Islamitische graven zijn veelal voor iedere moslim gelijk van uiterlijk. Daarbij wordt iedere overledene in een lijkwade begraven. Vanuit het geloof is het gebruikelijk de overledene, gewikkeld in een lijkwade, zonder kist te begraven. Dit gebeurt altijd op de rechter zij en met het gezicht naar Mekka.
Volgens moslimtraditie is een rituele bewassing van het lichaam erg belangrijk. In de koran staat namelijk dat al het gestorvene onrein is. Het lichaam wordt na overlijden daarom driemaal gewassen in een speciale ruimte bij een uitvaartcentrum of in een moskee. Zowel vrienden als familie zijn hierbij betrokken.
Een islamitische lijkwade
Na de rituele wassing wordt het lichaam in een witte stoffen doek gewikkeld, ook wel bekend als een kafan (dodenkleed).
Van cremeren is in de islam geen sprake. Voor moslims is het belangrijk dat zij begraven worden in het land van herkomst en het liefst binnen 24 uur van overlijden. In Nederland geldt over het algemeen dat de overledene niet eerder dan 36 uur na het overlijden, begraven of gecremeerd mag worden.
De overledene wordt op zijn rechterzijde in het graf gelegd, zodat zijn gezicht richting Mekka ligt. De lijkwade wordt aan het hoofd en de voeten losgemaakt en het graf wordt dusdanig gevuld dat de persoon in kwestie te allen tijde op de rechterkant van zijn zij ligt en blijft liggen.
Als het leven van een mens eindigt en deze nog maar 40 dagen te leven heeft, valt er een blad met zijn naam erop voor Azraël, de Engel des Doods. Vanaf die dag beschouwen alle engelen deze persoon als dood. Hij heeft dan nog maar 40 dagen in de wereld te leven.
Het is niet zo dat een begrafenis of crematie pas na 5 dagen plaats MAG vinden. De termijn van 5 dagen wordt vaak genomen als compromis tussen het tijdig zo veel mogelijk mensen op de hoogte stellen van het overlijden en de zaak niet onnodig te rekken en het belang van de volksgezondheid.
Wat kan ik dan wel zeggen als iemand overleden is? Gecondoleerd. Veel sterkte in deze moeilijke periode. Mijn oprechte deelneming.
Wij vertrouwen het toe aan de aarde en het zal tot stof vergaan. Maar zijn/haar naam zal blijven bestaan .......... Houdt de herinnering aan hem/haar in leven, want hij/zij is pas echt dood als we zijn/haan naam niet meer noemen.
In de 40 dagen periode neemt de ziel afscheid van de aarde en verlaat uiteindelijk deze wereld, in sommige geloofstradities wordt dit ook wel de hemelvaart genoemd. Gedurende deze periode moeten de ontslapenen of overledenen gaan beseffen dat ze moeten doorstromen naar hun nieuwe bestaan en herenigd worden met God.
Ook op de veertigste dag na de Turkse uitvaart vindt een herdenkingsbijeenkomst plaats - meestal iets minder uitgebreid. De mannen gaan hiervoor meestal naar de moskee, de vrouwen komen thuis samen. In bepaalde streken van Turkije was het ook gebruikelijk om weer bijeen te komen op de 52e dag.
U mag een overledene niet eerder dan 36 uur na overlijden laten begraven of cremeren. En niet later dan 6 werkdagen na overlijden. Het weekend en feestdagen zijn geen werkdagen. Na de crematie moet het crematorium de as van de overledene 1 maand bewaren.
Volgens de meeste moslims hebben dieren geen “eeuwige ziel” (zoals mensen) en vergaan ze na de dood tot stof, daar waar de ziel van de mens ook na de dood blijft voortleven, hetzij in de hemel, hetzij in de hel.
Overleden dierbaren die overgegaan zijn naar het Licht, kunnen en komen op bezoek. Veelal zoeken ze contact. Je ervaart dan warmte, liefde en niet meer de onverwerkte emoties en trauma's van die persoon. Vaak kiezen zij ervoor om als tijdelijke gids bij je te blijven en je te ondersteunen.
1- Veel praten over het verlies is de beste manier om het te verwerken. Praten over het verlies is een van de vele manieren om om te gaan met het verlies. Je beperken tot praten is echter niet de meest effectieve manier van verliesverwerking.
Meestal wordt rouw langzaam minder. Hoe lang het duurt is voor iedereen anders, maar na een jaar voelen de meeste mensen zich beter. Soms gaat de rouw niet vanzelf over. Het is dan na een jaar nog (bijna) net zo erg als in het begin.
Volgens de islam is het voldoende als de overledene volgens de gewoonten ritueel gewassen, na het houden van het dodengebed in de moskee, op de rechterzijde met het gezicht naar Mekka in de aarde wordt gelegd. Het graf wordt dichtgegooid met zand. Dat is in principe voldoende.
Als je door het land heen kijkt naar waar al wel eeuwige grafrust is, zie je dat de prijskaartjes uiteenlopen van 2.500 tot 8.000 euro. Als de grond door de gemeenschap wordt gefinancierd, kan je goedkoper begraven omdat je de kosten al hebt afgedekt.
Eeuwigdurende grafrust betekent voor nu en altijd recht op jouw laatste rustplaats in de natuur. Reserveer je een plek op een van de natuurbegraafplaatsen van Natuurbegraven Nederland, dan heb je voor eeuwig het recht om begraven te worden op die specifieke plek.
Hier bestaan geen regels voor. Om een overledene wel of niet thuis op te baren is een vrije keuze. Ook om hem 's nachts alleen te laten. De meeste mensen laten een overledene niet alleen in huis en zorgen voor een wake; dat is een kwestie van gevoel.
De weke delen van een lichaam zoals ogen en ingewanden zijn na enkele weken of maanden weg. Het spierweefsel (zeg maar het vlees) gaat veel en veel langzamer. Dat komt omdat er in de grond vrij weinig zuurstof doordringt, waardoor er een langzame stofwisseling en langzaam ontbindingsproces is.
Cremeren is het proces waarbij een overleden lichaam wordt verbrand. Het verbranden van het lichaam doet voor diegene geen pijn, je voelt er dan niks meer van want alleen je lijf is er nog.
Een crematie is goedkoper dan een begrafenis. Cremeren is beter voor het milieu. Er is geen graf dat onderhouden moet worden en dat op een later moment weer extra kosten met zich meebrengt.