm overgenomen in de evangeliën van Matteüs en Lucas, die waarschijnlijk omstreeks het jaar 80 of 90 geschreven zijn. Naast het evangelie van Marcus hebben de auteurs van Matteüs en Lucas nog diverse andere bronnen gebruikt, en één daarvan hadden zij gemeenschappelijk.
Een Evangelist is iemand die het evangelie (“goede boodschap”) verspreidt. Een Evangelist kan zich bezighouden met verschillende zaken. Evangelisten hebben evangeliën geschreven, zoals Johannes, Lucas, Marcus en Matteüs.
Psalm 117 is de 117e psalm uit het boek Psalmen en is met twee verzen de kortste psalm, alsook het kortste hoofdstuk uit de hele Bijbel. Het thema van de psalm is lofprijzing voor God. In de Latijnse Vulgaat is de psalm genummerd als Psalm 116.
Het langste boek van de Bijbel is Jeremia.
En als we het de echt echt old school manier zouden doen, zou het vijfdelige boek Torah (Genesis, Exodus, Leviticus, Numeri, Deuteronomium) de rest van de boeken dwergen doen lijken. Dit megalange boek alleen al is een vijfde van de Bijbel!
Na de dood van de profeet Maleachi rond 450 v.C., werd er gedurende vijfhonderd jaar geen ware profetenstem meer gehoord. Deze periode staat bekend als de intertestamentaire periode — de tijdspanne tussen de bedelingen in het Oude en het Nieuwe Testament.
Ook al ziet de Bijbel er als één boek uit, de Bijbel is eigenlijk een verzameling van 66 boeken die door verschillende mensen en in verschillende tijden zijn geschreven. De Bijbel bestaat uit twee hoofddelen: het Oude Testament en het Nieuwe Testament.
De twaalf apostelen waren: Petrus, Andreas, Jakobus de Meerdere, Johannes, Filippus, Bartholomeüs, Mattheüs, Thomas, Jakobus de Mindere, diens broer Thaddeüs, Simon, en Judas Iskariot. De laatste verraadde Jezus en pleegde zelfmoord.
De Twaalf Apostelen (The Twelve Apostles) is een rij van rotsen aan de zuidkust van Australië in de staat Victoria.
Judas Iskariot was een van de twaalf apostelen. Volgens de evangelist Johannes was hij de penningmeester van het gezelschap rond Jezus. Judas is berucht geworden door zijn verraad van Jezus, wat leidde tot diens kruisdood. De gewezen apostel stierf een eerloze dood.