De geschiedenis van het carbidschieten is niet goed bekend. De traditie voert mogelijk terug tot de Germaanse joelfeesten. In de 19e eeuw bestond zowel op het platteland als in de stad het gebruik om op bijzondere dagen kabaal te maken.
Regels voor carbidschieten
Carbidschieten is alleen toegestaan op 31 december van 10.00 uur tot 1 januari 02.00 uur.
De deksel of de bal schiet vervolgens uit de bus en komt tientallen meters verderop terecht. Carbidschieten is een (Nederlandse) traditie rondom oud & nieuw. Het verschilt per gemeente of carbidschieten is toegestaan.
Het produceren van carbid gebeurd door steenkool met een hoog gasgehalte gezamenlijk met ongebluste kalk (calciumoxide) te verhitten. Dit gebeurd met een temperatuur tot wel 2000 graden Celsius. De steenkoolcokes worden in een vlamboogoven in verschillende lagen opgestapeld met daartussen de ongebluste kalk.
Door carbid in contact te brengen met water ontstaat er een chemische reactie waarbij acetyleengas vrijkomt. Dit gas is zeer explosief en zorgt bij het schieten voor de harde knallen. Vroeger werd dit gedaan om boze geesten te verjagen. Midden jaren '70 groeide het carbidschieten uit tot een meer sociale activiteit.
Calciumcarbide, ook wel carbid genoemd, is niet direct gevaarlijk en al helemaal niet zwaar giftig zoals sommige nieuwsbronnen beweren (al moet je het natuurlijk niet opeten), maar dat glas in je voet is niet ideaal.
Carbid (Calcium Carbide) is een vaste stof waarbij, als het met water in contact komt, er een zeer brandbaar gas vrijkomt.
De inspectie waarschuwt dat als carbid in contact komt met water, een zeer brandbaar gas vrijkomt dat makkelijk explodeert. Dat gebeurt niet alleen bij vloeibaar water; ook vocht in de lucht kan voor dit soort gevaarlijke situaties zorgen.
Het traditioneel schieten met carbid is niets anders dan het ontwikkelde acetyleen gas te laten ontbranden / exploderen. Bij het wegvliegen van het projectiel uit het zwakste punt ontstaat dan een harde knal. Acetyleen is het gas dat vrij komt bij het in contact brengen van carbid met water (H2O).
carbid (zn): calcium carbide.
Carbidschieten valt niet onder het Vuurwerkbesluit, dat betekent dat er andere regels zijn. Deze regels verschillen vaak per gemeente en staan opgenomen in de Algemene Plaatselijke Verordening. Check dus goed wat jou gemeente wel en niet toelaat en waarvoor je toestemming moet aanvragen.
Een klein handje (ca. 150 gram) is voldoende voor een heftige knal. Dit carbid kun je enkele malen hergebruiken. Met 5 kg heb je al ruim voldoende voor een paar uur knallen met 1 melkbus.
Vooral verboden waar het geen traditie is
Vooral in het zuiden en westen van het land kleuren relatief veel gemeenten rood. Dat is opvallend. Het geknal komt daar namelijk van oudsher niet voor, juist in delen van Oost- en Noord-Nederland is carbidschieten een traditie.
Waarschijnlijk heb je teveel water bij het carbid gedaan. Het kan ook zijn dat je te lang hebt gewacht. Als dat het geval is, is er te veel gas vrijgekomen om tot ontploffing te kunnen komen.
Hiervoor moet je een klein gaatje (ongeveer 3 mm.) in de melkbus boren. Dit doe je of in het midden van de bodem of aan de zijkant in de buurt van de onderkant. Dit gat is nodig om het gas te kunnen ontsteken.
Hoeveel carbid
Om het geheel wat te versnellen doet men in de praktijk daarom meestal 2 tot 3 brokken (ca 200 gram) carbid in de melkbus zodat de reactie in totaliteit wat sneller verloopt. Het carbid dat niet gereageerd heeft met water kunt u na het schot gewoon weer hergebruiken voor de volgende knal.
Voor het kopen van carbid hoef je gelukkig niet op zoek. Je kunt het bij carbidshop.com gewoon online bestellen. Carbid is, mits goed en droog verpakt, jaren houdbaar.
Carbid, ook wel calciumcarbide genoemd, is een chemische verbinding van calcium en koolstof. Bij het schieten worden er vrij grote stukken carbid in een melkbus of blikje gedaan. Er wordt water of spuug over carbid gedaan, waardoor een gas, ethyn genoemd, vrijkomt.
Voeg 50 tot 75 ml water toe aan het carbid in de bus (het volume van een borrelglaasje). Te veel of te weinig water verslechterd het resultaat. Onmiddelijk treedt de nodige gasvorming op met een sissend geluid.
Carbid is overigens niet aangemerkt als vuurwerk , waardoor het in principe niet valt onder het verbod.
Carbidschieten gaat kort door de bocht zo: je gooit 3 klompen carbid in een melkbus die goed vastgesjord staat op een pallet, je doet er ongeveer 50 ml water bij en je drukt de bal er goed in, tot ongeveer 80 procent. Daarna houdt je de gasbrander bij het gaatje aan de achterkant van de melkbus: knal!
Een carbidlamp is een lamp die als energiebron carbid gebruikt, waaruit door reactie met water het gas acetyleen (ethyn) ontstaat, dat bij verbranding een helder witte vlam produceert. De reactie, waarbij water op het carbid druppelt, vergt een nauwkeurige en lastige afstelling.
Calciumcarbide (ook bekend onder de benamingen carbid, karbiet of carbuur) is een anorganische verbinding van calcium en koolstof, met als brutoformule CaC2. De stof komt voor als een witgeel tot grijsblauw kristallijn poeder of als brokken. Formeel is calciumcarbide het calciumzout van ethyn.
Carbid schieten
Door carbid in contact te brengen met water ontstaat er een chemische reactie waarbij acetyleengas vrijkomt. Dit gas is zeer explosief (zeer snelle verbranding) wat ervoor zorgt dat bij het schieten harde ontploffingen tot stand komen.