De Koude Oorlog was een periode van politieke spanning en militaire dreiging tussen de Verenigde Staten en de Sovjet-Unie, die duurde van het einde van de Tweede Wereldoorlog in 1945 tot het uiteenvallen van de Sovjet-Unie in 1991.
De Koude Oorlog (1945-1991) is een fase uit de wereldgeschiedenis waarin sprake was van een gewapende vrede tussen de kapitalistische wereld (met de Verenigde Staten als aanvoerder) en communistische landen die onder invloed van de Sovjet-Unie stonden.
Kort na het einde van de Tweede Wereldoorlog begon de Koude Oorlog. De ideologische tegenpolen de Verenigde Staten en de Sovjet-Unie waren overgebleven als de enige twee grootmachten, en de vijandschap tussen beide landen zou de internationale politiek van de komende periode gaan bepalen.
Amerika en de Sovjet-Unie zijn de grote winnaars van de oorlog. Beide landen hebben een sterk leger en willen niet voor elkaar onder doen.
Op de Conferentie van Jalta kwamen van 4 tot 11 februari 1945 drie geallieerde leiders bij elkaar: Roosevelt van de Verenigde Staten, Churchill van het Verenigd Koninkrijk en Stalin van de Sovjet-Unie.
Dankzij het progressieve beleid van Sovjetleider Michail Gorbatsjov wordt er eind jaren 80 een kernwapenverdrag opgesteld tussen de VS en de Sovjet-Unie. Het soepele bewind van Gorbatsjov leidt tot revoluties in het Oostblok. De Sovjet-Unie valt uiteen en zo komt de Koude Oorlog tot een einde.
In Jalta bespraken Roosevelt en Churchill met Stalin de voorwaarden waaronder de Sovjet-Unie de oorlog tegen Japan zou ingaan. Alle drie waren ze het erover eens dat, in ruil voor de potentieel cruciale deelname van de Sovjet-Unie aan het Pacifische toneel, de Sovjets een invloedssfeer in Mantsjoerije zouden krijgen na ...
Vladimir Lukin, voormalig buitenlandadviseur van Boris Jeltsin; Aleksandr Bessmertnykh, voormalig Russisch minister van Buitenlandse Zaken; Sergio Chroesjtsjov, zoon van Nikita S. Chroesjtsjov die onlangs Amerikaans staatsburger werd, zijn het er allemaal over eens dat de Verenigde Staten de Koude Oorlog hebben gewonnen.
In Groenland is nog nooit een oorlog geweest, wel is er een (Deens) militaire basis gevestigd.
Nederland stond in dit conflict aan de kant van de Verenigde Staten en was dan ook lid van de NAVO. Tijdens deze Koude Oorlog, die duurde tot de jaren negentig, is het nooit gekomen tot directe gevechten tussen de Verenigde Staten en de Sovjet-Unie.
De volgende landen van de Europese Unie zijn geen lidstaten van de NAVO: Ierland, Oostenrijk, Cyprus en Malta. Oostenrijk wil geen lid worden omdat het land, toen het na inwerkingtreding van het Oostenrijks Staatsverdrag in 1955 weer zelfstandig werd, verklaarde voor eeuwig neutraal te blijven.
Stalin was een van de bolsjewistische revolutionairen die meehielpen met de Oktoberrevolutie in Rusland. Van 1922 tot zijn dood in 1953 was hij officieel secretaris-generaal van de Communistische Partij van de Sovjet-Unie.
Zijn besluit kwam na veel discussie en advies van de staf van het Witte Huis, die verschillende standpunten hadden. Sommige adviseurs vonden dat het creëren van een Joodse staat het enige juiste antwoord was op de holocaust en dat het de Amerikaanse belangen ten goede zou komen .
