Bij de meeste mensen is de urine normaal gesproken steriel (dat wil zeggen: vrij van ziektekiemen of bacteriën). Ook als er wel bacteriën in de urinewegen zijn, betekent dat niet altijd dat u een urineweginfectie krijgt. Urine wordt door de nieren geproduceerd tijdens het zuiveren van het bloed.
Is plassen onder de douche verstandig? Het is een beetje onhygiënisch, maar niet gevaarlijk. Milieutechnisch is het een goed idee aangezien je hiermee waterverspilling tegengaat (tenzij je nooit doortrekt). Mocht je plasproblemen hebben, dan kan je onder de douche je oefeningen doen.
“Na een plasje is je lichaam maximaal 400 milliliter vloeistof kwijt. In een vol bad zit gemiddeld 114 liter water. De urine is sterk verdund in de kuip en zal geen impact hebben op de gezondheid van je huid. Al is het idee wel allesbehalve aanlokkelijk.”
Met een gewassen plas wordt bedoeld dat de omgeving van het geslachtsdeel eerst schoongemaakt wordt met water. Bij een gewassen middenstroom plas maakt u ook het geslachtsdeel schoon met water en vangt u alleen het middelste deel van uw plas op.
bewaar de urine maximaal 4 uur in de koelkast (koel bewaren) een klein beetje urine is echt voldoende: een bodempje van 1 cm. volstaat.
Het beste is om de opgevangen urine zo snel mogelijk bij de huisarts of op het laboratorium af te geven. Als dit niet mogelijk is moet de urine in ieder geval in de koelkast bewaard worden, maar niet langer dan 24 uur. Bij kamertemperatuur kunnen aanwezige bacteriën zich snel vermeerderen, vaak al binnen één uur.
Bij voorkeur ontvangen wij de eerste opgevangen ochtendurine. Het onderzoek van bij kamertemperatuur bewaarde urine is alleen betrouwbaar indien de urine binnen 2 uur na lozing wordt onderzocht. Wanneer dit niet mogelijk is, plaatst u de urine onmiddellijk in de koelkast (tot max. 24 uur na lozing).
Normaal gesproken is je urine helder en licht- of felgeel van kleur, maar door een onderliggende aandoening, veranderingen in je eetpatroon of medicijngebruik kan de kleur veranderen.
Als je veel gedronken hebt en dus goed gehydrateerd bent, is je urine lichtgeel, bijna helder van kleur. Heb je weinig gedronken, dan wordt de urochroomconcentratie van je urine groter en kleurt je plas dus donkerder.
Urine bevat behalve water in water oplosbare stoffen, vooral ureum en anorganische zouten. Urobiline en porfyrine zorgen voor de typische gele kleur. Wanneer iemand erg veel drinkt, wordt de urine bij benadering waterkleurig.
Krijg je de poepbacterie (de E-coli bacterie) binnen, dan kan dat gezondheidsproblemen opleveren, al blijkt uit verschillende onderzoeken dat het ook het niet direct ziekmakend is. Zwangeren, ouderen en mensen met een lage weerstand kunnen ziek worden van de E-coli bacterie.
Weet je wat het is: als je het in de zee doet, dan ga je zo weg zwemmen maar door die stroming gaan die drolletjes je zo achtervolgen. Nee, dat is niks, dat wil je niet." Gelukkig hoeven de deelnemers van Expeditie Robinson niet vaak te poepen bij Expeditie Robinson, want ze eten natuurlijk ook weinig.
Plassen in zee of gewoon naar de wc? De conclusie van de American Chemical Society: iedereen doet het (maar komt er niet voor uit) maar schadelijk voor de zee is het niet. Sterker: het is eigenlijk wel goed voor de oceanen. Onze urine bestaat voor 95 % uit water en twee gram natrium en chloride.
Daarom is het belangrijk de huid van uw naaste zo goed mogelijk te beschermen tegen incontinentie . Urine en/of ontlasting kunnen de huid beschadigen als dit niet wordt gecontroleerd. De gebieden die de meeste bescherming nodig hebben zijn de heupen, genitaliën en tussen de bekken en het rectum (perineale huid).
Een dergelijke infectie van de blaas wordt ook wel cystitis genoemd. Als de bacteriën zeer virulent zijn en niet worden behandeld, kunnen ze zich via de urineleiders verspreiden naar (een van de) nieren. Als dat gebeurt, zullen de symptomen aanzienlijk verergeren, bijvoorbeeld met rugpijn, misselijkheid en koorts.
Gezonde urine is lichtzuur en heeft een zwakke, bouillonachtige geur. Voeding (uien en knoflook bijvoorbeeld), kruiden, voedingssupplementen, onvoldoende inname van vocht en geneesmiddelen kunnen allemaal de urinegeur beïnvloeden, net als een (urineweg)infectie.
Troebele, schuimende urine
Troebele of schuimende urine kan worden veroorzaakt door zoutkristallen van urinezuur of fosforzuur en is onschuldig. Het kan echter ook een minder goed teken zijn: wanneer het komt door de aanwezigheid van witte bloedcellen en pus in de urine; oftewel pyurie.
Het enige waar het uit is opgebouwd is water, zout, ammoniak en andere reststoffen. Volgens wetenschappers zit daar niets in waar je lichaam wat aan heeft. Artsen waarschuwen zelfs voor het drinken van urine: doe je dat te vaak, dan kan dat gevaarlijk zijn voor je nieren.
Normaal gesproken plassen we per 24 uur ongeveer zes á zeven keer, waarvan soms één keer 's nachts. Als u vaker moet plassen – misschien wel ieder uur- dan spreken we van een overactieve blaas.
Eiwit in de urine is vaak een teken van nierschade. De nieren filteren het bloed, waardoor er urine ontstaat die vol zit met afvalstoffen. De filters in de nieren zorgen ervoor dat er alleen water en kleine afvalstoffen worden doorgelaten. Grotere stoffen zoals eiwitten worden door de filters tegengehouden.
"Als je urine heel donker is, colakleurig, moet je ook direct naar de huisarts. Dat kan duiden op een afsluiting van de galwegen. Vaak gaat dat gepaard met witte ontlasting en geel oogwit. Maar bij urine die iets donkerder is dan gewoonlijk, oranjekleurig, hoef je niet naar de dokter.
Dat je urine felgeel is betekent dat je lichaam genoeg vitamine B2 heeft en het teveel direct weer naar buiten gaat. Niets om je zorgen over te maken dus!
De ochtendurine (eerste urine in de ochtend) is het meest geschikt voor onderzoek. Deze urine is namelijk het meest geconcentreerd. Als u erg vroeg wakker wordt, bijvoorbeeld om drie uur 's nachts, vang dan liever de urine op een later tijdstip op. Houd de tijd aan dat u normaal opstaat.
Wanneer u denkt dat u mogelijk een blaasontsteking heeft, kunt u met Blaas-Check® uw urine testen (1e screening). U vangt daarvoor wat (ochtend)urine op in een schoon potje en voert de test uit. Voor de juiste uitvoering van de test leest u de bijsluiter van de test.
Urineonderzoek wordt gedaan als uw huisarts of verloskundige meer wil weten over de werking van uw nieren of urinewegen. Zo kunnen urineweginfecties worden opgespoord, maar ook nog andere aandoeningen zoals geslachtsziekten (SOA) bij mannen en diabetes (suikerziekte).