Het is zeker niet verplicht maar om mooie en grote vruchten te verkrijgen, ga je best als volgt te werk: Verwijder de eerste bloemetjes zodat de plant eerst goed kan groeien vooraleer zijn energie in de vruchtontwikkeling te steken. Als de paprika zich boven in de top splitst, mag deze getopt of gediefd worden.
Dieven. Om goed te kunnen groeien heeft de paprikaplant licht, ruimte en zuurstof nodig en is het daarom van belang de plant regelmatig na te kijken op 'dieven'. Dieven zijn kleine takjes die in de oksel van een andere tak groeien.
Alle peper -en paprikaplanten zijn meerjarige planten. Echter in ons klimaat worden ze meestal gehouden als een eenjarige plant. Maar je kan ze ook laten overwinteren. De soort annuum is de grootste groep van het capsicum geslacht.
Overwinteren in huis
Peper- en paprikaplanten zijn eigenlijk heesters die niet winterhard zijn. Je zou ze daarom zelfs in huis kunnen laten overwinteren. Dat is niet gemakkelijk want ze zijn gevoelig voor diverse soorten luis en schimmels.
Eenmaal tot plat gegroeid hebben de paprika's doorgaans niet zoveel verzorging nodig. Het enige wat ze verlangen is een zonnige en lichte plek met voldoende water en warmte. Je kunt na enkele weken na het uitplanten best wat hooi of stro rondom de plant leggen. De grond droogt hierdoor niet zo snel uit.
Paprika planten blijven nogal klein en hoeven daarom niet te worden gesnoeid. Na het overwinteren is het raadzaam de paprika te snoeien. Alle planten tot op het eerste oog na een vertakking terugsnoeien en verrotte en gele bladeren verwijderen. De planten kunnen dan in het voorjaar weer goed groeien en gedijen.
De oogst vindt bij een buitenteelt plaats in september en oktober. In de (ongestookte) kas kun je de eerste vruchten in de meeste gevallen vanaf halverwege juli oogsten. Oogst paprika's door ze voorzichtig van de plant te breken en de vrucht omhoog langs de stengel te buigen.
Paarse paprika's worden rozerood. Let alleen op bij de chocoladekleurige vruchten, want die bestaan ook in een onrijpe kleur die later rood wordt. Eigenlijk is het dus simpel: is de vrucht nog niet van originele kleur veranderd, dan is hij in principe nog niet rijp maar wel eetbaar.
Aan één plant kunnen wel 80 paprika's groeien! In december en januari worden de paprikaplanten geplant. In een aantal maanden tijd groeien hier stengels met paprika's aan. Begin maart tot en met eind november kunnen paprika's worden geoogst.
Goede buren voor paprika zijn onder meer aubergines, tomaten, bieslook, ui, basilicum, peterselie en majoraan.
Paprika is, in tegenstelling tot tomaten, niet gevoelig voor regen en hoeven niet opgebonden of gediefd te worden. Soms is het wel handig om de planten van een centrale steunstok te voorzien, zeker wanneer ze zwaar beladen zijn met vruchten.
Een paprikaplant heeft heel veel water nodig om zijn vruchten te kunnen vormen. Vooral in de zomermaanden kan het gebeuren dat de potgrond sneller uitdroogt. Daarom raden we je aan om steeds met je vinger de vochtigheid van de grond te controleren. Als de grond nog vochtig is, hoef je geen water te geven.
Laat in iedere bladoksel slechts één bloem staan en verwijder de rest. De vruchten worden zo groter. Een stuk of vier paprika's per plant is al heel mooi. Als je meer vruchten laat ontwikkelen, belast dat de plant te veel en dat gaat ten koste van de kwaliteit.
Hoe langer de paprika rijpt, hoe roder de kleur wordt. Paprika's rijpen van groen naar geel, van geel naar oranje en van oranje naar rood. Wanneer de paprika geoogst is, verandert de kleur niet verder. Omdat rode paprika's het meeste tijd krijgen om te rijpen, zijn ze het zoetst van smaak.
Paprika kun je gemakkelijk zelf kweken. Het is een heerlijke vruchtgroente die je al in het vroege voorjaar kunt voorzaaien in huis of in een kas. Als het in mei warmer wordt buiten kunnen de stekken naar buiten en in de volle grond. Zo geniet je in de zomer al van zelf gekweekte paprika's.
In principe heeft elke paprika zaadjes, als je de paprika open snijd zie je bovenaan bij de steel een rondje waar zaadjes aan zitten. Díe haal ik er af en doe ze in een papieren enveloppe en schrijf de naam er op.
De groene paprika is eigenlijk de onrijpe soort en wanneer hij rijp is kleurt hij rood. De groene smaakt dan ook bitterder dan de rode. Deze is zoeter. De zaadjes binnenin de vrucht zijn echter bij beide soorten bitter en maken het hele gerecht bitterder en dit is niet lekker!
De paprikaplant is eigenlijk struikachtige plant die houdt van ongeveer 25 graden. Aangezien in ons klimaat de teelt ongeschikt is voor buitenteelt, vindt de productie plaats in kassen. In de volle grond wordt de plant circa 1 meter hoog, in de kassen tot 4,5 meter.
Hoe lang duurt het voordat een groene paprika rood wordt? Het duurt ongeveer 10 tot 12 weken voordat een groene paprika rood wordt. Paprika's groeien het best in een warm, vochtig klimaat met veel zonlicht. Als de paprika's rijp zijn, worden ze rood.
Het antwoord op onze vraag is zeer kort. Groene paprika's zijn eigenlijk onrijpe paprika's. Afhankelijk van de variëteit kunnen ze in een later stadium allerlei kleuren aannemen: rood, oranje, geel, …
Ze groeien allemaal aan dezelfde plant. Het verschil zit hem alleen in hoeveel tijd ze hebben gekregen om te rijpen. Een onrijpe paprika heeft een groene kleur. Een paprika die rijp is kan de kleuren geel, oranje of rood krijgen.
Bij tomaten kan je ook nog paprika, meloenen, pepers, en komkommers planten. Wel te verstaan als ze groot genoeg is .
Een paprikaplant zal de eerste twintig centimeter als één stengel uitgroeien. In dit stadium moeten we enkel de zijscheuten verwijderen, bloemen zijn er op dat moment nog niet. Na een tiental bladeren krijgen we de eerste splitsing van de scheuten. Deze scheuten zullen op hun beurt na ieder blad opnieuw splitsen.
De plantafstand in de rij bedraagt 40 cm, de afstand tussen de rijen bedraagt 80 cm. De kiemblaadjes mogen niet onder de grond terechtkomen bij het uitplanten en de planten moeten worden gesteund. De kluit komt 1 cm boven de grond uit. Na het planten worden de paprikaplanten water gegeven.