Van 35 dB tot 60 dB wordt gesproken van matige slechthorendheid, van 60 dB tot 90 dB over ernstige slechthorendheid. Bij een gehoorverlies van meer dan 90 dB wordt meestal gesproken over doofheid.
Gehoorverlies wordt ingedeeld in categorieën. Een gehoorverlies tussen de twintig en veertig decibel noemen we bijvoorbeeld 'licht gehoorverlies'. Bij een gehoorverlies van meer dan negentig decibel is iemand zwaar slechthorend of doof.
In Nederland worden de volgende gradaties van gehoorverlies gehanteerd: 0 – 30 dB verlies: normaal horend tot licht slechthorend. Je kunt een zacht gesprek niet altijd volgen. 30 – 60 dB verlies: licht tot matig slechthorend.
Matig gehoorverlies (41-60 dB HL): Moeite met het horen en/of verstaan van spraak op een normaal niveau van luidheid, zelfs in een rustige omgeving. Ook een telefoongesprek kan slecht of helemaal niet te horen zijn.
'Doof' is een ruim begrip. Iemand wordt soms 'doof' genoemd als hij tijdens een gesprek een enkel woord niet goed verstaat. Iemand die met hoortoestellen in goed spraak verstaat, wordt ook vaak doof genoemd, of beschouwt zichzelf als doof. En iemand die vrijwel niets kan horen kan men terecht doof noemen.
Bij plotselinge doofheid verslechtert het gehoor in korte tijd. Het gehoorverlies ontstaat meestal binnen enkele seconden tot minuten. Soms wordt het gehoorverlies bij het opstaan bemerkt en is het blijkbaar tijdens de slaap ontstaan. Het geluid klinkt ineens doffer, blikkeriger, vervormd of voorzien van een echo.
Doofheid kan niet genezen worden. Als er sprake is van slechthorendheid, kan er vaak wel gezorgd worden dat het gehoor beter wordt. Bij jonge kinderen kan wel gebruik gemaakt worden van een oorimplantaat om horen mogelijk te maken of gemakkelijker te maken.
Een geluid van 20 dB SPL wordt als ”erg zacht” ervaren, een geluid van zo'n 35 dB SPL als ”zacht”, een geluid van 65 dB als ”normaal” (spraaksterkte) en een geluid van 85 dB als ”hard” en een geluid van 110 a 120 dB SPL zal als ”erg hard” worden ervaren.
Gemengd gehoorverlies
De ernst van het gehoorverlies wordt daarom ook bepaald in decibel (dB). Een verlies van minder dan 30-35 dB wordt een lichte slechthorendheid genoemd. Van 35 dB tot 60 dB wordt gesproken van matige slechthorendheid, van 60 dB tot 90 dB over ernstige slechthorendheid.
Gevolgen van gehoorschade, zoals tinnitus, is niet te genezen. Daarom is het heel belangrijk om gehoorschade zoveel mogelijk te voorkomen. Simpelweg gezegd kunt u dit doen door uw oren te beschermen. Hou rekening met de geluiden waar u uw oren aan blootstelt, investeer in gehoorbescherming en gun uw oren rust.
Test je gehoor in 5 minuten! De test bepaalt hoe goed je spraak kunt horen in ruis. De woorden in de test worden altijd in een bepaalde verhouding met de ruis aangeboden, het volume heeft daarom geen invloed op de uitslag.
Een hoortoestel is meestal nuttig als u een gehoorverlies heeft van 35 decibel of meer. Het aantal decibel geeft aan hoe hard een geluid is. Of een hoortoestel bij u werkt, hangt af van waardoor u slecht hoort. Gehoorverlies door ouder worden komt het meest voor.
Fluisteren bereikt ongeveer 30 dB en een normaal gesprek ligt al bij 60 dB.
Geluidsniveau tinnitus
Het geluidsniveau waarmee het geluid van de tinnitus is te maskeren, zegt echter niets over de ervaren luidheid. Wat voor de een namelijk als zacht klinkt kan de ander als hard waarnemen. Daarnaast kan een zacht geluid ook enorm storen en soms wel erger dan een hard geluid.
Geluid vanaf 35 decibel verstoort de slaap. Een auto die onder je gesloten slaapkamerraam voorbijrijdt, zit ongeveer op dat niveau.
Gebleken is dat continu geluid vanaf ongeveer 50 decibel, gemeten buiten voor de gevel van een woning, in de woning geluidsoverlast gaat veroorzaken. Voor 's avonds is de grens 40 en 's nachts 40 decibel. Niet zo vreemd als je toe bent aan rust.
Hinderlijk geluid is lawaai in de werkomgeving dat een werknemer stoort bij het uitvoeren van zijn werkzaamheden en valt doorgaans niet in de categorie 'schadelijk geluid'. Geluidsniveaus hoger dan 80dB(A) gelden als schadelijk.
Alleen bij zoogdieren leveren dode haarcellen in het oor permanente schade op, zo lijkt het. De afgelopen jaren zijn er flinke verbeteringen ontwikkeld op het gebied van hoortoestellen, maar de mogelijkheid om gehoorverlies ongedaan te maken is er nog niet.
Anders dan vogels en vissen kunnen zoogdieren deze haarcellen niet zelf herstellen. Bij de nieuwe aanpak worden cellen in het oor geherprogrammeerd door het blokkeren van 'Notch', een proteïne dat voorkomt dat stamcellen in het slakkenhuis zich omzetten in sensorische haartjes.