De kop van de muskusrat is stomp en gaat ongemerkt over in het lichaam dat kort en gedrongen is. De staart is zijdelings afgeplat, bijna zo lang als het lichaam, vrijwel onbehaard en zwart van kleur. De poten zijn kort, al zijn de achterpoten wel bijna driemaal zo groot als de voorpoten.
De bruine rat is volledig bruin en de buik is iets lichter van kleur, maar wel bruin. De muskusrat is meestal groter, dan de bruine rat. Van kop tot romp is de muskusrat tussen de 25 en 35 cm. De staart is meestal kleiner dan het lichaam en kan tussen de 19 en 27 cm lang worden.
Een beverrat is groter dan de muskusrat, weegt ongeveer tien kilo en kan van kop tot staart wel één meter lang zijn. Anders dan de muskusrat, heeft de beverrat een ronde staart die van dik naar dun loopt. Verder is hij te herkennen aan zijn grote, oranje voortanden. Tussen zijn tenen heeft hij zwemvliezen.
Muskusratten moeten op de menukaart. In Nederland is het verkopen van muskusratvlees verboden. In de Flora- en Faunawet staat dat bejaagde dieren die schadelijk zijn voor de omgeving niet gegeten mogen worden.
De muskusrat heeft in Nederland een imagoprobleem, maar het is heerlijk wild vlees, qua smaak vergelijkbaar met haas.
De muskusrat is geen echte rat, maar is eigenlijk verwant aan de woelmuis. Een restauranthouder, die niet met naam en toenaam genoemd wil worden, noemt het vlees van de rat 'smakelijk, mals en heel geschikt als stoofvlees'.
Muskusratten worden gevangen met klemmen en kooien. De klemmen worden onder water voor de ingang van het hol van de muskusrat geplaatst. Tijdens de trekperioden worden ook kooien ingezet. Op zoek naar nieuwe vestigingsplaatsen verplaatst de muskusrat zich via het water.
De muskusrat is meestal zwijgzaam, maar kan korte fluitende tonen maken. Jongen maken piepende geluiden. Tijdens de paring maken muskusratten kwakende tonen en bij agressieve ontmoetingen produceren ze met de snijtanden ratelende geluiden.
Hoewel ratten vooral 's nachts actief zijn, gaan ze soms ook overdag op pad. Dat doen ze vooral als het voedsel ergens schaars is. Zitten ze in een woning of bedrijf, dan kun je ze dus overdag tegenkomen. Bijvoorbeeld in de keuken of in een voorraadruimte.
Zwemmen Muskusratten kunnen goed zwemmen. Ze hebben grote achtervoeten met tenen die kleine zwemvliezen hebben en stijve haren aan de rand. Ook hebben ze een lange, onbehaarde staart die aan de zijkant plat is.
Graafschade door muskusratten in oevers en kades
De bestrijding is een middel om de (water)veiligheid te waarborgen, door graverij in dijken, waterkeringen en andere infrastructuur te voorkomen.
Muskusratten zijn gevaarlijk omdat ze verzakkingen in dijken en kades veroorzaken. In het ergste geval kunnen dijken doorbreken en loopt een polder onder water. Ze zijn ook schadelijk omdat ze planten wegvreten en inheemse diersoorten verdringen, vooral vogels die in het riet leven.
De muskusrat kan 40 cm groot worden (zonder staart), de staart is maximaal 25 cm. De tenen aan de achterpoten hebben zwemvliezen. De muskusrat lijkt op de kleinere bruine rat maar deze heeft grotere oren en een langere ronde staart. De beverrat en de bever zijn veel groter.
Vlassenbroek was ooit gekend voor zijn schilders en het pittoreske kerkje, maar óók omdat je er muskusratten kon eten. Een specialiteit waar heel veel mensen afkerig van beweerden te zijn, maar toch hun vingers bij aflikten.
Snelle voortplanting en geen natuurlijke vijanden
Muskusratten komen van nature niet in Nederland voor. Ze hebben nagenoeg geen natuurlijke vijanden en planten zich snel voort. Om die redenen vormen ze al snel een plaag. Volgens de Flora- en Faunawet mag er op muskusratten gejaagd worden.
Een otter is ongeveer even groot als een bever, al heeft de bever een veel bredere rug. Otters hebben een smallere, langere, ronde staart. Ook de kop ziet er anders uit: de otter heeft een brede snuit die uitsteekt naast de neuspunt. De ogen staan iets naar voren gericht en hebben wenkbrauwen.
Een volwassen beverrat meet inclusief 40 cm staart rond de 100 cm. Wat betreft grootte kunnen ze verward worden met bevers van een of twee jaar oud. De meeste beverratten hebben echter een opvallend lichtere vachtkleur rond het oor. Daarnaast staat het oog anders in de kop.
Hoe ziet een Waterrat eruit? Door de glanzende vacht en de donker grijsbruine kleur (soms helemaal) zwart) en het gedrongen lichaam met een stompe kop is de Waterrat herkenbaar. Op de snuit zitten aan beide kanten lange snorharen. De oortjes zijn bijna niet zichtbaar onder de vacht.
In België wordt muskusrat waterkonijn genoemd en wordt het in huiselijke kring gegeten. "Wij noemen het rat en dan denken mensen vaak aan vieze dieren met ziekten. Waterkonijn is een veel beter woord en schrikt niet zo af," vervolgt Lammers. Het CDA wil de flora- en faunawet aanpassen om ook de muskusrat te mogen eten.
Hij maakt onder meer burgers en dumplings met het vlees, dat volgens hem ook steeds vaker te verkrijgen is in andere Russische restaurants. Volgens lokale chefs zou rattenvlees veel goede voedingsstoffen bevatten. Het eten van rattenvlees is in sommige Oosterse landen hartstikke normaal.
De bruine rat is vooral gevaarlijk voor onze gezondheid. Gemiddeld draagt een rat 18 ziektes bij zich. Deze ziektes kunnen verspreid worden door uitwerpselen in je woning te leggen. Niet alleen de uitwerpselen verspreiden ziektes, maar ook de urine van de bruine rat.
Antwoord: Na een aardig zoektochtje hebben we de “Gambia hamster rat” gevonden. De lengte van kop tot puntje van de staart kan 90 cm zijn. En met 1,4 kg is hij echt de zwaarste.
Hij kan ook goed duiken, tot 1,5 minuut lang onder water blijven en daarbij 1,5 meter diep en 7 m ver komen. Hij kan niet goed klimmen, maar wel heel goed graven met tanden en poten. Zijn reukvermogen is goed ontwikkeld. De woelrat is voornamelijk een planteneter.