Hoe herken je weerstand? Weerstand is verzet en kan op verschillende manieren worden geuit: Non-verbaal – zwijgen, niet aankijken, armen over elkaar, onderuitgezakt. Interrumperen – niet uit laten spreken, het gesprek overnemen.
Mensen hebben weerstand tegen veranderingen. Iemand met weerstand is emotioneel, koppig en enigszins irrationeel. Veranderingen leiden tot een soort rouwproces met gevoelens van ontkenning, een vecht of vlucht reactie en uiteindelijk ook de berusting en het zien en benutten van nieuwe kansen.
Zoals het menselijke lichaam weerstand opbouwt om negatieve invloeden van buitenaf weg te werken om ziekten te voorkomen, zo heeft weerstand ook een functie binnen jouw team of organisatie. Weerstand heeft een functie dus. Bij weerstand speelt vaak mee dat mensen de vertrouwde situatie in stand willen houden.
Weerstand ontstaat wanneer iemand zich niet gehoord, gezien of begrepen voelt! Dit gedrag komt veel voor en roept bij alle betrokkenen vaak extra weerstand op tijdens gesprekken.
Weerstand is het vermogen van het menselijk lichaam om negatieve of schadelijke invloeden van buitenaf te weren. Je weerstand zorgt ervoor dat 'indringers', zoals virussen en bacteriën, je lichaam niet ziek kunnen maken.
Deze uitdrukking betekent 'tegenstand bieden aan'. Bij weerstand bieden hoort het voorzetsel aan. Bijvoorbeeld: Aan die verleiding kon ik geen weerstand bieden.
Deze theorie – de basis voor het door VAViA ontwikkelde WWK-model voor het succesvol realiseren van verbeterprojecten – stelt dat bewust menselijk gedrag gestuurd wordt door 3 soorten overwegingen: 1. Waar leidt dit gedrag toe?
In een definitie van weerstand als cognitieve toestand gaat het erom dat mensen nog niet toe zijn aan de verandering. Dat kan betekenen dat zij nog niet weten wat de veran - dering inhoudt of dat zij bedenkingen hebben bij de verandering.
Interne en externe drempels
Denk hierbij aan de dingen die je tegen jezelf zegt of de veronderstellingen van je eigen kunnen (“Ik kan niet goed verkopen” of “mensen zitten toch niet op mij te wachten”). Externe drempels gaan over negatief gedrag van anderen waardoor je je tegen laat houden.
Wanneer een cliënt weerstand heeft tegen de aanpak van de hulpverlener, betekent dit dat de hulpverlener niet goed afgestemd is op de cliënt. Daarom wordt weerstand niet zozeer bestreden als wel erkend en onderzocht. Doel hiervan is de cliënt te helpen om zijn kijk op het probleem te wijzigen.
Als stress aanhoudt, dan blijft het lichaam flink wat cortisol aanmaken. Hierdoor wordt het immuunsysteem voor langere tijd onderdrukt wat een negatief effect heeft op de weerstand en dus op de gezondheid in het algemeen.
Je weerstand is niet simpelweg meetbaar in het bloed. Omdat je immuunsysteem zo'n complex systeem is dat uit zoveel verschillende onderdelen bestaat, is het lastig te meten. In het bloed kan je arts bijvoorbeeld wel zien of je een tekort hebt aan een bepaald type witte bloedcellen.
Veranderkunde is de semiwetenschap van het veranderen. Daarmee ben je er natuurlijk niet. Die kennis over veranderen moet toegepast worden. Veranderkunde is daarom het op een kundige wijze toepassen van (onderbouwde) kennis over veranderen.
De kracht waarmee iemand zelf voor verandering pleit, is sterk voorspellend voor gedragsverandering. Professionals die motiverende gespreksvoering praktiseren, lokken meer verandertaal en minder weerstand uit bij cliënten, vergeleken met meer directieve of confronterende gespreksstijlen.
Een verandering start meestal met een beeld van het doel. Het is nog niet concreet hoe het eruit gaat zien en onduidelijk wat het voor iedereen in gaat houden. Het is de start van een ontdekkingsreis voor jou en je team of organisatie. En kenmerkend van een ontdekkingsreis is dat je niet weet wat je gaat vinden.