Hoe zien fibromen eruit ? We zien weke, huidkleurige gezwelletjes die overal op de huid kunnen voorkomen. Vooral bij adipeuze postmenopauzale vrouwen kan men soms tientallen kleine of grotere gesteelde huidkleurige of lichtbruine gezwelletjes zien in de hals, oksels, onder de borsten en in de liezen.
Waar kunt u fibromen aan herkennen? Een fibroom lijkt een los stukje huid wat met een steeltje aan de huid vastzit. Ze hebben de kleur van de huid of zijn lichtbruin en kunnen maximaal 1-2 mm groot zijn, met uitzonderingen van 2-3 centimeter.
Fibromen zijn opgebouwd uit bindweefsel en worden een steelwratje genoemd omdat het aangroeisel met een klein steeltje vastzit aan de huid. Vaak komen de steelwratjes voor in de hals, onder de bh-rand, op de romp en buik, in de liezen, oksels en rond de oogleden.
Nee, fibromen gaan niet vanzelf weg. Bij sommige mensen kunnen in de loop der jaren meerdere fibromen op de huid ontstaan. Er bestaan geen medische reden om fibromen te verwijderen. Indien ze cosmetische bezwaren geven kunnen deze goed en veilig worden verwijderd door de huidspecialiste.
De huisarts kan fibromen verwijderen door ze weg te knippen met een steriele schaar. Bij een klein steelwratje is geen verdoving nodig. Bij een grotere steelwrat is plaatselijke verdoving mogelijk.
Fibromen kunnen voorkomen in alle weefsels die zijn ontstaan uit het mesenchym. Kwaadaardige tumoren van bindweefsel worden fibrosarcomen genoemd.
Fibromen zijn goedaardige (niet-cancereuze) tumoren die zich ontwikkelen in de baarmoederwand. Hun aantal en hun ligging kunnen verschillen van vrouw tot vrouw, net als hun grootte (van een paar millimeter tot verschillende centimeters).
Wat kun je zelf doen? Een fibroom wekt misschien de indruk dat het eenvoudig zelf te verwijderen is, maar doe dit niet. Hierdoor kunnen infecties en littekenvorming ontstaan.
Je arts zal je wel aanraden om de ontwikkeling van het fibroom regelmatig op te volgen (echografisch op te meten). Afhankelijk van de grootte en lokalisatie van het fibroom, van je leeftijd en medische voorgeschiedenis gebeurt dit best om de 6 à 12 maanden.
Heel zelden groeien fibroadenomen snel en worden ze binnen enkele maanden twee keer zo groot. Dan kan er sprake zijn van een Phyllodes tumor. Zulke tumoren worden wel operatief verwijderd, omdat een klein percentage hiervan zich kan ontwikkelen tot een kwaadaardig gezwel.
Fibromen zijn meestal een toevalbevinding, omdat ze geen tot weinig klachten geven. Slechts 30% van de vrouwen vertoont klachten. Mogelijke klachten zijn bovendien afhankelijk van de locatie en de grootte. De meest voorkomende klachten zijn overmatig bloedverlies en pijn tijdens de menstruatie.
Er verschijnt een litteken dat doorgroeit, en na maanden tot jaren een harde, rood tot bruin verkleurde streng of knobbel wordt. Een keloïd is meestal niet pijnlijk. Het kan wel jeuken of de beweging van de huid beperken. Het kan vooral de huid ontsieren.
Een steelwratje is een kleine uitstulping van opperhuid- en huidweefsel, met een diameter van 1 tot 5 mm en 2 tot 10 mm hoog, meestal vleeskleurig. De meest voorkomende plekken voor steelwratjes zijn de nek, arm, oksels, lies, oogleden, onder de borsten of andere huidplooien.
Fibromen oftewel steelwratjes kunnen gemakkelijk behandeld worden door middel van lasertherapie. Onze huidtherapeuten helpen u binnen elke minuten van de storende steelwratjes af zonder omringend weefsel te beschadigen.
Vleesbomen zijn goedaardige knobbels, die meestal uitgaan van de baarmoederspier. Ze bestaan uit spier- en bindweefsel en voelen een beetje rubberachtig aan. Myomen kunnen een paar millimeter groot zijn, maar ook zelfs een paar kilo wegen. Een baarmoeder kan één of meerdere myomen bevatten en ook de plaats verschilt.
Huidvergroeiingen (ook wel: fibromen, wild vlees, steelwratjes, kersenwratjes) zijn vaak bruine of rode verheven bobbeltjes of vlekjes. Het is niet altijd precies bekend hoe de huidvergroeiingen ontstaan: waarschijnlijk heeft het te maken hebben met genetische aanleg en blootstelling aan UV.
Een dermatofibroom is een langzaam groeiend, goedaardig bultje op de huid. Dit bultje kan verschillende kleuren hebben. Het komt vaak voor op de onderbenen, maar kan overal op het lichaam ontstaan. Als u een huidplooi rond het dermatofibroom pakt, wordt een deuk zichtbaar (dimple sign).
Er is geen medische reden om een steelwratje te behandelen, ze zijn immers onschuldig en nooit kwaadaardig. Maar de wratjes kunnen soms wel als ontsierend of hinderlijk worden ervaren, waardoor iemand er toch graag vanaf wil.
Een vleesboom kan klein blijven of heel langzaam groeien. Soms kan een vleesboom groeien tot een gewicht van een kilo. Vleesbomen komen veel voor: bijna de helft van de vrouwen jonger dan 50 jaar heeft een vleesboom.
Een bijtfibroom wordt meestal operatief verwijderd door de kaakchirurg of door de tandarts. Dit gaat door middel van een plaatselijke verdoving. U krijgt daarvoor een prikje en het fibroom wordt eenvoudig verwijderd. Het wondje wordt met een oplosbare hechting weer gesloten.
De huidtherapeut kan uw fibromen snel, veilig en pijnloos verwijderen met elektro coagulatie. Bij deze behandeling worden de huidoneffenheden met een heet dun naaldje of met een Zapper verwijderd. Er kan een klein korstje ontstaan dat na enkele dagen vanzelf afvalt.
U kunt bijvoorbeeld wel appelazijn gebruiken om een steelwrat te verwijderen. Reinig eerst het gebied rondom de steelwrat met water en milde zeep. Gebruik een wattenstaafje of watje waarmee u appelazijn aanbrengt op de steelwrat. Doe er hierna een pleister overheen.
Vleesbomen of myomen zijn goedaardige verdikkingen in de spierwand van de baarmoeder. Myomen komen in alle maten voor: zeer klein (als een speldenknop) tot wel twintig centimeter groot. Ze groeien onder invloed van het hormoon oestrogeen.
Hoe myomen precies ontstaan is niet bekend. Soms zijn ze een paar millimeter groot, maar ze kunnen ook enkele kilo's wegen. Vaak geven ze geen klachten, maar in sommige gevallen is behandeling nodig.
Vaak zijn er meer vleesbomen in de baarmoeder aanwezig. Vleesbomen komen vooral voor in de vruchtbare levensfase, dus vóór de overgang. Na de overgang verschrompelen de vleesbomen en verdwijnen de klachten bijna altijd vanzelf. De meeste vrouwen met vleesbomen hebben geen of weinig klachten.