Wat is het? Bloed in de urine is soms zo duidelijk dat de urine helderrood tot bijna zwart kleurt. Maar het kan ook zijn dat er bloed in de urine zit zonder dat je het met het blote oog kunt zien. Je arts kan het opsporen door de urine onder de microscoop te bekijken of door een teststrip te gebruiken.
Als u bloed in de urine heeft zal de huisarts controleren of er sprake is van een ontsteking. Als dit niet het geval is, wordt doorverwijzing naar een uroloog aangeraden. Vervolgonderzoek is met name belangrijk om kwaadaardige afwijkingen van de urinewegen uit te sluiten / op te sporen.
Bloed in de urine kan komen door een aandoening aan de urinewegen (de nieren, de urineleiders, de blaas, de plasbuis of de prostaat). De oorzaak kan onschuldig zijn (bijvoorbeeld een blaasontsteking) of ernstiger (zoals kanker). De hoeveelheid bloed in de urine zegt weinig over de oorzaak.
Kenmerkende klachten van een urineweginfectie zijn pijn bij het plassen, klachten van aandrang en frequent kleine beetjes plassen. Soms doen zich bijkomende klachten voor zoals troebele en/of stinkende urine, koorts, bloed in de urine en pijn in de rug, flanken, onderbuik of genitaalstreek.
Hematurie kan als geïsoleerd symptoom voorkomen of in combinatie met pijn (nierstenen) of mictieklachten. Bij een urinewegontsteking kan hematurie optreden. Pijnloze hematurie is vaak een toevalsbevinding. Er zijn geen klachten en de (huis)arts wordt niet geraadpleegd.
Als de huisarts denkt aan een nierbekkenontsteking, dan is ook een ander onderzoek (kweek) van de urine nodig. Uit de kweek komt welke bacterie de ontsteking veroorzaakt. En voor welke medicijnen (antibiotica) de bacterie gevoelig is. De uitslag van de kweek duurt 1 week.
Symptomen van blaaskanker kunnen zijn: bloed in de urine, pijnlijk, moeilijk of juist veel plassen, chronische blaasontsteking en buikpijn. Het kan voorkomen dat de ziekte pas wordt ontdekt wanneer er uitzaaiingen zijn en deze klachten veroorzaken in het lichaam.
Bij een nierbekkenontsteking heeft u last van pijn in de zij (flank), hoge koorts en koude rillingen. U heeft bij het plassen een branderig gevoel en moet ook vaker dan normaal plassen.
Soms wordt gedacht dat medicijnen ook bloed in de urine kunnen veroorzaken. Dit is echter niet het geval. Bloedverdunnende medicijnen (bijvoorbeeld carbasalaat, acetylsalicylzuur, fenprocoumon, acenocoumarol) zorgen er wel voor dat een bloeding, wat de reden ook is, heviger zal zijn.
Bloed bij de plas kan een alarmsignaal zijn en dient daarom nader onderzocht te worden. Er zijn verschillende redenen waarom u bloed bent gaan plassen. Het kan het gevolg zijn van een blaasontsteking, een niersteen of een kwaadaardige aandoening aan de urinewegen.
In urine kan van alles worden gevonden: micro-organisamen, stofwisselingsproducten, rode bloedcellen, witte bloedcellen, cellen van slijmvlies van de urinewegen en allerlei chemische verbindingen. Wanneer u klachten heeft kan de huisarts aan Saltro vragen om in het laboratorium een aantal testen te doen.
Urine is samengesteld uit water, ureum en zouten. Als je weinig gedronken of veel getranspireerd hebt, is het vochtpercentage in je urine laag. Hierdoor kan je urine donkerder van kleur zijn dan normaal.
Normale pH van ochtendurine is licht zuur tot neutraal. De urine is na een maaltijd vaak basisch, dit komt door een grotere productie van maagsap na de maaltijd. Een zuurdere urine (pH <5) wijst op diarree of diabetes mellitus.
Klachten Meestal worden blaaspoliepen vastgesteld na een episode van pijnloos bloed plassen. Hierbij is de urine rose gekleurd, maar het geeft soms ook de indruk puur bloed te plassen. Ook kunnen klachten ontstaan zoals pijn in de onderbuik, pijn in de flanken en/ of het gevoel heel vaak te moeten plassen.
Bij een acute nierbekkenontsteking ontstaat in de meeste gevallen een plotselinge en hevige pijn, in je rug of zij, vlak boven de middel. De pijn zit meestal aan één kant en verplaatst zich langzaam naar beneden, richting je lies. Je hebt dan ook vaak last van koorts met koude rillingen en misselijkheid.
Bij een urineweginfectie is het slijmvlies aan de binnenkant van de urinewegen ontstoken. Een infectie van de lagere urinewegen heet een blaasontsteking. Een onbehandelde blaasontsteking kan leiden tot een nierbekkenontsteking. Een urineweginfectie ontstaat door bacteriën, virussen en andere ziekteverwekkers.
Er kan een beetje bloed in uw plas zitten als er een steen in de urinewegen zit. Dit is bij onderzoek van de urine te zien. Soms is uw plas dan ook roze van kleur. Na enkele dagen zijn de klachten bijna altijd over.
Witte bloedcellen in de urine wijzen in het algemeen op een urineweginfectie. Er zijn dan ook bacteriën aanwezig. We spreken van een lage urineweginfectie als de infectie alleen de blaas betreft. Wanneer ook het nierbekken ontstoken is (nierbekkenontsteking), dan spreken we van een hogere urineweginfectie.
Hemoglobinurie is een ziektebeeld, waarbij hemoglobine in de urine zit, maar geen rode bloedcellen. Normaal komen noch hemoglobine, noch rode bloedcellen in de urine voor. Hemoglobine is een eiwit dat in rode bloedcellen voorkomt en nergens anders.
Urine bevat behalve water in water oplosbare stoffen, vooral ureum en anorganische zouten. Urobiline en porfyrine zorgen voor de typische gele kleur. Wanneer iemand erg veel drinkt, wordt de urine bij benadering waterkleurig.
bewaar de urine maximaal 4 uur in de koelkast (koel bewaren) een klein beetje urine is echt voldoende: een bodempje van 1 cm. volstaat.
Urineonderzoek wordt gedaan als uw huisarts of verloskundige meer wil weten over de werking van uw nieren of urinewegen. Zo kunnen urineweginfecties worden opgespoord, maar ook nog andere aandoeningen zoals geslachtsziekten (SOA) bij mannen en diabetes (suikerziekte).