Klachten van het SI-gewricht kunnen ontstaan na een ongeval, tijdens of na een zwangerschap, bij bindweefselaandoeningen, bij scoliose, na het operatief vastzetten van lendewervels, bij een groot verschil in beenlengte of bij een abnormaal looppatroon. Soms is er geen duidelijke oorzaak aan te wijzen.
Een blokkering van het SI-gewricht kan met fysiotherapie of manuele therapie worden verholpen. Het gewricht kan worden losgemaakt en eventueel kunnen mobiliserende oefeningen helpen om terugval te voorkomen.
Een veel gestelde vraag is: hoe lang duurt het herstel van het SI-gewricht? Gemiddeld herstelt u binnen twee tot drie weken en zullen de klachten dan ook verdwijnen. Indien de weefsels zijn beschadigd, dan kan herstel vervolgens tot wel 6 weken duren.
Bij axiale spondyloartritis heeft u gewrichtsontstekingen. Vooral de gewrichten tussen onderrug en bekken (SI-gewrichten) en in de wervelkolom zijn ontstoken. Dat geeft pijn en stijfheid in de onderrug en/of nek. De behandeling bestaat uit oefeningen doen, bewegen en pijnstillers die ontstekingen remmen.
Behandeling. In eerste instantie wordt geadviseerd om de klachten te behandelen met pijnmedicatie (zoals ibuprofen of diclofenac) in combinatie met oefentherapie. De oefentherapie is er op gericht om de mobiliteit van het SI-gewricht te verbeteren en om de rugspieren te versterken.
Ontstekingsremmende pijnstillers worden ook wel NSAID's genoemd. Voorbeelden zijn acetylsalicylzuur, carbasalaatcalcium, celecoxib, diclofenac, etoricoxib, ibuprofen, indometacine, ketoprofen, naproxen en tiaprofeenzuur. Deze middelen kunnen verlichting geven en worden nauwelijks in het bloed opgenomen.
Bij de symptomen onder Herkenning van lage rugpijn kun je zelf iets doen: Blijf in beweging ook al heb je pijn. Ga bijvoorbeeld wandelen. Beweging verbetert je uithoudingsvermogen en de kracht van je rug- en buikspieren die je wervelkolom ondersteunen.
Til je zitvlak van de grond, druk je armen tegen de grond en strek je heup naar boven. Trek de tenen van je steunbeen licht naar je toe en voel de spanning in je zitvlak. Houd deze positie tot zes seconden vast en keer dan terug naar de uitgangspositie.
Ga met gestrekte benen op je rug op de grond liggen. Trek in een rustige beweging zo ver mogelijk één knie op richting je borst en houd dit een paar tellen vast. Strek de knie in een rustige beweging weer en doe hetzelfde met het andere been. Herhaal dit vervolgens tien keer.
Het SI-gewricht kan pijn veroorzaken, bijvoorbeeld door artrose. Bij een SI-blokkade worden de zenuwen die naar het SI-gewricht lopen deels onderbroken. Hierdoor kan het pijnsignaal langere tijd minder worden doorgegeven.
Ga op uw rug liggen, uw knieën opgetrokken en uw handen losjes langs uw lichaam. Adem langzaam in tot uw buik opbolt. Trek dan tijdens de uitademing uw bekkenbodem op vanaf het stuitje, alsof u de rits van een strakke broek dichttrekt. Trek uw stuit niet zo ver op dat hij van de grond komt.
Ga rechtop zitten met een beetje holle rug. Leg je voet op je andere knie en duw die knie een klein beetje naar beneden. Beweeg je rug, die nog steeds een beetje hol is, naar voren. Als je het goed doet voel je de rek in de bil en zijkant bovenbeen.
Over het SI-gewricht. Het sacro-iliacale gewricht (SI-gewricht) bevindt zich in het bekken. Het verbindt de iliacale botten (het bekken) met het sacrum, ofwel heiligbeen (onderste gedeelte van de ruggenwervel boven het stuitbeen).
De ziekte van Bechterew begint met pijn en stijfheid, vooral laag in de rug. Na de rugwervels raken ook de gewrichten van schouder, heup en knieën ontstoken. Patiënten met de ziekte van Bechterew zijn vaak moe. In een latere fase kunnen ook de ogen, hart en andere organen ontstoken raken.
Het heiligbeen bestaat uit vijf wervels, de sacrale wervels (S1-S5). Deze wervels zijn vergroeid en vormen samen het heiligbeen. Het heiligbeen is een onderdeel van het bekken.
Wandelen, fietsen en zwemmen zijn goede sporten. Een erg belangrijke spier bij heupklachten is de m. iliopsoas. Deze spier gaat vanaf de voorzijde van de wervelkolom door het bekken naar de heup en buigt de heup bij het aanspannen.
Artrose van de heup begint met stijfheid en pijn bij bewegen. De pijn zit vooral in uw lies, bovenbeen en bil. Soms voelt u het zelfs tot in de knie. De pijn is het ergst wanneer u na rust weer in beweging komt (startpijn of ochtendstijfheid).
Heupartrose en fietsen
Door te bewegen kunnen de klachten verminderen. Dit komt omdat het kraakbeen soepel wordt gehouden door het bewegen. Fietsen is een uitstekende manier om de progressie van artrose af te remmen. Ook versterk en verbeter je met fietsen je spieren, pezen en je conditie.
Niet het belasten van de rug veroorzaakt pijn, maar het stilzitten. 'Hoe meer je beweegt, hoe minder last,' zegt manueel geneeskundige Leo van Deursen. Hij onderzocht pijn bij rugpatiënten en promoveerde hierop. Van Deursen concludeert dat patiënten met lage rugpijn het beste kunnen fietsen.
Begin altijd met paracetamol. Dit heeft de minste bijwerkingen. U kunt ook een gel met pijnstiller op uw rug smeren, zoals diclofenac gel of ibuprofen gel. Kijk bij pijnstillers zoals ibuprofen, naproxen of diclofenac.
Actief blijven en bedrust beperken, helpen bij je herstel. Blijf je dagelijkse activiteiten uitvoeren. En beweeg; bijvoorbeeld wandelen, zwemmen en fietsen. Stress, depressieve gevoelens en angst om te bewegen zorgen ervoor dat de rugpijn minder snel over gaat.
Zuivelproducten, eieren, vlees en suiker staan erom bekend bij sommige artrosepatiënten de gewrichtsklachten te verergeren. Wees hier bij klachten in ieder geval behoudend mee. Een verhoogde inname van vitamine C leidt tot een verminderde kans op achteruitgang van het kraakbeen en pijn in de gewrichten.
Beweging helpt om de spieren en gewrichten soepel te houden. Door regelmatig te bewegen worden de spieren sterker en voorkomt u dat ze stijf worden. De pijn wordt op den duur minder. Begin rustig aan en breid het bewegen steeds verder uit.
Gebruik van extra vitamine D of van levertraan (rijk aan vitamine D én omega-3 vetzuren) kan klachten helpen verminderen. Omdat tekorten aan vitamine D schrikbarend veel voorkomen, vooral bij ouderen, is aanvulling met extra vitamine D wenselijk bij alle vormen van gewrichtsklachten.