Stap 1: Bedenk dat de vorm van de formule y = ax + b is. Stap 2: Bereken b door x = 0 in te vullen in de formule. Stap 3: Bereken a met behulp van de formule: richtingscoëfficiënt a=verticale afstandhorizontale afstand. Stap 4: Schrijf de formule op.
Van grafiek naar formule
De lijn gaat door een gegeven punt van de y-as en een ander punt. Omdat nu het snijpunt op de y-as gegeven is, weet je het getal b in de formule: y = ax + b. Met behulp van het andere gegeven punt van de lijn kun je nu de richting van de lijn bepalen (de richtingscoëfficiënt).
De standaardfunctie behorend bij een lineair verband is y = ax + b, waarbij a het hellingsgetal en b het startgetal (ook wel de beginwaarde genoemd) is. Het hellingsgetal geeft aan hoeveel eenheden de functie omhoog ofwel omlaag gaat als de x waarde 1 eenheid omhoog gaat.
U kunt een eenvoudige formule maken om waarden in een werkblad op te tellen, af te trekken, te vermenigvuldigen of te delen. Eenvoudige formules beginnen altijd met een gelijkteken (=), gevolgd door constanten (getalwaarden) en rekenoperatoren, zoals plus (+), min (-), een asterisk (*) of een deelteken (/).
Een formule begint altijd met een gelijkteken (=), dat kan worden gevolgd door getallen, wiskundige operatoren (zoals een plus- of minteken) en functies waarmee de kracht van een formule echt tot zijn recht komt.
Een verticale lijn heeft geen richtingscoëfficiënt. De grafiek van de vergelijking y = a x + b is een rechte lijn. De factor a (waarmee x wordt vermenigvuldigd) is de richtingscoëfficiënt van de lijn. De richtingscoëfficiënt geeft aan hoeveel de y verandert als de x met één toeneemt.
De formule van een lineaire trendlijn is van de vorm y = a t + b . De variabele t geeft meestal de tijd aan. Met deze trendlijn kan men dan voorspellingen doen voor de toekomst. Als de puntenwolk dicht op de trendlijn ligt, dan is de nauwkeurigheid van de voorspelling beter dan wanneer de puntenwolk erg 'breed' is.
Bij een formule van de vorm f(x) = a(x - p)2 + q kun je direct de coördinaten van de top van een parabool invullen, namelijk (p,q).
Een exponentieel verband heeft de formule y = b • g t. Hierbij is b weer de beginwaarde. Er staat ook nog iets nieuws, de g. De g is de groeifactor.
Methode. De algemene vorm van een kwadratische formule is y = ax2 - bx + c. Aan de formule kun je al direct zien welke vorm de grafiek zal hebben, namelijk: Als a een positief getal is (a > 0), is de formule een dalparabool.
De algemene formule voor een lineair verband is y = a·x + b. Dus de opdracht wordt: Zoek de getallen a en b. a is het hellingsgetal of richtingscoëfficient. Deze kun je vinden door de verandering van y te delen door de verandering van x.
Een formule is een wiskundige zin met variabelen. Je gebruikt een formule om het verband tussen variabelen te beschrijven of om een rekenregel kort op te schrijven. Een formule wordt vaak zo kort mogelijk geschreven. Woorden in de formule, de variabelen, worden afgekort tot één letter (liefst geen hoofdletters).
Een lineaire functie schrijf je als f(x)=ax+b (of y=ax+b). A is de richtingscoëfficiënt (rico). A bepaalt namelijk de richting van de rechte. B is het snijpunt met de y-as.
De standaard lineaire formule is altijd y = ax + b. De a is de richtingscoëfficient en de b is de beginwaarde van de lijn. Dit gebruik je om de lijn in het assenstelsel te weergeven.
Een trend of (wiskundig geformuleerd) trendlijn is het geschatte verloop van een bepaalde ontwikkeling, vaak gebaseerd op historische data. Een trendlijn tracht de langere termijnbeweging als van een periode weer te geven. Deze trendlijn kan bijvoorbeeld geëxtrapoleerd worden op basis van beschikbare data.
De lengte van lijnstuk AC vind je door de x -coördinaten van A en C van elkaar af te trekken. De lengte van lijnstuk CB vind je door de y -coördinaten van B en C van elkaar af te trekken. De lengte van lijnstuk AB is gelijk aan |AB|=√(1−3)2+(2−1)2=√5 | A B | = ( 1 - 3 ) 2 + ( 2 - 1 ) 2 = 5 .
Een veel voorkomende formule is: y = ax + b. Dit is de algemene vorm van een lineaire formule en binnen deze formule bestaat een lineair verband tussen x en y.
Klik op het tabblad Invoegen in de groep Illustraties op Vormen. Klik onder Lijnen op de gewenste lijnstijl. Klik op een beginlocatie in het document, sleep de muisaanwijzer naar een andere locatie en laat de muisknop los.
Wanneer een formule niet wordt berekend, moet u controleren of automatische berekening is ingeschakeld in Excel. Formules worden niet berekend als handmatige berekening is ingeschakeld.
Als u de oorspronkelijke celverwijzing wilt behouden wanneer u de formule kopieert, vergrendelt u deze door een dollarteken ($) te typen vóór de cel- en kolomverwijzingen. Wanneer u bijvoorbeeld de formule =$A$2+$B$2 kopieert van C2 naar D2, blijft de formule precies hetzelfde. Dit is een absolute verwijzing.