Bij stelling vraag je met (meestal) je binnenhand losheid in het nek- en kaakgewricht van je paard. Als je dit goed doet zal je paard daarop nageven en stellen, dus geen weerstand bieden maar fijn meegeven met je soepel blijvende hand. Je paard stelt naar binnen in de verbinding van zijn hoofd naar zijn hals.
Wat is stelling
Er is sprake van stelling wanneer het paardenhoofd enigszins zijdelings naar binnen is gesteld ten opzichte van de hals. Het hoofd is hierbij achter de kaak ingebogen, waardoor de oorspeekselklier duidelijk zichtbaar wordt. Voor een rechtop zittende ruiter worden binnenoog en neusgat net zichtbaar.
Meestal gebeurt het door de rijbaan na de korte zijde diagonaal (schuin) over te steken, van hoekletter tot hoekletter. Vlak voor je bij de letter bent waar je van hand gaat veranderen, kijk je in de richting waarheen je wilt en stuur je je paard met twee teugels die kant op.
Als je je paard aan de teugel wilt rijden zul je eerst moeten zorgen dat hij in staat is zijn lichaam goed te buigen. Dat kun je doen door het rijden van voltes (cirkels). Oefen daar goed mee zodat het paard het lichaam naar beide kanten soepel kan buigen. Het voorwaarts- neerwaarts buigen komt daarna vanzelf.
Voltes rijden, zowel links- als rechtsom, is een goede oefening voor het rechtrichten. Met een cirkel van acht tot tien meter help je hem om meer in te stappen en om meer gewicht op zijn achterhand te dragen. Een volte is voor je paard vaak lastiger dan je denkt. Dit komt door zijn natuurlijke scheefheid.
Ieder paard heeft van nature de neiging om scheef te lopen. Dat is net zoals wij links- of rechtshandig zijn. Meestal voel je wel dat een paard scheef is, doordat je ongelijke druk op de teugels hebt. Een paard dat scheef gaat houdt zich voor je gevoel aan één zijde vast en laat te veel los aan de andere zijde.
Omdat de juiste houding van je handen zo belangrijk is, is het goed voor jezelf te herhalen hoe je je handen hoort te houden. De handen zijn gesloten. De iets gebogen duimen drukken de teugels licht op de wijsvinger en voorkomen dat de teugels door de hand glijden. De handen staan rechtop en de pols is lichtgebogen.
In reactie op jouw actief voorwaarts drijvende hulp brengt hij zijn hoofd en hals meer naar voren. Als jij dit zacht opvangt met een weerstand biedende hand en hij aanvaardt dat met een ontspannen rug, dan zal hij gaan nageven.
Leer je paard zelfcontrole door middel van een gang.
Heb je dat ook wel eens? Je begint te draven en de draf gaat harder en harder en opeens wordt het een angstige snelle galop. Om te stoppen moet je je paard inbuigen tot een halt. Laat je de teugel vieren, dan schiet hij er weer vandoor.
Het weigeren of stoppen voor de sprong kan verschillende redenen hebben: Je rijdt je paard niet passend bij de sprong. Je geeft verkeerde hulpen. Een paard heeft weinig ervaring in het parcours.
Om voorwaarts te gaan druk je beide kuiten vlak achter de singel licht aan in het ritme van de beweging, waarbij je met de handen toestaat dat het paard voorwaarts gaat. De beenhulp werkt alleen doelmatig in op het achterbeen dat in beweging is, niet op het achterbeen dat op de grond staat.
Hoe rijd ik een volte? Bij het rijden op de grote volte is het paard constant gebogen. Jouw binnenbeen ligt op zijn plaats en drijft het binnenachterbeen van je paard aan. Ook onderhoudt je binnenbeen de lengtebuiging en voorkomt hij dat het paard op de grote volte naar binnen valt.
Binnenbeen en buitenbeen
Als je linksom rijdt, noemen we dat 'op de linkerhand'. Je rechterhand en je rechterbeen zijn dan aan de kant van de wand of het hek, dat zijn dus je buitenhand en je buitenbeen. Je linkerhand en linkerbeen we noemen dan je binnenhand en je binnenbeen.
Lengtebuiging is de buiging van de wervelkolom van oor tot staart van bovenaf gezien. Het rijden met lengtebuiging is zo belangrijk, omdat: Spieren aan de binnenkant sterker worden, spieren aan de buitenkant soepeler worden. Gewrichten soepeler worden.
Om aan te galopperen ga je vlak voor de wending doorzitten. Leg je buitenbeen iets naar achteren. Je binnenbeen houd je op de plaats en je binnenheup is naar voren gericht. Neem een beetje stelling naar binnen en geef met beide benen een hulp.
Houd je ellebogen tegen je lichaam aan zonder te knijpen. De teugels houd je vast in een vuist waarbij de teugel van onder af tussen je pink en ringvinger doorloopt. Je duim ligt er bovenop om te voorkomen dat de teugels uit je handen glippen.
De ruiter heeft dus twee paar teugels in handen. Het doel van de slofteugel is een juiste hoofd-hals houding van het paard door de opwaartse beweging te beperken. Wanneer het paard het hoofd te hoog houdt zal de slofteugel inwerken en druk geven op het bit. Wanneer het paard nageeft zal de druk afnemen.
Laat hem z'n hoofd midden tussen beide voorbenen door buigen. Met een wortel daag je hem uit om zo laag naar de grond te gaan en zo ver mogelijk naar achter te strekken. Hou deze 'sit-up' even vast. Laat je paard weer rustig omhoog komen en herhaal dit een paar keer.
Staart die naar één kant hangt, wijst meestal op de buiging die het paard in zijn wervelkolom aanneemt. Loopt het paard bijvoorbeeld linksom, maar draagt het zijn staart naar rechts, dan is de buiging nog niet helemaal door de rug heen.
Als je pony niet soepel is kan hij van last al snel het bit vast willen pakken. Pony is erg soepel alleen heeft hij wel moeite met zijn balans. Bit pakt hij vooral vast als er veel interessants om zich heen gebeurt. Normaal geen probleem maar op wedstrijd wel erg vervelend want dan is er natuurlijk van alles gaande.
Een paard die teugelkreupel is loopt onregelmatig in 1 of meerdere gangen. Over het algemeen in stap en draf het meest zichtbaar. Meestal ontstaat de onregelmatigheid op het moment dat de ruiter zijn teugels aanneemt, vandaar het begrip teugelkreupel.
'Een rechtgericht paard is linksom hetzelfde te rijden als rechtsom. De kwaliteit van de basisgangen is op beide handen hetzelfde en de buigzaamheid is twee kanten op gelijk. ' Een rechtgericht paard is niet alleen gelijkzijdig gegymnastiseerd, maar loopt volgens Van der Schaft ook rechtop.