Duitsland zelf werd opgedeeld in vier geallieerde bezettingszones: Amerikaanse, Britse, Sovjet en Franse bezettingszone. Deze toestand bleef zo van 1945 tot 1949.
De geallieerde machten delen in 1945 Duitsland op in vier bezettingszones. Aanvankelijk is dit tijdelijk, maar door de Koude Oorlog komen de bezetters onderling in conflict. Duitsland wordt in 1949 in twee delen gedeeld: West-Duitsland en Oost-Duitsland.
Duitsland werd verdeeld tussen de SU, Frankrijk, Amerika en Groot-Brittannië, in vier bezettingszones. Ook Berlijn, dat in de Russische zone lag, werd verdeeld in vier bezettingszones.
Het oostelijk deel van Duitsland werd bestuurd door de Sovjet-Unie. Het Westelijk deel door de westerse geallieerden. Ook de hoofdstad Berlijn was verdeeld: In Oost-Berlijn was de Sovjet-Unie de baas, in West-Berlijn de westerse geallieerden. In 1948 liet Stalin West-Berlijn afsluiten.
West-Berlijn werd omringd door de DDR en ging de facto deel uitmaken van de Bondsrepubliek, terwijl Oost-Berlijn de facto deel uitmaakte van de DDR. De DDR en Oost-Berlijn waren voor westerlingen niet of nauwelijks toegankelijk, ook niet vanuit West-Berlijn.
In 1949 werd Duitsland opgedeeld in Oost-Duitsland (Deutsche Demokratische Republik, DDR) en West-Duitsland (Bundesrepublik Deutschland, BRD). Berlijn werd ook verdeeld in een oostelijk en een westelijk deel. West-Berlijn hoorde bij West-Duitsland, hoewel het ingesloten werd door Oost-Duitsland.
Na de nederlaag aan het einde van de Tweede Wereldoorlog werd Duitsland tijdens de Koude Oorlog een gescheiden natie. Dit duurde voor Duitsland van 1949 tot 1990. Van het eens zo nationalistische Duitsland werden twee landen gemaakt: de Bondsrepubliek Duitsland (BRD) en de Duitse Democratische Republiek (DDR).
Door de grote ideologische verschillen tussen deze twee landen breekt de Koude Oorlog uit. De Sovjets willen vervolgens niks meer met het kapitalistische westen te maken hebben en gooien de grenzen in Europa op slot. Zo ontstaat een scheidslijn dwars door Duitsland en Europa, die het IJzeren Gordijn wordt genoemd.
Na de Tweede Wereldoorlog zochten de geallieerden een manier om Duitsland te weerhouden om op korte termijn weer een oorlog te beginnen. In tegenstelling tot de Eerste Wereldoorlog zocht men deze maal geen heil in een streng verdrag zoals het Verdrag van Versailles, maar in de opdeling van Duitsland.
Op de ochtend van 1 september 1939 klinkt Hitlers stem op de radio.
Officieel heette nazi-Duitsland 'het Duitse Rijk', de naam die het land al sinds 1871 had, en in hun eigen propaganda spraken de nazi's ook vaak van 'het Duizendjarig Rijk'.
De Weimarrepubliek is de benaming voor de periode vanaf 1919, na het einde van het Duitse Keizerrijk (1817-1919). Tijdens de Weimarrepubliek was Duitsland voor het eerst een volwaardige, maar instabiele democratie.
Berlijnse Muur (1961-1989) De Berlijnse muur was een 45,3 kilometer lange muur die West- en Oost-Berlijn van 13 augustus 1961 tot 9 november 1989 scheidde. Het is een van de bekendste symbolen van de Koude Oorlog, het IJzeren Gordijn en de Duitse tweedeling. Waarom werd de Berlijnse muur gebouwd?
De Duits-Duitse grens liep van het schiereiland Priwall aan de Oostzee dwars door Duitsland tot de bergen van Tsjechië, waar een drielandenpunt ontstond tussen de DDR, de Bondsrepubliek en Tsjechoslowakije.
Van Stettin aan de Oostzee tot Triëst aan de Adriatische Zee, is een 'ijzeren gordijn' neergelaten dwars door het Europese continent. Achter die lijn liggen alle hoofdsteden van de oude staten van Centraal- en Oost-Europa.
De Berlijnse Muur is een symbool van verdeeldheid. In augustus 1961 bouwt de DDR deze muur om de aanhoudende toevloed van mensen uit Oost-Berlijn naar het Westen tegen te gaan. De “muur van schaamte”, zoals die dan in het Westen wordt genoemd, moet beide delen van de stad volledig afsluiten.
In de nacht van 12 op 13 augustus 1961, in 2021 60 jaar geleden, wordt een begin gemaakt met de bouw van de Berlijnse Muur. Om mensen tegen te houden die van het communistische Oost-Duitsland naar het vrije Westen willen vluchten. Ongeveer 28 jaar lang zal de Berlijnse Muur de stad in tweeën delen.
Na de Tweede Wereldoorlog werd Duitsland opgedeeld in twee staten. De BRD was de westelijke staat en de DDR was de oostelijke staat in het nieuwe Duitsland. In 1948 werd de Duitse Mark ingevoerd in de bezettingszones van de westelijke geallieerden.
Het doel van de Russische leider Josef Stalin met de blokkade was om de westelijke geallieerden te dwingen te kiezen tussen het opgeven van hun plan om een aparte West-Duitse staat te vormen en het opgeven van West-Berlijn. Dat eerste was voor hem het belangrijkst; Berlijn was voor hem slechts een ruilmiddel.
Volgens het verloop van de muur van noord naar zuid is het nog mogelijk om in het Mauerpark, langs de Bernauer Strasse, Potsdamer Platz, Topographie des Terrors, Checkpoint Charlie en bij de East Side Gallery overgebleven delen van de muur te zien.
Op 7 oktober 1949 wordt in het door de Sovjet-Unie bezette deel van Duitsland de Duitse Democratische Republiek (DDR) officieel uitgeroepen. De Sovjet-Unie stuurt aan op een communistisch beleid en dit betekent het begin van de breuk tussen Oost en West.
Het einde van de oorlog
In 1918 kwam er een einde aan de Eerste Wereldoorlog doordat Frankrijk en Brittannië versterking kregen van de Verenigde Staten (Amerika). Frankrijk en Brittannië kregen er daardoor zoveel soldaten bij, dat Duitsland in november 1918 om een wapenstilstand vroeg.
Zoals gezegd was Duitsland al in het vredesverdrag van Versailles aangewezen als schuldige van de oorlog, maar die schuldverklaring was vooral ingegeven door de wens van de overwinnende landen (in de eerste plaats Frankrijk) om herstelbetalingen en grondgebied van Duitsland te eisen.
In plaats van een communistische heilstaat, kwam er een democratie. De democratie werd uitgeroepen in het rustige plaatsje Weimar, omdat het in Berlijn nog te onrustig en gevaarlijk was. Vandaar dat Duitsland de Republiek van Weimar ging heten. De hoofdstad van het land bleef gewoon Berlijn.