De wrat is een glad, vlak en slechts enkele millimeters groot, huidkleurig of lichtbruin bobbeltje. Gewoonlijk zijn ze in groten getale aanwezig en komen ze voornamelijk op het gezicht, armen en benen voor. De verruca filiformis is een vingervormige uitstulping van de huid op een smalle steel.
De meest voorkomende symptomen van wratten zijn huidgezwelletjes die op een kleine bloemkool lijken en ruw aanvoelen. De meeste wratten hebben een harde rand en een zacht midden, maar sommige zijn plat en glad. Wratten zijn meestal rond of ovaal, met een diameter van 1 tot 10 mm.
ziet eruit als een glad, glazig bolletje dat zeer traag groeit; kan variëren van bruin, roze, huidkleurig tot donkerrood; kan licht doorlopen zijn met fijne bloedvaatjes.
Wratten zijn onschuldig. Ze verdwijnen meestal vanzelf zonder littekens. Na 1 jaar zijn de wratten bij ongeveer de helft van de mensen spontaan verdwenen. Wratten hoeven alleen behandeld te worden als u er veel last van heeft.
De meeste wratten verdwijnen vanzelf binnen twee jaar. Een enkele keer blijven ze jarenlang zitten. Het is ook niet bekend waarom de één er snel van af is en de ander niet. Als u wratten heeft, kunt u er het beste van afblijven.
Je kunt een wrat laten weghalen door hem te bevriezen, verbranden of uit te lepelen. Wegsnijden is ook mogelijk, maar dat wordt bijna niet meer gedaan.
Wratten zijn kleine huidgezwelletjes die door het humaan papillomavirus (HPV) worden veroorzaakt. HPV veroorzaakt een woekering van harde proteïnen (keratine) in de bovenlaag van de huid, zodat kleine, onregelmatige bultjes ontstaan die ruw aanvoelen.
Het virus verspreidt zich door huid-huid contact, vooral wanneer een wrat opengekrabt is: het virus kan dan makkelijker naar buiten. Op deze manier worden anderen met het virus besmet, of worden bij de 'patiënt' zelf andere huiddelen geïnfecteerd.
Wratten zijn het gevolg van een infectie op de bovenste laag van de huid, die wordt veroorzaakt door het papillomavirus (HPV). Dit virus bestaat in wel 100 verschillende varianten. Het risico op wratten is hoger op de huid als die beschadigd of verwond is.
ABCDE-regel voor melanoom
Border/rand: de vlek of moedervlek heeft een onregelmatige grillige rand. Color/kleur: de vlek of moedervlek verandert van kleur of heeft verschillende kleuren. Diameter: de vlek of moedervlek is groter dan 5 millimeter. Evolving/evolutie: de vlek of moedervlek jeukt, bloedt of verandert.
Wratten hebben geen 'wortel' waardoor ze weer zouden kunnen aangroeien. Het is verstandig in de volgende gevallen een arts te raadplegen: Bij wratten die spontaan gaan bloeden of plotseling van kleur of grootte veranderen.
Genitale wratten (condylomata acuminata) zijn meestal vlezige, zachte, huidkleurige wratten die alleen of in groepjes voorkomen. Vaak zijn er eerst kleine wratten die vervolgens groter kunnen worden of zich uitbreiden. Het is één van de meest voorkomende seksueel overdraagbare aandoeningen (soa).
Appelazijn is één van de populairste huismiddeltjes bij wratten. Het wordt op verschillende manieren gebruikt. Een veel gebruikte methode is het doordrenken van een wattenbolletje met appelazijn, het op de wrat aanbrengen en met een pleister vastmaken. Dat wordt twee keer peer dag herhaald tot de wrat loskomt.
Nadeel van deze methode is de kans op blijvende littekens. Het wegsnijden van wratten is niet altijd effectief. De wratten kunnen na wegsnijden terugkomen. Voetwratten komen niet in aanmerking voor wegsnijden omdat de risico op wondinfecties aan de voeten groot is.
Een grote wattip gaat in het vaatje en wordt vervolgens op de wrat gedrukt. Stikstof bevriest de wrat en de huid eromheen, waardoor de wrat afsterft. Er ontstaat meestal een blaar die binnen een week verdwijnt. Bevriezing geeft dezelfde pijn als een brandwondje.
Voetwratten zijn vaak hardnekkig en groeien diep in de huid door de druk op de voetzool. De vlakke wrat (verruca plana) is een glad, plat en slechts enkele millimeters groot, met huidkleurig / roze of lichtbruin bobbeltje. Vaak zijn er veel tegelijk. Ze komen vooral voor op het gezicht, onderarmen, handruggen en benen.
Wratten zijn besmettelijk: ze worden doorgegeven via contact met een persoon die wratten heeft, bijvoorbeeld als kinderen samen in bad gaan. Er is weinig wetenschappelijk onderzoek gedaan naar de concrete manieren van verspreiding. Wel staat vast dat je meer risico loopt als je een huidwondje hebt.
De besmetting kan plaats vinden door direct contact met een wrat of door indirect contact met een voorwerp (bijvoorbeeld een handdoek) waarop het virus zich bevindt. Na besmetting kan het virus twee tot zes maanden sluimeren voordat het de cellen van de buitenlaag van de huid sneller laat groeien.
Gewone wratten ontstaan door het besmettelijke humaan papilloma virus. Bij wondjes en een geweekte huid (door bijvoorbeeld zwemmen) is de kans op besmetting groter. Na besmetting duurt het meestal 2 tot 6 maanden voordat u wratten krijgt.
Bij heel uitgebreide wratten wordt soms een aantal maanden de tablet Neotigason, een afgeleide van vitamine A-zuur, voorgeschreven om de woekering van het wratweefsel tegen te gaan en zelfs te doen verdwijnen.
Een ontstoken wrat kan een paar dagen worden afgeplakt met een pleister om verspreiding te beperken. Eventueel kunt u de wrat uitdrukken of aanprikken met een houten prikker en vervolgens desinfecteren met povidonjodium. Het risico op genezing met littekenvorming neemt dan wel toe.
De meeste wratten kunt u zelf behandelen met een vloeistof met salicylzuur. Die verweekt het bovenste laagje van de huid en werkt ontstekingsremmend. Het kan soms wel 3 maanden duren voor de wrat kleiner wordt of verdwijnt.
Wratten verwijderen doet pijn. Dit komt doordat bevriezing dezelfde pijnsensatie geeft als een brandwondje. Kinderen moeten hierop worden voorbereid door de ouders. Het aanstippen van de wrat met vloeibare stikstof wordt cryotherapie (bevriezing) genoemd.