Gezonde urine is lichtzuur en heeft een zwakke, bouillonachtige geur. Voeding (uien en knoflook bijvoorbeeld), kruiden, voedingssupplementen, onvoldoende inname van vocht en geneesmiddelen kunnen allemaal de urinegeur beïnvloeden, net als een (urineweg)infectie.
Urine is over het algemeen licht geel, zuur en nagenoeg geurloos. Urine stinkt niet of nauwelijks zolang iemand voldoende drinkt. Onvoldoende vochtinname is dan ook de voornaamste reden van sterk ruikende urine. Bij het drinken van te weinig water verandert de kleur en geur van de urine.
Uitdroging kan een sterke urinegeur veroorzaken
Als urine donker van kleur is met een sterke geur, kan dit wijzen op uitdroging. Sterk geconcentreerde urine, veroorzaakt door een lage vochtinname, ruikt vaak sterk. Wanneer urine te geconcentreerd is, irriteert het ook de blaaswand.
Vrijwel iedereen is bekend met de geur die urine verspreidt na het eten van asperges. Maar ook op andere momenten kan de urine van geur veranderen. Door sommige medicatie bijvoorbeeld, of wanneer je bloedsuikerspiegel aan de hoge kant is.
Je hebt een blaasontsteking
Wanneer je een ontsteking hebt opgelopen aan je urinewegen, geeft je lichaam vaak ook een andere geur af dan normaal. Om precies te zijn: je plas ruikt in geval van een blaasontsteking vaak naar ammoniak.
Sluip dus voor een subtiele geur check-up eerst naar de koffie-automaat en ruik daarna of het nog snor zit met je eigen geurtje. Valt het tegen? Dan heb je alvast een bakje troost om de publieke vernedering door te spoelen, om vervolgens naar deodorant te grijpen.
Het eiwit laat je urine schuimen en kan een duidelijk zichtbare laag schuim op de urine veroorzaken. Het schuim blijft ook liggen op de urine. Vochtophoping, zoals gezwollen benen, enkels en geslachtsdelen. Dit wordt veroorzaakt doordat de nieren door het eiwitverlies in de war raken.
Dat is een teken dat de bloedsuikerspiegel enorm hoog is. Het lichaam kan geen suikers meer uit het bloed halen en krijgt daardoor een tekort aan energie. Als alternatief gaat het lichaam vetten verbranden. Daarbij komen afvalproducten vrij, die ruiken naar aceton.
Een volwassene plast normaal gesproken drie tot acht keer per dag, afhankelijk van de vochtinname. Meestal is de urine lichtgeel tot goudgeel van kleur. Bij minder geconcentreerde urine is de kleur lichter. Urine kan ook kleurloos, bruin, zwart of zelfs paars zijn.
De urinegeur verwijderen kunt u onder andere doen met biotex en water. Niet alleen haalt het de geur weg die erg blijft hangen, maar ook kan het de lastige vlekken weghalen die urine ook met zich meebrengen. Zo komt het vaak voor dat het gebeurt in bed.
Normaal gesproken plassen we per 24 uur ongeveer zes á zeven keer, waarvan soms één keer 's nachts. Als u vaker moet plassen – misschien wel ieder uur- dan spreken we van een overactieve blaas.
Als de nieren gezond zijn, zit er dan ook bijna geen eiwit in de urine. Als er wel eiwit in de urine zit, dan is dat vaak een teken van nierschade. Hoe meer eiwit in de urine zit, hoe slechter het met de nieren gesteld is en hoe slechter het in de toekomst met de nieren zal gaan.
Daarnaast kunnen ook emotionele factoren, medicijngebruik (plaspillen) of drinkgedrag (hoge vochtinname of alcohol drinken) een rol spelen. Je kunt ook last hebben van een overactieve blaas. Als je veelvuldig moet plassen, meer dan 3 liter per dag, dan lijd je aan polyurie.
Worden er meer dan de normale hoeveelheden eiwitten in de urine teruggevonden, dan wordt de oorzaak daarvan nagegaan. Proteïnurie kan van voorbijgaande aard zijn, als gevolg van koorts, ontstekingsziekten, sportinspanningen, hartaandoeningen of verhoogde bloeddruk (hypertensie).
Kenmerkende klachten van een urineweginfectie zijn pijn bij het plassen, klachten van aandrang en frequent kleine beetjes plassen. Soms doen zich bijkomende klachten voor zoals troebele en/of stinkende urine, koorts, bloed in de urine en pijn in de rug, flanken, onderbuik of genitaalstreek.
Cafeïne zit bijvoorbeeld in koffie, energiedrankjes, cola en chocola. Deze stof kan de blaas irriteren en 'm overuren laten draaien.
Als je urine bruinrood van kleur is, kan dit een teken zijn van een leverontsteking. Je darmen geven een bruine galkleurstof – ook wel urobiline genoemd - af aan je lever. Als je lever ontstoken is, kan hij de urobiline niet goed verwerken.
Er wordt aangeraden om 1,5 tot 2 liter water per dag te drinken. Bij deze vochtinname gaat een volwassene gemiddeld 5 tot 8 keer per 24 uur naar het toilet. Plast u 8 keer of minder op een dag? Dan wordt dat gezien als een normale plasfrequentie.
Als je meer dan 3 liter per 24 uur plast, lijd je mogelijk aan polyurie. In extreme gevallen kun je tot 20 liter per dag plassen! Je moet ook 's nachts vaak plassen. Soms gaat het overmatig plassen gepaard met een droge mond en een groot dorstgevoel.
Een oorzaak van sterk ruikende urine kan zijn dat je niet voldoende drinkt, maar stinkende urine kan ook duiden op een blaasontsteking.
Een ammoniak geur
De geur van ammoniak herken je waarschijnlijk van schoonmaakmiddelen. Maar als je plas zo begint te ruiken, kan dat een reden tot zorg zijn. Als urine sterk geconcentreerd wordt, kan dit voor een sterke ammoniakgeur zorgen. Je drinkt dan waarschijnlijk te water.
Wanneer er te veel stikstof in het lichaam aanwezig is, kan niet alles door de nieren worden verwerkt en zal een gedeelte via het zweet worden uitgescheiden. Als iemand hier te weinig bij drinkt, krijgt het zweet een sterke ammoniakgeur [1,2].
In het begin heeft u er geen last van als uw nieren minder goed werken. Na langere tijd kunt u klachten krijgen zoals vermoeidheid, hoge bloeddruk, hoofdpijn, jeuk, krampen, vergeetachtigheid, slapeloosheid, misselijkheid en verminderde eetlust. De nieren zorgen ook dat de hoeveelheid vocht in het lichaam voldoende is.
Als de nieren het bloed niet meer goed kunnen zuiveren, stapelen afvalstoffen zich op in het lichaam. U kunt dan last krijgen van bijvoorbeeld misselijkheid, jeuk en een algeheel ziek gevoel. Uit onderzoek blijkt dat meestal het creatininegehalte in het bloed te hoog is en dat er minder creatine in de urine zit.