Longemfyseem is een langdurige (chronische) aandoening van de longen die zich kenmerkt door chronische hoest, kortademigheid, piepen op de borst, opgeven van sputum (dik slijm) en een toenemende beschadiging van de longen.
De longfunctietest kan bij je huisarts worden uitgevoerd, maar ook in het ziekenhuis, of een speciaal laboratorium. Een longfunctietest is een soort blaastest. Deze wordt ook wel spirometrie genoemd. De arts weet door deze test hoe goed je longen werken en of er sprake is van vernauwing van je luchtwegen.
Lange tijd hoesten is vaak de eerste klacht bij longkanker. Andere klachten die u kunt krijgen: bloed ophoesten, moe zijn, geen zin in eten en afvallen als u dat niet wilt. Longkanker komt vaak door lang en veel roken. Soms ontstaat het bij mensen die nooit gerookt hebben.
Een longfunctie-test is een onderzoek om te kijken of u COPD heeft. Op een longfoto is dit niet te zien. Bij dit onderzoek meet de praktijkondersteuner hoe goed uw longen werken (de longfunctie): hoeveel lucht u maximaal kunt uitademen na rustig diep inademen.
Bij longemfyseem worden de longen steeds minder rekbaar (elastisch). Bovendien verdwijnen de tussenschotjes tussen de longblaasjes, waardoor de uitwisseling van zuurstof tussen de ingeademde lucht en het bloed steeds slechter wordt.
Longemfyseem kan niet genezen worden, maar u kunt verergering van de ziekte wel voorkomen, bijvoorbeeld met de volgende adviezen: - Stoppen met roken is het beste wat u voor uw longen kunt doen. Het is nooit te laat om te stoppen. Stoppen met roken is heel moeilijk.
Emfyseem. Longblaasjes worden vernietigd. Longen verliezen hun elasticiteit, de longblaasjes scheuren en er ontstaan grote luchtholten. Er is minder longweefsel om zuurstof op te nemen en koolstofdioxide af te geven.
Oorzaak longemfyseem
Roken is de meest bekende oorzaak van longemfyseem. De stoffen in tabak tasten de longblaasjes blijvend aan. Als je blijft roken, wordt de ziekte sneller erger. Soms zijn chemische dampen de oorzaak van emfyseem.
Longemfyseem is een ernstige aandoening en kan levensbedreigend zijn. Ofschoon het een aandoening is waarbij de veranderingen in de longen niet omkeerbaar zijn, kunnen de klachten en de toenemende beschadiging vaak vertraagd worden door veranderingen in de stijl van leven en gebruik van medicijnen.
Bij sarcoïdose in de longen raakt het longweefsel langzaam vol met littekens, waardoor de longen na verloop van tijd blijvend beschadigd raken. Op longfoto's ziet deze ernstige vorm eruit als een patroon van streepjes en vlekjes, meestal in het midden van de longen.
Symptomen en gevolgen
Symptomen van kortademigheid zijn benauwdheid, ademnood, versnelde ademhaling, vermoeidheid, droge mond, slecht slapen, verwardheid en zuchten. De symptomen worden verergerd door inspanning of emotionele spanning. Tevens zijn patiënten vaak bang te stikken tijdens kortademigheid.
Meestal zijn de slijmen helder wit of gelig. Gekleurde fluimen en bloed in de fluimen kan wijzen op infectie of andere aandoening en rapporteert u best aan de huisarts. Een veel voorkomende klacht bij COPD is benauwd zijn of het continue gevoel te hebben van een tekort aan lucht. Sommige hebben een piepende ademhaling.
Misschien kan er dan ook iets aan gedaan worden. Het is goed om naar de huisarts te gaan als één (of meer) van de volgende beweringen voor jou geldt: Je hoest (opeens) veel en vaak, en voelt je benauwd. Je hoest veel of vaak, en dit duurt langer dan 3 weken.
Wie veel stress heeft, kan bovendien hoger en sneller gaan ademhalen. Dat kan zorgen voor een onjuiste ademhalingstechniek: hyperventilatie. 'Daarbij kun je je heel kortademig en duizelig voelen, en hartkloppingen krijgen. Dat geeft vaak een gevoel van angst', zegt Rita Bijma.
Er zijn ook mensen die slachtoffer worden van deze ziekte, zonder ooit een sigaret aangeraakt te hebben. Recent onderzoek laat zien dat COPD dan ook door andere factoren veroorzaakt kan worden; door de grootte van de luchtwegen en door een erfelijk eiwittekort.
Een gezonde manier van leven en de juiste behandeling kunnen invloed hebben op het verloop van de ziekte en hoe ernstig je klachten zijn. Hoe oud je kunt worden met COPD is daarom moeilijk te zeggen. COPD krijg je meestal na je veertigste jaar en vaak zelfs nog later.
Hoe kun je het herkennen? Je kan moeilijk ademen. Dat is het belangrijkste symptoom. Andere klachten en hoe snel je ze kreeg, geven een idee van hoe erg ze kunnen zijn.
Mensen met beginnend COPD hoesten veel. Het begint vaak met een zogeheten 'rokershoestje'. Daarbij wordt nogal eens slijm opgehoest. Sommigen hebben ook last van kortademigheid of een piepende ademhaling tijdens inspanning.
Bij ernstige vormen komen de longblaasjes met elkaar in verbinding te staan en ontstaan er grote, met lucht gevulde blazen (bullae). Die kunnen het ernaast gelegen gezonde longweefsel samendrukken. Mensen met longemfyseem raken snel vermoeid en kort van adem en lopen het risico aan de aandoening te overlijden.
Emfyseem wordt gekenmerkt door een progressieve beschadiging van de longblaasjes en hun wanden. De longen verliezen hun elasticiteit en de lucht blijft bij uitademing gedeeltelijk 'gevangen' in de longen.
Als je stopt met roken zullen kapotte longblaasjes niet herstellen. Wel zullen de 'goede' longblaasjes weer beter gaan werken. En zodra je niet meer rookt gaan er geen longblaasjes meer kapot. Vanaf het moment dat je niet meer rookt begint het herstel.