De barcode werd in de Verenigde Staten bedacht en daar tot voor kort de Universal Product Code (UPC) genoemd. Het eerste product waarvan de UPC-code werd gescand, was een pakje kauwgum. Dat gebeurde op 26 juni 1974 in een supermarkt in Troy, Ohio.
44 jaar geleden, op 26 juni 1974, werd om 8.01 uur bij een Amerikaanse Marsh supermarkt in Troy, Ohio het eerste product met een barcode gescand bij de kassa. Vóór deze introductie ging alles handmatig. Het prijzen, invoer bij de kassa en ook de voorraden werden handmatig geteld.
De eerste keer dat een streepjescode in een supermarkt werd gebruikt was op 26 juni 1974, toen Clyde Dawson een pakje Wrigley's kauwgom kocht bij Marsh's Supermarket in Troy, Ohio.
Producten van Nederlandse bedrijven worden aangeduid met de cijfers 87, Belgische en Luxemburgse producten met de cijfers 54. Duitsland echter heeft de cijfers 400 tot en met 440 toegewezen gekregen, Frankrijk de cijfers 30 tot en met 37 enz.
Inmiddels zijn er meer dan twintig soorten streepjescodes. Er zijn codes met alleen streepjes, codes met streepjes en getallen, codes met slechts twee type lijnen (dik en dun), maar ook codes met wel vier lijndikten. Dat maakt de voorraad mogelijk streepjescodes nog veel groter.
De eerste echte snoepjes ontstonden in het jaar 1510, dat was in het Graafschap Vlaanderen. Vroeger werd snoep suikerwerk genoemd, ze smolten rietsuiker en voegde er bepaalde smaken aan toe. In het begin was het snoep vooral bekend bij de rijke mensen.
Snoep is zoet en bijna iedereen houdt van die zoete smaak. Toch heeft snoep niet altijd bestaan. In de oertijd waren er bijvoorbeeld nog geen dropjes. De eerste mensen op aarde snoepten daarom fruit.
Het idee om van rietsuiker allerlei soorten snoep te maken,ontstond rond 1510 in de Zuidelijke Nederlanden. De suiker werd toen eerst verhit en daarna werd er een smaakje bij gedaan. De Duitse keizers lieten het suikerwerk uit de Zuidelijke Nederlanden (nu Nederland) halen.
De streepjes- en de cijfercode. De cijfers worden vertaald naar streepjes zodat je het product kunt scannen. Maar de cijfers en streepjes betekenen dus hetzelfde. De streepjescode in de supermarkt bestaat uit 13 cijfers.
De witte streepjes leest de scanner als een 0 en de zwarte streepjes als een 1. Zo ontstaat er een code van 84 0'en en 1'en. Deze superlange code vertaalt de computer in de kassa naar een product. Als de streepjes beschadigd zijn, kan de caissière de cijfercode in de kassa overtypen.
Wat zijn barcodes? Een barcode of streepjescode is een opeenvolging van lijnen die door een barcode scanner gelezen kan worden. De code kan bestaan uit uitsluitend cijfers of uit een combinatie van cijfers, letters en leestekens. Een barcode wordt gekoppeld aan een product waardoor het product altijd traceerbaar is.
EAN staat voor Europees Artikel Nummer. Een EAN is cijfercode die op alle producten terug te vinden is. Deze cijfercode wordt omgezet naar streepjes of een QR-code zodat het product gescand kan worden. Uiteindelijk is het een nummerreeks die het product uniek identificeerbaar maakt.
Barcode op zich niet wettelijk, maar wel aangewezen omwille van verplichte traceerbaarheid.
In principe is een barcode uniek per product, maar niet per stuk. Als zij tenminste voldoen aan de (wereldwijde) standaard EAN. Een barcode is eigenlijk een manier waarmee software snel (dmv een scanner) een artikel kan herkennen. De streepjescode staat dus eigenlijk voor een artikelnummer.
Van alle soorten snoep is drop in Nederland het populairst. Meer dan twintig procent van alle verkochte snoep is drop. In totaal gaat er voor miljoenen euro's drop over de toonbank: in 2011 voor zo'n 168 miljoen!
In 1931 liet hij de naam van de lekkernij vastleggen: lollipop, naar een beroemd renpaard met de naam Lolly Pop. Volgens een andere versie is het woord lollipop een samenstelling van het oude Noord-Engelse woord lolly ('zwaar') en het woord pop ('slaan').
Duimdrop, zoethout, nougat, zwart witjes enz. Allemaal Oud Hollands snoepgoed van vroeger. Vroeger gingen we nog even langs dat winkeltje om snoepjes te halen voor een paar centen.
Inclusief chocolade en kauwgom verorbert de gemiddelde Nederlander zo'n 11 kilo snoep per jaar. Dat is een stuk meer dan het Europese gemiddelde, dat rond de 8,5 kilo ligt.
Suikers en kleurstoffen
Denk aan bijvoorbeeld vitamines. Snoep bevat helemaal geen voedingsstoffen, maar wel veel suikers en kleurstoffen. Te veel suiker is ongezond, want het doet niks goeds voor je lichaam. Ook zijn suikers verslavend, waardoor je steeds maar weer snoep wilt blijven eten.
In 1909 vond een zekere Charles Gordon Maynard ze uit in het atelier van de snoepwinkel van z'n vader. Hij gaf z'n snoepje vijf verschillende kleuren en vormen, en noemde ze “port, sherry, champagne, claret en burgundy”. Da's meteen ook de link met de naam 'winegum', want echte wijn zit er niet in.
Als je solliciteert op jobs in een ander land, dan voeg je het landnummer toe (0032 of +32).
De mobiele nummers hebben een zonenummer van een 0 plus 3 cijfers en beginnen steeds met 04, net zoals het zonenummer van Luik. Het derde getal (dus na de 04) duidt aan welke operator het nummer initieel heeft toegekend. 046 staat voor Telenet, 047 voor Proximus, 048 voor Base en 049 voor Orange.