Hoe herkent u de aanwezigheid van steenmarters? Vaak begint dit met geluiden of lawaai. Steenmarters zijn 's nachts actief, wat zorgt voor lawaai op zolder of in de spouwmuur. In veel gevallen hangt er ook een intense stank, afkomstig van de urine, uitwerpselen en prooien van de steenmarter.
Een steenmarter is bruin van kleur met een grauwbruine ondervacht en zijn onder andere te herkennen aan hun witte keelvlek. De kop-romplengte van een mannetje is 40 tot 52 cm, bij een vrouwtje is dit 37 tot 48 cm. Ze hebben ongeveer het formaat van een (slanke) huiskat.
Steenmartersporen lijken op een combinatie van de sporen van een kat en van een rat. Op het plaatje op deze pagina ziet u dat de pootafdruk van de marter groter is dan die van een kat. De sporen kennen echter wel gelijkenissen. Het grootste verschil is dat een steenmarter duidelijk zichtbare nagels heeft.
Hij vertoeft op zogenaamde dagrustplaatsen die hij het liefst op een hoge, droge, warme plek maakt. Hier legt hij voedselvoorraden aan of brengt hij zijn jongen groot. De marter is voornamelijk 's nachts actief. Hij speelt dan graag en trekt erop uit om op voedsel te jagen.
De paartijd valt in de zomermaanden, van juni tot augustus, met een piek in juli. Na een draagtijd van ongeveer negen maanden werpt het vrouwtje haar jongen, meestal in maart of april. Die worden ongeveer acht weken gezoogd maar vanaf de zesde week krijgen ze ook vast voedsel aangeboden.
De marter houdt niet van de lucht die een wc-blokje afgeeft. Vooral de geur van citrusvruchten (citroen, limoen) houdt het beestje doorgaans weg bij uw auto. Hang dus zo'n fris blokje op onder uw motorkap!
De steenmarter heeft weinig natuurlijke vijanden en staat ongeveer aan de top van de voedselpiramide. Bij ons staan enkel de vos, de oehoe en sinds kort de wolf op zijn predatorenlijstje. In andere regio's moet de steenmarter het ook afleggen tegen grote roofvogels en beren.
De steenmarter is een beschermde diersoort, dus bestrijden is verboden. Naast een reeks preventieve maatregemen is er echter wel een oplossing. Je kan marters namelijk vangen door middel van een steenmarterval.
Steenmarters hebben eerder te vrezen van katten dan omgekeerd. Katten durven een steenmarter al eens opjagen. Een steenmarter die zelf een kat aanvalt is nog niet geobserveerd.
De steenmarter houdt niet van geuren. Daarom kun je op verschillende plaatsen geurstoffen aanbrengen zoals restjes parfum, ammoniak, bleekwater een toiletblok met citroengeur, mottenballen.
Door in een gieter te plassen en de urine vervolgens over je autobanden uit te gieten, zullen de steenmarters op afstand blijven. Ze hebben een hekel aan stank. Ook een wc-blokje of een doek gedrenkt in ammoniak kan helpen. Wanneer je een marter aantreft, is het handig om je auto om een andere plek te parkeren.
Steenmarter uitwerpselen zijn lang en dun, vergelijkbaar met die van een rat, en kunnen tot 12 cm lang zijn. Ze zijn meestal zwart of donkerbruin van kleur en kunnen sterk ruiken. U kunt ze op verschillende plaatsen vinden, afhankelijk van waar de steenmarter de meeste tijd doorbrengt.
Ze slapen in boomholtes, tussen houtstapels, in hooibergen, op zolders, in spouwmuren, onder dakbedekking, in schuurtjes, in nestkasten of in grotten. En een enkele keer graaft hij een hol in de grond. Wanneer komen de kleine steenmarters?
De steenmarter komt vooral voor in parklandschap, maar ook in volkomen bosloze gebieden, steengroeven en rotsige hellingen. Hij is vooral te vinden in de nabijheid van dorpen en boerderijen en tegenwoordig zelfs in grote steden (de steenmarter is een 'cultuurvolger' ).
Steenmarters zijn erg goede klimmers en kunnen zonder problemen 1,5 meter hoog springen. Ze klimmen ook moeiteloos rechte muren op en af vooral wanneer diepe voegen houvast bieden.
Een marter kan erg goed klimmen en kan via vensterbanken, een regenpijp, klimplanten of een overhangende tak op je dak geraken. Daar hebben ze maar een kleine opening (4 cm) nodig om op je zolder te geraken. Marters zijn schemer- en nachtactief en net wanneer wij willen slapen beginnen zij aan hun activiteiten.
De keelvlek van een steenmarter is meestal lichter gekleurd en over de poten als een 'vork' in tweeën gedeeld, terwijl de keelvlek van een boommarter in typische gevallen geliger en meer gevlekt (maar zonder 'vork') is.
Ze bijten dan allerlei kabels kapot en slopen dus je auto. Steenmarters kunnen ook schade richten aan je huis, zoals aan de dakisolatie.
In principe zullen Bunzings en Steenmarters rattengif niet rechtstreeks opnemen. Knaagdieren zoals ratten en muizen uiteraard wel. Maar net die knaagdieren vormen een lekkere hap voor een hongerige Bunzing of Steenmarter. Hierdoor lopen ze het risico om vergiftigde prooien op te peuzelen.
Het dier kan zich door openingen van nauwelijks meer dan 5 cm diameter of spleten van nauwelijks meer dan 4 cm breed wurmen. Als je een opening met je hand kan maken, kan een steenmarter er ook doorheen. Er zijn tal van plekken waarlangs een steenmarter naar binnen kan.
Schade door een steenmarter valt dus niet onder de uitsluiting ongedierte. Schade die wilde- of huisdieren in uw huis aanbrengen, is meestal niet verzekerd op de standaard woonverzekering met een extra uitgebreide dekking. Ook de Vereende vergoedt dit niet.
Vleermuizen onder het dak
Vleermuizen in huis zijn geen uitzondering, vaak merk je zelfs niet dat ze er zijn. Ze zoeken veilige schuilplaatsen met een kleine ingangsopening. Onder een dakpan is het ideaal voor een vleermuis, maar ook in spouwmuren, rolluikkasten en achter gevelplanken brengen ze graag de nacht door.
De meest prettige en veilige manier om een marter te vangen is door het inzetten van de vangkooi. Men plaatst de vangkooi in het leefgebied van de marter. Als lokmiddel voor de marter kan bijvoorbeeld worden gedacht aan: Vis. Makreel, Sardientjes, Ei.
Marters verjagen met fel licht
Zoals je inmiddels weet zijn steenmarters nachtdieren. Dat betekent dat ze graag in het donker vertoeven en niet gek zijn op fel licht. Fel licht kan dan ook heel effectief zijn als je marters wilt verjagen.
Dat er een marter in huis is kan worden herkend aan kruipgeluiden, maar ook aan uitwerpselen en urinesporen. Resten van zijn maaltijden zijn tekenen dat een marter in het huis is ondergebracht. Wanneer urinesporen in het plafond trekken dan lijkt dit vaak op lekkage.