De samentrekkingen, ofwel contracties, kunnen in de laatste dagen voor de bevalling sterker worden en overgaan in voorweeën of oefenweeën die de baarmoedermond helpen voorbereiden. Dit kan een zwaar gevoel geven in je (onder)buik en onderrug, en sommige vrouwen ervaren dit als pijnlijk.
Je kunt je grieperig of vaag gaan voelen.Ook kun je te maken krijgen met diarree, zuurbranden, misselijkheid door begin bevalling en overgeven. daarnaast kan diarree een teken zijn voor het begin van een bevalling. Last hebben van zware rugpijn is ook een symptoom van een naderende bevalling.
Voorweeën voelen meer aan als een kleine wee. Ze zijn vaak wat onregelmatig en duren kort. Je moet ze soms licht wegzuchten en na een tijdje zakken ze weer weg. Vaak maken ze de baarmoedermond al wat zacht, en kunnen soms zelfs al voor een klein beetje ontsluiting zorgen.
Deze voorweeën komen vooral 's nachts omdat de baarmoeder dan het meest actief is. Je voelt je baarmoeder hard worden, ze zijn ook wel wat pijnlijk, nog niet zo erg als ontsluitingsweeën, maar pijnloos zijn ze zeker niet. Vrouwen omschrijven het als menstruatie achtige buikpijn. Vaak vooral onderin de buik.
Bliksem – het voelen van de baby die inzakt . Bij uw eerste baby gebeurt dit meestal 2-3 dagen voor de uitgerekende datum. Nadat het is gebeurd, kunt u last krijgen van frequent urineren, bekkendruk of toegenomen zwelling of krampen in uw benen, vaak in het ene been meer dan in het andere.
In de laatste weken van de zwangerschap hebben de meeste vrouwen 'last van hun buik'. Dat wil zeggen dat de ene vrouw een zeurderig gevoel heeft, de ander een stekende pijn, weer een ander harde buiken. Wij noemen dit 'rommelen'. Dit rommelen is zeker niet voor niets.
1 of 2 dagen voordat de weeën beginnen, merk je wellicht een rozige of bloederige slijmafscheiding. Deze 'bloederige afscheiding' is de slijmprop die de baarmoederhals heeft afgesloten. Niet alle vrouwen merken deze afscheiding op en sommige vrouwen beginnen weeën te krijgen voordat de slijmprop loskomt.
Als de weeën sterker en regelmatiger worden, meer pijn gaan doen én als je baarmoedermond opengaat, is de echte bevalling begonnen. Een eerste bevalling duurt gemiddeld 12 tot 16 uur, vanaf het moment dat de weeën elke 3 tot 5 minuten komen. Een volgende bevalling gaat meestal sneller.
Andere symptomen van het begin van je bevalling
Bovenstaande eerste tekenen komen bij veel vrouwen voor. Toch zijn er ook andere, minder vaak voorkomende klachten, mogelijk. Symptomen zoals zuurbranden, misselijkheid en/of overgeven of je grieperig voelen kunnen bijvoorbeeld ook voortekenen van je bevalling zijn.
Houd rekening met de breedte van uw bekken en de grootte van uw baby . Als u smalle heupen hebt en uw baby groot is, is een natuurlijke bevalling misschien niet voor u weggelegd. Raadpleeg uw arts of vroedvrouw voor een objectief oordeel.
Een paar weken voor de bevalling kan je kindje al in je bekken indalen.Dit geeft vaak een drukkend gevoel op de vagina en dit kan een scherpe pijn uitstralen. Door het indalen gaat het hoofdje van je baby 'vastzitten' en kan het niet meer draaien. Wanneer je kindje indaalt, zul je wel weer wat vrijer kunnen ademhalen.
Dat is dan ook de reden dat de meeste bevallingen 's avonds of 's nachts starten. Je eventuele partner is op honk, het wordt donker, je rust uit in bed, voelt je veilig en op je gemak. Allemaal signalen voor je lijf om de adrenaline te laten dalen waardoor de oxytocine kan toenemen en je klaar bent om te bevallen.
Een spontane bevalling kan op 2 manieren beginnen, namelijk met het breken van de vliezen of met weeën. Bij 1 op de 10 vrouwen begint de bevalling met het breken van de vliezen. Je merkt dat je vliezen gebroken zijn als je steeds kleine beetjes warm vocht verliest, vooral bij beweging.
Het moment van indalen zegt niks over wanneer je gaat bevallen. Je baby kan al bij 30 weken indalen en daarna nog tot 41 weken blijven zitten. Andersom kan ook. Als je baby pas bij 39 weken indaalt, kan hij binnen een paar dagen geboren worden.
Slaap als je kunt. Als je weeën overdag beginnen, blijf dan rechtop en rustig actief . Dit helpt je baby om in je bekken te zakken en helpt je baarmoederhals te verwijden. Ademhalingsoefeningen, massage en een warm bad of douche kunnen helpen om de pijn te verlichten tijdens dit vroege stadium van de weeën.
Vruchtwater of afscheiding
Aan het eind van je zwangerschap kun je behoorlijk veel en waterige afscheiding hebben. Dit wordt nog wel eens verward met het verliezen van vruchtwater. We zullen je het onderscheid vertellen: Kleur: vaginale afscheiding kan waterig zijn, maar blijft altijd een beetje wittig.
Aanvankelijk voelen de weeën als pijn bij maandstonden. De samentrekkingen volgen elkaar vlug en regelmatig op en worden steeds heviger. Het wordt moeilijk om tussenin te ontspannen. De druk in de rug en/of het bekken neemt toe.
Een bevalling begint vaak met wat 'gerommel', willekeurige samentrekkingen van je baarmoeder waar nog geen ritme inzit en die niet heviger worden. Deze voorweeën kunnen ook weer afzakken. Deze activiteit van je baarmoeder geeft nog geen ontsluiting, maar zorgt wel voor het soepel en korter worden van de baarmoedermond.
Lopen kan lastiger worden, doordat je baby tegen de gewrichten en spieren van je bekken drukt. Je kan een onprettig of drukkend gevoel onderin je bekken of op je vagina voelen. Het indalen kan samengaan met indalingsweeën.
Sommige vrouwen hebben de behoefte om vaak naar het toilet te gaan om hun darmen te legen. Als dit gebeurt en uw ontlasting dunner is dan normaal, kan het zijn dat u gaat bevallen . Nesten. Er is geen wetenschap achter de theorie, maar veel vrouwen voelen de plotselinge behoefte om te "nesten" vlak voordat de bevalling begint.
Overtollig gas vóór de bevalling
Het is een normale lichaamsfunctie . Tijdens de bevalling irriteren stress, hormonen en weeën je darmen en krijg je last van winderigheid.
90% van de bevallingen begint met weeën. De bevalling kondigt zich meestal aan met onregelmatige, korte weeën. Veel vrouwen ervaren deze pijn als menstruatieachtige pijn, vaak onderin de buik. Deze eerste weeën zijn nodig om de baarmoedermond korter en soepeler te laten worden als voorbereiding op de ontsluiting.