Werking. Ibuprofen remt het enzym cyclo-oxygenase dat vrijkomt bij ontsteking, waardoor de aanmaak van prostaglandine wordt verminderd. Prostaglandines stimuleren de waarneming van pijn, verhogen de temperatuur en zorgen ervoor dat bloedvaten open gaan staan.
Ibuprofen is een ontstekingsremmende pijnstiller. Dit soort pijnstillers wordt ook wel NSAID genoemd. Het werkt pijnstillend, ontstekingsremmend en koortsverlagend. Het is te gebruiken bij pijn waarbij ook sprake is van een ontsteking, zoals bij gewrichtspijn, reumatoïde artritis, ziekte van Bechterew en jicht.
Volwassenen. Oraal: afhankelijk van de ernst van de aandoening en van de klachten 1200–1600 mg per dag in 3–4 doses; bij ernstige gevallen tijdelijk (3–4 weken) verhogen, max. 2400 mg per dag in 4 doses tot de acute fase onder controle is.
Ibuprofen zit een stap hoger op de pijnladder. Maar of het je pijn beter stilt, ligt aan de klachten die je hebt. Bij hoofdpijn werkt paracetamol goed. Maar voor pijnklachten in de knie door een zwelling of ontsteking is ibuprofen beter.
Wanneer je aspirine neemt als bloedverdunner zal die niet meer werken in combinatie met ibuprofen. Omdat prostaglandine ook de maag beschermt, kunnen onstekingsremmers maagklachten veroorzaken. Daarom wordt in combinatie met NSAID's vaak een maagbeschermer voorgeschreven.
Gebruik dit medicijn niet langer dan 2 weken achter elkaar. Bij verergering van de klachten kunt u het opnieuw gebruiken. Vraag uw arts na hoeveel tijd dat weer kan en hoe lang en hoe vaak u het dan kunt gebruiken.
Doorgaans wordt er geadviseerd om als volwassene maximaal 1200 mg ibuprofen per dag te nemen om een ibuprofen overdosis te voorkomen. In ernstige gevallen en bij onvoldoende effect wordt er door je huisarts een hogere dosis geadviseerd, maar hij zal daarbij controleren dat je geen overdosis ibuprofen binnenkrijgt.
Maar of het je pijn beter stilt, ligt aan de klachten die je hebt. Bij hoofdpijn werkt paracetamol goed. Maar voor pijnklachten in de knie door een zwelling of ontsteking is ibuprofen beter. Daar zitten namelijk naast pijnstillende stoffen, ook ontstekingsremmende stoffen in.
Kurkuma. Net zoals boswellia heeft kurkuma ook een ontstekingsremmende werking. De werkzame stof in kurkuma is curcumine. Studies tonen aan dat deze stof ontstekingsremmend werkt en kleine, chronische ontstekingen kan bestrijden.
Bij gewrichtspijn, reumatoïde artritis, ziekte van Bechterew, jicht, koliekpijn, menstruatieklachten en griep. De tabletten verminderen na 1 uur uw pijn. Deze werken 6 uur lang. Vertraagde-afgifte-tabletten werken na ongeveer 2 uur.
Hoe lang mag je ontstekingsremmers nemen? Bij een aanhoudende pijn van meer dan 3 dagen, neem je best contact op met je arts. Zonder aanbeveling van je arts mag je deze pijnstillers niet langdurig innemen. Wanneer de pijn echter langdurig blijft aanhouden, moet de onderliggende oorzaak onderzocht worden.
Niet gebruiken bij maagdarmontsteking, maagdarmbloeding, hersenbloeding of andere actieve bloeding, of aan een bloedziekte. Niet gebruiken als je een maagzweer hebt of hebt gehad, of bij zeer slecht functioneren van lever, hart of nieren. Niet gebruiken bij zwangerschap of tijdens periode van borstvoeding.
In de meeste gevallen is paracetamol de veiligste manier om pijn te bestrijden. Dit heeft de minste bijwerkingen en werkt meestal goed. Omdat acetylsalicylzuur ook ontstekingsremmend werkt, is het vooral te gebruiken bij ontstekingen of wanneer u last heeft van pijnlijke zwellingen na een operatie.
Ontstekingsremmende pijnstillers worden veel gebruikt bij de behandeling van verschillende vormen van reuma. Ze verminderen zowel de pijn als de ontstekingen. Deze medicijnen kunnen bijwerkingen geven. Het is dus slim om onder controle van je behandelaar te blijven als je ontstekingsremmende pijnstillers gebruikt.
NSAID's zijn vooral werkzaam bij ontstekingen van het bewegingsapparaat, acute rugpijn, nierkolieken of pijn veroorzaakt door een acuut letsel. De ongewenste effecten van NSAID's zijn echter frequent en mogelijk ernstig, vooral bij ouderen en mensen die ooit een maagzweer hebben gehad.
Veel alcohol en sterke drank, suiker in eten en in drankjes zoals frisdrank en energydrank, fastfood zoals hamburgers met patat, mayonaise, veel dierlijke producten, en bewerkt eten zijn niet gezond en zorgen voor bacteriën die ontstekingen juist aanmoedigen.
Er zijn vijf tekenen, of symptomen, die wijzen op een acute infectie: roodheid, warmte, zwelling, pijn en verminderd functioneren, zoals moeite hebben met het normaal bewegen van het gekwetste lichaamsdeel. Soms is een infectie klein, met slechts een klein gebied dat is gekwetst. Het lichaam geneest dan vanzelf.
Lees of ze voor jou geschikt zijn bij pijnstillers zoals ibuprofen, naproxen of diclofenac (NSAID). Je kunt een NSAID ook samen met paracetamol nemen.Als je ze samen slikt, heb je vaak minder van de ibuprofen, naproxen of diclofenac nodig. En dus een kleinere kans op bijwerkingen daarvan.
Koorts en pijn bij griep en verkoudheid of na vaccinatie, kiespijn, hoofdpijn, spierpijn en reumatische pijn: Voor volwassenen en kinderen vanaf 12 jaar is de eerste dosis 400 mg (2 tabletten) zonodig gevolgd door 200-400 (1 of 2 tabletten) mg per keer. Maximaal 1200 mg (6 tabletten) per 24 uur.
Tramadol is een zeer sterke pijnstiller, maar heeft geen ontstekingsremmende eigenschappen. Voor de ontstekingsremming is een NSAID wel een goede keuze.
Medicijnen tegen buikpijn en buikkrampen
Middelen zoals ibuprofen (onder andere Advil®), diclofenac (onder andere Voltaren®) en aspirine zijn niet aan te raden, omdat deze als bijwerking maag- en darmklachten kunnen geven. Probeer dit soort middelen altijd pas na overleg met een behandelaar.
De gevolgen van ibuprofen en alcohol kunnen ernstig zijn. Beide middelen veroorzaken irritatie in de maag en de darmen. Wanneer deze twee middelen samen worden ingenomen, kan dit leiden tot een verhoogd risico op maag- en darmproblemen, zoals maagzweren, maagbloedingen en ontstekingen van de maagwand.
NSAIDs (non-steroidal anti-inflammatory drugs, oftewel ontstekingsremmers zonder steroïden), zoals ibuprofen, naproxen en diclofenac zijn soms verslavend. Opioïden (opiaten): voorbeelden van opioïden zijn morfine, codeïne, oxycodon en tramadol. Dit zijn verslavende pijnstillers en hulp bij afkicken kan nodig zijn.