Door handen goed te wassen, niet op het eten te hoesten of te niezen en levensmiddelen goed koud te bewaren kan een besmetting worden voorkomen. Een beruchte variant van deze bacterie is MRSA (Multi Resistent Staphylococcus aureus). Deze is ongevoelig voor antibiotica.
Driemaal daags brengt u met een wattenstaafje of een vinger mupirocine neuszalf (Bactroban®) aan, vóórin beide neusgaten (binnenkant van de neusvleugels). Eenmaal daags doucht of wast u uw gehele lichaam met de desinfecterende zeepoplossing (Hibiscrub®). Zorg ervoor dat u hiermee ook uw hoofdhaar wast.
Infecties met Staphylococcus aureus kunnen ontstaan door besmetting met de eigen bacterie (dragerschap) of door direct contact met besmette huid, kleding of voorwerpen. Mensen en dieren die Staphylococcus aureus bij zich dragen kunnen de bacterie verspreiden door verlies van huidcellen, slijmvliescellen en haren.
Staphylococcus aureus (S. aureus) is één van de meest voorkomende bacteriën op de huid en in de neus van mensen en dieren. Hoewel meestal onschuldig voor de mens, veroorzaakt deze bacterie bij het doorbreken van de huidbarrière (ernstige) infecties. Soms is ze betrokken bij uitbraken van voedselvergiftigingen.
De meeste grampositieve bacteriën zoals enterokokkensoorten, stafylokokken (inclusief de MSRA) en streptokokken overleven vele maanden op harde oppervlakken. Ook gramnegatieve soorten zoals de E. coli, Pseudomonas en Klebsiella kunnen waarschijnlijk maanden op uw krukje overleven.
Staphylococcus aureus kan op twee manieren gevaarlijk zijn voor de mens. Allereerst kan de bacterie diverse huidinfecties veroorzaken. Daarnaast kan de bacterie de oorzaak zijn van voedselvergiftiging. In het geval van een voedselvergiftiging treden de klachten binnen 2 tot 6 uur op.
Stafylokokken kunnen van nature al in het neus-keelgebied, oren en het gebied rondom de anus (perineum) zitten. Ze zijn echter niet in staat om bij de intacte huid een infectie te veroorzaken (behalve in het gebied rondom de anus).
De streptokokkenbacterie zit vooral in de neus- en keelholte en op de huid. Anderen kunnen deze bacterie krijgen door niezen of hoesten van iemand die de bacterie bij zich draagt. Ook via direct contact met handen of via voorwerpen (zoals speelgoed) waar de bacterie op zit kan de bacterie worden overgedragen.
Naast de stafylokok is de streptokok de meest voorkomende bacterie uit de coccus familie. De bacterie lijkt wat uiterlijk erg op de stafylokok, maar er is een verschil; een stafylokok bevat een enzym genaamd katalase, dat waterstofperoxide omzet in zuurstof en water.
Fusidinezuur. Fusidinezuur hoort bij dezelfde groep als azitromycine en clindamycine. Het grijpt aan op hetzelfde mechanisme van de bacterie, namelijk het remmen van de groei. Dit antibioticum is vooral effectief bij infecties door de zogenoemde stafylokok-bacterie.
Een bacteriële folliculitis geneest zonder medicamenteuze behandeling doorgaans binnen 1–2 weken. Ter preventie van verspreiding van de infectie worden hygiënische adviezen gegeven.
Ontstekingen kunnen ook van binnenuit ontstaan, zoals een slijmbeursontsteking. Dit heet een steriele ontsteking omdat het ontstaat zonder inmenging van buitenaf.
Symptomen van een bacteriële infectie
Bij een bacteriële infectie treden er al snel symptomen op zoals: Misselijkheid. Braken. Bloed, pus of slijm in de ontlasting.
Besmettelijke periode: Ongecompliceerde, onbehandelde gevallen 10-21 dagen. Maatregelen: Bron- en contactonderzoek, profylaxe op indicatie. Symptomen: Respiratoire, oppervlakkige en diepe huidinfecties, invasieve infectie (o.a. puerperale sepsis, sepsis en septische shock).
Dit jaar zijn al zeven jonge kinderen in Nederland overleden na infectie met een gevaarlijke streptokokkenbacterie. Zeker zeventig kinderen werden met ernstige infecties in het ziekenhuis opgenomen. Kinderartsen maken zich zorgen. Ze waarschuwen om extra alert te zijn bij kinderen met waterpokken.
De oorzaak is meestal een zeer klein wondje waar net de verkeerde (huid)bacterie in terecht komt. Deze huidbacterie draagt iedereen bij zich en is principe onschuldig. Vaak staat het opgelopen wondje niet in verhouding met de pijnklachten die mensen ervaren.
Bij veel mensen komen streptokokken voor in de slijmvliezen van de neus, keel of vagina, zonder ziekteverschijnselen te geven. Wanneer de bacterie vanuit de keel- of neusholte doordringen in het oor of de longen, kan longontsteking of oorontsteking ontstaan.
Hoeveel kans heeft een pasgeboren baby op de GBS-ziekte? Ongeveer de helft van de vrouwen die groep B streptokokken bij zich dragen, geeft ze tijdens de bevalling door aan hun kind. Als één op de vijf zwangere vrouwen draagster is (20%), zal dus 10% van alle pasgeboren baby's met GBS worden besmet.
Onder de streptokokken zijn er voor mens en dier zowel nuttige als ziekmakende bacteriën. Ze komen vooral voor in de neus-keelholte en op de huid, waar zich een eventuele infectie manifesteert. De voor de mens kwaadaardigste streptokok is de Streptococcus pyogenes.
Wanneer patiënten besmet raken met een van de bacteriën kunnen er dodelijke infecties in het bloed of longontstekingen optreden.
Bij een infectie zijn de bacteriën te bestrijden met antibiotica. Antibiotica doden de bacteriën of remmen ze in de groei. Hierdoor krijgt het lichaam de kans zich te herstellen. Soms zijn enkele bacteriën niet gevoelig voor een antibioticum.
Bij een sepsis reageert uw lichaam heel heftig op een bacterie, virus, schimmel of parasiet. Ook sommige gifstoffen kunnen de oorzaak zijn van een sepsis. Soms is niet duidelijk waar de sepsis door komt. U kunt bijvoorbeeld een sepsis hebben door een blaasontsteking, zonder dat u klachten van de blaasontsteking heeft.
Meestal wordt eerst een antibioticum voor plaatselijk gebruik voorgeschreven, bijvoorbeeld in een crème of lotion. Wanneer dit onvoldoende helpt of het gaat om een ernstige huidinfectie wordt een antibioticum om in te nemen voorgeschreven. Voorbeelden zijn feneticilline, fenoxymethylpenicilline en flucloxacilline.