Palperen: voor de tast is de volaire zijde van de vingers het meest geschikt, voor de temperatuurbeoordeling is de dorsale zijde beter. Meestal wordt met de vingers van één hand gepalpeerd.Het palperen van de buik gebeurt met vlakke hand, met lichte druk van de vingers.
Bij de inspectie wordt het hele lichaam bekeken op zoek naar normale en afwijkende lichaamsvormen. Bij de palpatie voelt de onderzoeker met beide handen het lichaam op afwijkingen. Bij percussie beklopt de onderzoeker lichaamsdelen en onderscheidt zo vocht, weefsel of gas.
Fysiek onderzoek dat erin bestaat met de handen en vingers op het lichaamsoppervlak te drukken om de interne organen en weefsels te voelen en om afwijkingen op te sporen.
De gynaecoloog stelt je vragen en doet een lichamelijk onderzoek. Hij of zij voelt aan je buik en klopt erop. Zo kan de arts vocht in de buik of een tumor van de eierstok opsporen. Vaak voelt de arts ook of de lymfeklieren in de liezen of hals groter zijn dan normaal.
Het lichamelijk onderzoek bestaat uit het bekijken, beluisteren, bekloppen en bevoelen van uw lichaam. Zo kan de arts afwijkingen op het spoor komen van bijvoorbeeld de longen, de lever of het zenuwstelsel. Lichamelijk onderzoek vindt voornamelijk plaats aan de buitenkant van uw lichaam.
Dit onderzoek doen artsen om de dichtheid, inhoud, begrenzingen en grootte van organen te onderzoeken. Met percussie kunnen ze ook vaststellen of er vloeistof of lucht aanwezig is. Het bekloppen gebeurt met de vingers. Bij auscultatie luistert de arts met een stethoscoop op borst, rug en buik.
Houd de kop van de stethoscoop een poosje in je handen voordat je gaat ausculteren, zodat deze een beetje op temperatuur kan komen. beetje open, waarbij hij zuchtend adem haalt. Daarbij mag hij zijn eigen tempo aanhouden. Ademgeruis ontstaat in de grotere luchtwegen door turbulenties in de luchtstroom.
U merkt meestal niets van een verwijde buikslagader. Sommige mensen hebben wel klachten, zoals vage buikpijn of rugpijn. Ook voelen sommige mensen de slagader kloppen in hun buik.
De alvleesklier, ook wel pancreas genoemd, is een langgerekte trosvormige klier die bovenin de buik ligt, vlak achter de maag. De alvleesklier maakt hormonen aan en geeft deze af aan het bloed.
De arts luistert naar het hart, de longen, de buik of darmen en de slagaders (grote bloedvaten). Hij gebruikt zijn oor of anders een speciaal medisch instrument, beter gekend als een stethoscoop. Ook beluistert hij zo via slagaders de pulsaties (kloppingen) in de armen en benen.
Handpalpatie Hand plat op weefsel leggen, druk geven hierdoor kun je voelen wat voor weefsel, en vorm het gepalpeerde oppervlak heeft. Omvattende palpatie Globaal een vorm palperen, en verschuifbaarheid weefsel vaststellen. ( palpatie met duimen ) Duimen zijn minder gevoelig, vingers kun je beter mee registreren.
Auscultatie wordt voornamelijk gebruikt om hart- en ademgeluiden te versterken om eventuele afwijkingen vast te stellen. Ook is het mogelijk darmgeluiden, vaatgeluiden en geluiden van een ongeboren kind te beluisteren.
Loslaatpijn is het verschijnsel dat de patiënt pijn voelt op het ogenblik waarop de onderzoeker die een vinger op een bepaald punt gedrukt houdt, deze vinger wegrekt. Loslaatpijn veroorzaakt door het in trilling brengen van het onstoken peritoneum is een kenmerkend verschijnsel bij appendicitis.
Het palpabel zijn van de milt hoeft niet altijd patho- logische betekenis te hebben. Zo werd bij onderzoek on- der 2200 gezonde eerstejaarsstudenten bij 63 (2,86%) een palpabele milt gevonden.
Auscultatie van het hart wordt op vier plekken gedaan: de 2e intercostaal ruimte rechts en links, 4e intercostaalruimte links en de 5e intercostaal ruimte links in de mid-claviculairlijn (bij de apex cordis). Op deze plekken zijn afwijkingen aan de verschillende hartkleppen het duidelijkst hoorbaar.
De ictus cordis bevindt zich binnen het midclaviculairlijn ( wanneer dit in rugligging buiten de midclavulairlijn gezien wordt, is dit suggestief voor een vergroot hart) Hetzelfde geldt voor een ictus die meer dan 10.5 cm buiten de midsternaallijn te voelen is.
Over een navelbreuk
Een navelbreuk (hernia umbilicalis) is een uitstulping van het buikvlies in de navel. Dit komt door een opening of zwakke plek in de buikwand. Een navelbreuk kan aangeboren zijn, maar ook als volwassene kun je er last van krijgen. Een aangeboren navelbreuk komt voor bij één op de zeven pasgeborenen.
Zo kun je schimmelinfectie navel voorkomen
Was je navel voorzichtig met een zeep die bacteriën tegengaat. En was hem bij voorkeur elke dag. Droog je navel goed af na het baden of douchen om hem droog te houden en niet het middelpunt van een "schimmelfeest" te laten zijn.
Het antwoord is even bizar als eenvoudig: Silke is geboren zonder navel. “Bij mijn geboorte zaten mijn organen niet in mijn buik, zoals bij gezonde baby's”, legt Silke uit aan onze redactie. “Ze zaten in plaats daarvan in de navelstreng.”
Stress en de buik
Dit zorgt voor een verhoogde hartslag, meer adrenaline en een sneller reactievermogen. Dit heeft wel als gevolg dat er minder bloed naar de darmen gaat. De darmfuncties worden hierdoor vertraagd. Dit kan leiden tot verschillende darmklachten, zoals maagpijn, verstopping en een opgeblazen buik.
Zijn hartkloppingen (ab)normaal? Dat je af en toe je hart bewust voelt, is in bepaalde omstandigheden volkomen normaal. Tijdens een intense fysieke activiteit bijvoorbeeld, of bij emotionele stress of angst. Op die momenten is je verhoogde hartactiviteit zelfs functioneel.
Een aneurysma is een zwakke plek in een slagader. De wand van het bloedvat is hier dunner, waardoor een uitstulping ontstaat. De vaatwand wordt hierdoor steeds dunner en uiteindelijk kan deze scheuren.
De dokter luistert ook altijd naar je longen. De dokter noemt dat met een deftig woord auscultatie. Daarvoor heeft hij een stethoscoop. Eigenlijk is dat gewoon een apparaatje dat het geluid van de ademhaling in de longen versterkt, zodat hij het beter kan horen.
Bij stemgeleidingstesten (stemfremitus en bronchofonie) wordt gebruikgemaakt van het feit dat verminderde luchthoudendheid van het longweefsel met open luchtwegen de voortgeleiding van de stem versterkt. Bij de stemfremitus voelt de arts de vibraties van de thoraxwand, bij bronchofonie luistert hij met de stethoscoop.
De eerste harttoon is te horen bij het sluiten van de hartkleppen tussen boezem en kamer, de mitraalklep en de tricuspidaalklep. De tweede harttoon is te horen bij het sluiten van de kleppen boven in het hart, de pulmonaalklep en de aortaklep. Het ene stel kleppen opent als het andere stel sluit, en vice versa.