Einde van de Koude Oorlog
De val van de Sovjet Unie zorgde er vanaf 1991 voor dat het communistisch regime zijn greep op Oost-Europa verloor. Na het einde van de Koude Oorlog brak er een nieuw tijdperk aan, maar volgens schrijver Henk Hofland ontbrak het in de jaren negentig aan een duidelijke nieuwe ideologie.
De economie van de DDR had veel te lijden van de grote hoeveelheid vluchtende burgers, die voornamelijk bestond uit hoogopgeleide, jonge mensen. Om een definitief einde te maken aan de leegloop van Oost-Duitsland besluit de toenmalige leider van de Sovjet-Unie, Nikita Chroesjtsjov, tot het bouwen van een muur.
Eindantwoord:
De Koude Oorlog kan het best worden omschreven als een gespannen, veertig jaar durende patstelling tussen de Sovjet-Unie en de Verenigde Staten , gekenmerkt door politieke en ideologische conflicten, proxy-oorlogen, economische maatregelen en de nucleaire wapenwedloop.
Toch is dat niet altijd de goede benaming want het was vaak wel de bedoeling om de bommen op doelen in Nederlandse steden te laten vallen. Maar ze werden alleen slecht uitgevoerd. Zo werden in 1944 Deventer, Arnhem, Enschede en Nijmegen gebombardeerd. Bommen in de laadruimte van een bommenwerper.
Wat veel mensen ook niet weten, is dat Laos het meest gebombardeerde land ter wereld is. Er zijn meer bommen op Laos gevallen dan op alle landen samen tijdens de hele Tweede Wereldoorlog. Deze geschiedenis is nog steeds zichtbaar tijdens het reizen door het land.
Op 17 juli 1943 willen de geallieerden de Fokkerfabrieken in Amsterdam-Noord bombarderen. Deze vliegtuigfabrieken werken voor de Duitse oorlogsindustrie. Door een fout missen de bommen hun doel en komen ze terecht op een woonwijk in Amsterdam-Noord. Meer dan 150 burgers komen direct om het leven.
Om de leegloop van de DDR te stoppen, besloot de SU de Berlijnse Muur te bouwen. Deze muur, onderdeel van het IJzeren Gordijn, zorgde ervoor dat het oosten en het westen van Berlijn tot aan het einde van de Koude Oorlog van elkaar waren afgesloten. President Eisenhower werd in 1961 opgevolgd door John F. Kennedy.
Historici die geloven dat de VS de Koude Oorlog wonnen, zijn het er grotendeels over eens dat de Amerikaanse overwinning werd gegarandeerd door financiën . De Verenigde Staten hebben de Sovjet-kas leeggezogen door proxy-oorlogen en de nucleaire wapenwedloop.
Het INF-verdrag van december 1987, ondertekend door Reagan en Gorbatsjov, elimineerde alle nucleaire en conventionele raketten, evenals hun lanceerinrichtingen, met een bereik van 500-1.000 kilometer (310-620 mijl) (korte afstand) en 1.000-5.500 kilometer (620-3.420 mijl) (middellange afstand).
Stalin, die erop stond dat zijn artsen tegen lange reizen waren, verwierp die opties. In plaats daarvan stelde hij voor dat ze elkaar zouden ontmoeten in het Zwarte Zee-resort Jalta op de Krim. Stalins vliegangst speelde ook een rol in de beslissing.
In de Tweede Wereldoorlog vormden de drie grote geallieerde machten — Groot-Brittannië, de Verenigde Staten en de Sovjet-Unie — een Grand Alliance die de sleutel tot de overwinning was. Maar de bondgenoten deelden geen gemeenschappelijke politieke doelen en waren het niet altijd eens over hoe de oorlog gevoerd moest worden.
Japan tijdens de tweede wereldoorlog
Japan wilde 'Azië voor de Aziaten, maar wel onder leiding van Japan'. Japan wilde alle Amerikaanse en Europese koloniën veroveren en zoals zij beweren, bevrijden van de blanke overheersers. De Japanse legers die fanatiek en goed getraind waren veroverden grote delen van Azië.