Tempeh ruikt meestal naar champignons en kan een beetje funky of kaasachtig ruiken, maar mag nooit naar ammoniak, aceton of alcohol ruiken.
Verse tempeh ruikt naar paddestoel of gist en hooguit een klein beetje naar ammoniak.
HOE WEET IK OF MIJN TEMPEH BEDERF IS? Goede tempeh is stevig met een dikke, witte mycelium en heeft een paddenstoelachtige geur. Tekenen van bederf zijn een slijmerige, plakkerige of papperige textuur. Donkerbruine bonen zonder mycelium, slechte geuren en roze of groene verkleuring geven aan dat tempeh bedorven is.
Bewaar tempeh altijd op een koele en donkere plaats, weg van direct zonlicht en warmtebronnen. Vermijd blootstelling aan vochtigheid, omdat dit schimmelgroei kan stimuleren. Gebruik je zintuigen om te controleren of de tempeh nog goed is. Een vreemde geur of verkleuring duidt op bederf.
De textuur mag niet slijmerig zijn en het aroma moet paddenstoelachtig (of gistachtig) zijn. Een lichte geur van ammoniak is normaal . Deze geur zal toenemen als je te lang incubeert, wat aangeeft dat de eiwitten te veel zijn afgebroken.
Conclusie: de kern van het eten van slechte tempeh
Kook tempeh altijd grondig voordat u het eet om eventuele schadelijke bacteriën te doden. Als u per ongeluk bedorven tempeh eet en symptomen van voedselvergiftiging ervaart, zoek dan onmiddellijk medische hulp .
Wanneer er te veel stikstof in het lichaam aanwezig is, kan niet alles door de nieren worden verwerkt en zal een gedeelte via het zweet worden uitgescheiden. Als iemand hier te weinig bij drinkt, krijgt het zweet een sterke ammoniakgeur [1,2].
Ten minste houdbaar tot datum is niet hetzelfde als een vervaldatum. Je tempeh kan nog steeds goed zijn na die datum .
Verse tempeh moet er min of meer uitzien als bonen die in een beige en witte cake zijn geperst . Er mogen geen zwarte of kleurrijke schimmels op het oppervlak zitten. Tempeh moet worden gekookt voordat het wordt gegeten, dus veel recepten vragen om de cake eerst te stomen, zowel om de cultuur te doden als om vocht toe te voegen.
Zolang de schimmel wit en zwart van kleur is, en hij niet vies ruikt of slijmerig is, kun je hem prima eten :) Bron: Ik maak mijn eigen tempeh, dus ik kan zien of het goed of slecht is.
Tempeh moet een aangename, nootachtige en paddenstoelenachtige geur hebben. Als de tempeh slecht ruikt, is hij besmet en mag hij niet gegeten worden. Gooi hem weg. Enkele grijze of zwarte vlekken op de tempeh zijn normaal.
Hoewel niet is gemeld of deze terugroepactie het gevolg was van een overmatige groei van Rhizopus-schimmel, kunnen er problemen zoals ammoniakgeur en een zwart uiterlijk ontstaan wanneer schimmelsporen zich vormen. Dit kan gebeuren als de fermentatieperiode van tempeh te lang duurt of wanneer het product in de verpakking blijft fermenteren .
Tempé moet echter niet rauw gegeten worden. Snijd tempé in stukjes om te bakken, wokken of frituren. Je kunt het ook stomen en in een salade verwerken. Bewaar tempé in de koelkast en gebruik het binnen een paar dagen na opening.
De donzige witte coating en donkere vlekken kunnen ervoor zorgen dat tempeh er "vreemd" uitziet als je het koopt, maar wees gerust, dit is normaal en veilig. Je weet dat het rot is als je een slijmerige textuur, roze of groene schimmel , sterke en onaangename geuren of sojabonen opmerkt die van beige naar donkerbruin zijn veranderd.
Veel mensen klagen dat Tempeh "zuur" smaakt of een vreemde "wang" heeft. Dat is waar - als je het niet goed kookt ! De beste manier om Tempeh te koken is om het eerst te stomen, wat niet alleen deze vreemde smaak elimineert, maar ook de sojabonen de kans geeft om "op te zwellen" en maximale smaak te absorberen.
En hoe ouder de pekel, hoe smaakvoller én stinkender de tofu wordt. Kenners omschrijven de geur als die van oude zweetsokken of rottende schimmelkaas.
Kortom, tempeh die gekookt of gepasteuriseerd is, is extreem veilig . Rauwe tempeh kan schadelijk zijn en heeft geen voedingswaarde vergeleken met gekookte tempeh. In Indonesië, de geboorteplaats van tempeh, hebben honderden jaren ervaring aangetoond dat tempeh altijd gekookt of gepasteuriseerd moet worden voor consumptie.
Tempeh is niet eetbaar als het andere kleuren heeft dan wit of grijs/zwart . Eet ook geen tempeh die een sterke ammoniakgeur heeft of als de textuur van de gesneden tempeh slijmerig en papperig is (wat aangeeft dat de incubatietemperatuur te hoog was).
Gekocht tempeh is waarschijnlijk in bulk gemaakt en gepasteuriseerd om de houdbaarheid te verlengen. Dit heeft een negatieve invloed op de smaak (waarschijnlijk wordt het smaakloos), maar het is niet schadelijk om rauw te eten.
De TGT-datum geeft aan tot wanneer het product veilig te gebruiken is, zonder risico's. Is het voedingsmiddel over die datum? Gooi het dan onmiddellijk weg, ook al is de verpakking nog dicht.
Tempeh, ook wel bekend als tempé, is een cake van gefermenteerde sojabonen. Het bevat ontzettend veel voedingsstoffen en daardoor is deze gebakken tempeh een heel gezond bijgerecht met een Indonesische twist.
Ruik eraan! Tofu moet fris ruiken. Ruikt het licht zuur dan kun je de tofu beter weggooien. Heb je tofu die tegen de einddatum loopt, bereid de tofu dan alvast (wokken, frituren of rul bakken), dan verleng je de houdbaarheidsdatum met een paar dagen.
Mensen kunnen last hebben van ammoniak doordat de geur sterk prikkelend is. Als mensen in korte tijd veel ammoniak inademen, kan het onder andere de slijmvliezen en de ademhalingsorganen aantasten. Het kan ook de ogen zeer sterk irriteren.
Het lichaam kan met name trimethylamine, een stof die voorkomt in vlees, vis en zeevruchten, niet verwerken. In plaats daarvan geeft het lichaam de stof direct af aan de urine. Hierdoor kan de urine visachtig of vies ruiken en het kan zelfs een sterke lichaamsgeur veroorzaken.
Oestrogeen heeft geen geur , maar hormonale veranderingen tijdens de menopauze kunnen de lichaamsgeur veranderen.